Tembelliğim, bir türlü harekete geçemeyişim..

Küçük ve sürdürülebilir hedeflerle başlasanız,okuduğum bir kitapta günün ilk basarısının yatagımızı toplamak olduğu yazıyordu,bu kadarcık bir istikrarın bile beynimize görev tamamlandı motivasyonu sağladıgından bahseden bir paragraf vardı.
Ben mesela kalkar kalkmaz camları acıp yüzümü buz gibi suyla yıkamak ve bir nemlendirici sürmek gibi minik rutinler yerleştirdim hayatıma.Siz kendinize göre yorumlayabilirsiniz bu 1 fincan kahve içmekte olabilir ,sevdiğiniz biriyle telefonla bile olsa 5 dakika konuşmak ta olabilir.
Telefon ile çok vakit geçirdiğimi fark edince kullanım amacımı değiştirdim ,mesela ilgi alanlarımla alakalı pod castleri iş yaparken açıyorum,onları dinlerken işlerimi hızlıca bitirebiliyorum.

Destek almayı şiddetle öneririm,profesyonel biz gözün fikirleri muhakkak çok önemlidir .

Bebeğiniz var anladıgım kadarıyla ve küçük bir çocuk insanı tahmin edemeyeceğimiz kadar yorabiliyor,elim kolum kalkmıyor demenizin nedeni bedenen olan yorgunlugunuz olabilir,mümkün olan tüm fırsatlarda kendinize yaşam alanları açmaya çalısın gelen yardım teklifleri varsa mutlaka değerlendirin.
Havalar güzel sizin için uygun olan bir saatte yarım saatte olsa tempolu yürüyüşün çok faydasını görürsünüz,hem ruhen hem bedenen.
Hangi kitap rica etsem adını 🙏
 
Belli oluyor😊 ilk çocukta çocuk sahibi olmanın zorlayıcılığının bu kadar uzun süreceği, yorhunluğun kronik hale geleceği bilinmiyor. Çevreye bakınca, internette görünce anneleri evde yaşananları tahmin edemiyorsunuz. Ben de bizzat yaşadım bunları.
 
Teşekkür ederim uzun uzun yazmışsınız☺️🙏

Destek almaya ihtiyacım olduğunun farkındayım ama onun için bile bir adım atamıyorum. Maalesef desteğim yok, işe başlamak istiyorum ama halim böyleyken acaba işe başlamak beni daha mı kötü bir hale sokar diye düşünüyorum.
Bebeğinizi emanet edebileceğiniz biri varsa ben işe dönmenizi tavsiye ederim. Hem sosyallesirsiniz hem kafanız dağılır hem enerjiniz gündeminiz değişir. Ev ortamında bebekle bir ileri iki geri pek bir şey yapılamıyor hele ki motivasyon düşükse. İş ortamı, bir şeyler için uğraşmak bitirmek bence size çok iyi gelecektir silkelenmis olacaksınız diye düşünüyorum. Aynısını yaşamış biri olarak yazmak istedim
 
Sanki ben yazmisim kelimesi kelimesine. Oglum 8. Aya girdi. Yapmam gereken cok sey var en bastada kilo vermek🙈 Ama gıdım hevesim hedefim ilerlemiyor. Kendimden sikayetim cok. Ama her gun bir sonraki gune baglaniyor ve haftalar geciyor
Bin tane plan yapiyorum. Ama yok🤷‍♀️
 
Belli oluyor😊 ilk çocukta çocuk sahibi olmanın zorlayıcılığının bu kadar uzun süreceği, yorhunluğun kronik hale geleceği bilinmiyor. Çevreye bakınca, internette görünce anneleri evde yaşananları tahmin edemiyorsunuz. Ben de bizzat yaşadım bunları.
Aslında hiç çocuk sahibi olmama bağlamamıştım bu halimi 😅
Bebeğinizi emanet edebileceğiniz biri varsa ben işe dönmenizi tavsiye ederim. Hem sosyallesirsiniz hem kafanız dağılır hem enerjiniz gündeminiz değişir. Ev ortamında bebekle bir ileri iki geri pek bir şey yapılamıyor hele ki motivasyon düşükse. İş ortamı, bir şeyler için uğraşmak bitirmek bence size çok iyi gelecektir silkelenmis olacaksınız diye düşünüyorum. Aynısını yaşamış biri olarak yazmak istedim
Evet çalışmayı düşünüyorum ben de, bakalım inşallah ayarlayabilirsek bakıcı konusunu

