telefonda konuşma fobisi

  • Konu Sahibi Konu Sahibi ahso
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

ahso

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
8 Haziran 2013
362
65
68
Kocaeli
Yüksekten korkmam, karanlıktan korkmam, evde yalnız kalmaktan korkmam... Ama öyle abuk bir fobim var ki, duyanlar "Hadi canım" deyip inanmıyor. Telefonla konuşmaya korkuyorum, cidden, bildiğin korkuyorum

Bir haftadır bir yeri aramam gerekiyor, ararsam, karşılığında eksik gelen 270 liram hesabıma yatırılacak. Da, karşılığında para olmasına rağmen ve benim bu paraya sonuna dek ihtiyacım olmasına rağmen 1 haftadır arayamadım!

Birini aramam gerektiğinde sırtımdan aşağıya kaynar sular dökülüyor, elim titriyor, kalbim hızlı hızlı atmaya başlıyor, tüm kelimeler zihnimden uçup gidiyor ne konuşacağımı ne diyeceğimi bilemiyorum. Bildiğin panik yapıyorum ya!

Atın beni bir topluluğun ortasına, hiç tanımıyor olayım onları. Konuşur, gayet iyi anlaşırım. Ama telefonu tutuşturmayın elime

tanımadığım numaralara hayatta cevap vermem, evde teksem ev telefonu cevapsız kalır.
arkadaşlarımın çoğu bunun yüzünden küsüyolar bana telefonlarını açmıyorum çünkü. sonrasında mesajla dönüyorum onlara.

böyle bi durumu olan var mı ya da yardımcı olacak kimse?
 
çok değişikmiş ilk defa duydum böyle bişey
ben de ev teline cevap vermeyi hiç sevmem mesela tek olduğumda çalıyo cevap vermiyorum cebi arıycaklar ki öyle
 
merhaba arkadaşım aynı şeyi bende yaşadım çok iyi anlıyorum seni.bu rahatsızlık panik atağın bir çeşidi canım.bendede tel fobisi vardı bunu ilk zamanlar önemsemedim fakat sonraları daha farklı konulardada panik atak başladı psikiyatriye gittim. eğer üstünde durmassan başka konulardada panik atağın başlayabilir bence önlem almalısın tatlım..
 
çok değişikmiş ilk defa duydum böyle bişey
ben de ev teline cevap vermeyi hiç sevmem mesela tek olduğumda çalıyo cevap vermiyorum cebi arıycaklar ki öyle

evet canım baya değişik :)
benim en çok korktuğum bilmediğim numaraları cevaplamak, hele hele telefondakini tanımıyorsam ya da o beni tanıdığı halde onu tanıyamadıysam yaşadığım rezillik kadar kötü bir durum hatırlamıyorum. bu yüzden telefonda kendini hemen tanıtmayanlardan korkuyor ve nefret ediyorum, bi de özellikle tanınmamaya uğraşanlar var ki onlardan hiç bahsetmeyeceğim :)
 

panik atakla bağlantılı olacağı aklıma gelmemişti canım. bi araştırıyım ben bunu olmadı doktora gitcez artık. teşekkürler :)
 

bu ne zamandan beri böyle cnm
 
Bende sevmem telefonda konuşmayı... arkadaşım bile olsa utanırım çeknrim ne konuşucam hadi suskunluk olurda ben öle kalakalırsam benimle sohbet etmekten hoşlanmazmı şimdi açsam şu telefonu ne dicemki nasıl dicemki kafamda mlyon soru olur zaten hiç içten konuşamam kendimi kastığım için
 


bende aynı senin gibiyim.
garip gelebilir bazılarına ama seni çok iyi anlıyorum
 
bende tl konuşmayı hiç sevmiyorum.karşılıklı konuştuğum güzel sohbetler ettiğim insanlarla bile tl konuşamıyorum.
 
