kilo olayına hiç girmeyelim bence.annem bana hamileyken 30 kilo almış

çıkan 3 kilo bebek,annemin aldığı kilolarda yanına kar kalmış.'seni doğurduktan sonra beni görenler hamile misin diye soruyolardı' diyor.amaaaa o da önüne geleni yemiş yani,söylüyo,biz eskiden nerde öyle sürekli doktor kontrolü fln,aman ye bebekte kilo alsın diyerekten her önüme geleni yedim,şimdiki gibi bilinçli değildiki kimse diyo.açıkçası bende korkuyorum top gibi olmaktan.ya veremezsem korkusu sarıyo,annem hep derki o kilolar ödem,1 senede kendiliğinden gidiyo.
yaptığı doğru bişey gibi gelmedi banada.zaten diğerini doğuralı daha 1 yıl geçmiş,vücudu kendisini toparlamamış,ayrıca o da bebek ve ayrıca ilgiye ihtiyacı var.bana kalırsa bebeği en azından 3 yaşına gelene kadar beklemeliydi.bana sorarsan ben tek çocuk olmasından yanayım.biz iki kardeştik,tamam hiç bişeyimiz eksik değildi ama,etrafımda tek çocuk olupta ben mutsuzum diyen kimseyi görmedim.her şeyimi ona vermek istiyorum,eşimle elimizden geldiğinin en iyisini onun için yapalım istiyorum.bi tane daha olursa zor..sadece eşimin maaşıyla değil,türkiye şartlarında bende çalışsam yetemeyiz.en iyisi değil,iç güveysinden hallicesi olur ancak.
kendisini düşünmeyeni sen mi düşüneceksin,boşver..ayrıca erkek çocuk erkek çocuk diyolarda,erkek çocuk büyütmek ne kadar zor,haberi var mı acaba??kız çocuğunu büyütmenin 2 katı zorluk çekiyosun.annem hep söylenirdi ben damlayla valla bu kadar uğraşmadım diye.hem sonrasıda var,kız çocuklar daha vefalı,daha sadık oluyolar.erkekler öyle değil.çoğu karısının ağzının içine bakıyo.
selinnn bu arada,içimde bugün tuhaf bi his var bu ayda mı olmadı acaba diye içim içimi yiyo