Sanki ben yazmisim kelimesi kelimesine. Oglum 8. Aya girdi. Yapmam gereken cok sey var en bastada kilo vermek🙈 Ama gıdım hevesim hedefim ilerlemiyor. Kendimden sikayetim cok. Ama her gun bir sonraki gune baglaniyor ve haftalar geciyor
Bin tane plan yapiyorum. Ama yok🤷‍♀️
Sürekli kendimle savaş halindeyim, şunu yapayım bunu yapayım diye ama tık yok… Ne olacak bu halimiz😅
 
Ben direk konuyu okur okumaz eee çocuktan dedim direk. Benim de bebeğim 6 aylık. İstesem de yapamıyorum ki
 
Merhaba

Derdim kendimle ve tembelliğimle..

Yapmak istediğim çok şey var ancak hiç birini yapamıyorum.Ücretsiz izindeyim. Oğlum doğdu doğalı ne kitap okuyorum ne ibadet ediyorum ne kendim için faydalı bir aktivitem var. Dört duvar arasında çocuğa bak, yemek yap, telefona bak.. Zaman akıp gidiyor.

Bazen acaba depresyonda mıyım diye düşünüyorum. Resmen elim kolum kalkmıyor kendim için bir şey yapmaya… Her sabah bugün kendim için bir adım atacağım diye başlıyorum güne ama sonuç sıfır..

Üstümdeki ölü toprağını silkelemek için ne yapmalıyım , nereden başlamalıyım, diyelim ki destek almak istedim, faydası olur mu?

Tavsiye ve tecrübelerinizi bekliyorum
Ben de böyleyim ama bebek yok… alışkanlıkların gücü diye bi kitap var, onu okuyanlar bu durumdan hep kurtulmuş. Ama ben tembellikten başlayamadım tabi😝
 
Düşüktür muhtemelen. Takviye kullanmam gerektiğini biliyorum ama o konuda da bir adım atmıyorum nasıl bir ruh halindeysem
Bebege kullaniyorsunuzdur d vitamini muhakkak eczaneden kendinize de alin ya da onunkinden kullanin. D vitamini eksikligi halsizlik yapar dedi doktorum.
 
Doğumdan sonra bu durumda olmanız normal ama 1 sene biraz fazla olmuş galiba :) İşe döndüğünüz zaman belki toplarsınız şuan rahatlığa alışmışta olabilirsiniz.
 
Doğumdan sonra bu durumda olmanız normal ama 1 sene biraz fazla olmuş galiba :) İşe döndüğünüz zaman belki toplarsınız şuan rahatlığa alışmışta olabilirsiniz.
Evet değil mi 1 sene geçmiş doğumun üzerinden, artık normale dönmüş olmam gerekirdi. O nedenle bu ruh halimin sebebi doğum değil diye düşündüm hep bende.. Sanki sorun daha çok benimle alakalı..
 
Evet değil mi 1 sene geçmiş doğumun üzerinden, artık normale dönmüş olmam gerekirdi. O nedenle bu ruh halimin sebebi doğum değil diye düşündüm hep bende.. Sanki sorun daha çok benimle alakalı..
Daha önceden sizde bu tembellik yoksa özünüz bu değildir, özümüzde bir problem yoktur ve normaliniz eski halinizde. O yüzden sizde bir problem yok, eninde sonunda düzeleceksiniz. Bazıları küçüklükten gençlikten itibaren böyledir, o çok zor değişir işte. Boyle bakin, boylece vucudunuz ve bilincaltiniz da ben degisecegim Eskimo Galilee donecegim benim normalim bu diyerek tembellikten uzaklaşacaktır🙏🏻
 
Daha önceden sizde bu tembellik yoksa özünüz bu değildir, özümüzde bir problem yoktur ve normaliniz eski halinizde. O yüzden sizde bir problem yok, eninde sonunda düzeleceksiniz. Bazıları küçüklükten gençlikten itibaren böyledir, o çok zor değişir işte. Boyle bakin, boylece vucudunuz ve bilincaltiniz da ben degisecegim Eskimo Galilee donecegim benim normalim bu diyerek tembellikten uzaklaşacaktır🙏🏻
Kesinlikle böyle biri değildim evet. Sağolun cevabınız için
 
10 aylık bebekle bende aynı duru dayım. Önümüzdeki hafta tahlil taptırıcam bakalım ne çıkacak.
 
Back
X