Yalnizken gelen telefon en korktugum sey.Konusurum ararim sorun degil de bi de tanimadigim biri ariyorsa.Gecen yil tanimadigim biri tanisalim filan diye arayip durmustu o tetikledi biraz da.Lakayt bi sesti sinir oldum yine.
 
Benim babamın bir arkadaşı böyle. Yüz yüze gayet samimi konuşabiliyorken telefonda konuşmaya çekiniyor adam.
 
Bende ayniyim, zorda kalmadikca aramam kimseyi. Telde sessiz kalinma ihtimali beni geriyo..
 
Benim iki arkadaşımda aynı böyle ama onlar normal hayattada utangaçlardır arkadaş ortamı hariç.canım bendede eskiden vardı bu durum sonra arkadaşlarımla telefonda konuşa konuşa alıştım artık.böyle değişik dediğin gibi para meseleleri falan oluncada bi kağıda yazıyodum diyeceklerimi merhaba kimle görüşüyorum şöyle şöyle bi olay vardı filan diye böyle böyle aştım kendimi.sanki yüz yüze konuşuyomuş gibi hisset alışırsın
 
tam da kendimi gördüm. sevgililerimle bile konuşmuyodum telefonda. çok garip gerçekten bi sıkıntı çöküyo bana arıcam dendiğinde. çok yakın arkadaşlarımla bile konuşamıyorum sevmiyorum sevemedim. kimsenin telefonunu açmam. sonradan mesaj uydurrum görmedim falan diye. ama arkadaşlar alıştı artık mesajla ulaşıyolar sürekli :)
 
bende varım :)
nefret ederim telefonla konuşmaktan.. çoğu kez açmam...
yüz yüze olsun, msj olsun ama ben telde konuşmayayım.
ne söyleyeceğimi bulamıorum, panik yapıorum..
çoğu zaman açmam, sonra da sessizdeydi duymadım derim..
 
Bayram gelir beni bi dert sarar.
Bazı kişileri mesajla kutlamak olmuyo, arasam konusamıyorum.
Kesinlikle çekingen yada pasif değilimdir aksine konuşkan ve girişkenim. Gel gör ki bu muhabbet telefonda olucaksa en fazla 1 dakika. Selam, hal hatır, tebrik, es-es-es. (Rezillik) kapanış.
Eşim ve annem hariç kimsenin telefonuna cıkmam. Ya müsait değilim diye mesaj atarım yada daha sonra arayacagım derim ama yalan olur.
Arama yapmadan önce ne konusurum, ne derim, nasıl kapatırım diye düşünüyorum.
Cok korkunc.
Kuzenlerim kırılır, arkadaşlarım küser, babam mesajla ugrastırdıgım için sinirlenir.
Biri beni telefona isteyince, kanım çekiliyo resmen.
Her ay 2bin dakikam olur en fazla 1 saatini kullanırım.
Yabancı numaralara karşı pek bi sorunum yok ama. :)
Allah yardımcımız olsun.
 
Daha önce bu konuyla ilgili kötü bir tecrübe edinmisligin olabilirmi acaba? Belki bundan dolayı oluyor olabilir
 

benimki fobi değilde telefonla konuşmayı hiç sevmiyorum, ailem Ankarada ben Batmandayım e illa ki telde konuşuyosun, inan annenmle konuşuyorum sadece babamla 15 günde bir falan, bayramda millet aradı açmadım telefonları mesaj attım, benimki sevmemeyle fobi arası bişey, yüz yüze iletişimde çok daha iyiyim,ama iş gereği falan telefon görüşmeleri yapıyorum tabi mecbur
 
Ayni ben. Aynisi aynisi :) internet gittigunde ttnet aranmasi gerek ki alanim bilgisayar bunu bile bile anneme babama aratiyodum. Bi gun evdekiler isyan etti bn aradim o gunden bu yana yavas yavas asmaya calisiyorum. Ama halen yabanci no lati acmam.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…