Terzi kendi sökügünü dikemiyormuş.

Ben eşinden ayrı 12 yaşındaki kızıyla tel başına yaşayan bir rehber öğretmenim.Kizim ile ilgili ciddi sıkıntı yaşıyorum.Bu sene 7.sinif zor olduğu için kursa yazdırdım.Ama hiçbir şekilde ders çalışmadığı için kurstan aldim.Kendi geleceğine yatırım yapması için sürekli konuşuyorum ama beni hiç dinlemiyor.Psikolojik destek de aldırdım fakat hiçbir sıkıntısı olmadığını söylediler.Hemen hemen her gün konuşuyorum ama çözüm bulamadım.Bugün de sol elini tamamen jiletlemis.Neden yaptın diyorum merak ettim diyor.Hic arkadaşı da yok.Normalde birlikte gezeriz eğleniriz iyi vakit geçiririz ama iş sorumluluklarına gelince kesinlikle yapmıyor.Ben ne dersem hiçbir şey yapmıyor.Ergenlik döneminde farkindayim ama küçükken böyleydi.Cok çaresizim.Hicbir spora hobi alanına yönelmek istemiyor goturemiyorum.

çocuk psikiyatristine goturdunuz mu ?
psikolog değil

Okulu nasıl bir okul bazen siz ne kadar iyi yetiştirriseniz yetiştirin arkadaş ortamı daha etkili olur. Daha iyi bir okula gönderme imkanınınz varsa değişiklik yapın

Cocuk psikiyatrine de götürdüm test falan da yaptılar hiçbir şeyi olmadığını soylediler.

Aynen o yaştaki bir çocuğun jiletlenmeyi görmemesi (örnek almaması) gerek ortam çok önemli.

Evet ergenlik döneminde kızınız ama kendini jiletlemesi hiç normal değil… elinde ömrü boyunca izlerini taşıyacak yaralarının .
Babası nerde ve o bu hikayenin neresinde ?

Okulu da kötü bir okul değil iyi bir devlet okulu.Sürekli olarak kendini hiç sevmediğini söylüyor.Bu sene babası da yurt dişina gitti onu da görmüyor ondan mı acaba bilemedim

Çocuğum için hiçbir şey yapamıyorum gerçekten çok üzülüyorum.

Ben bir derdim bile olmasa biri bana devamlı öğüt verse fenalık geçiririm ki biri birkaç kere benzer öğüdü verince dinlemiyorum bile. Baş ağrısından başka bir şey değil. Ne yalan söyleyeyim, moralim de yerle bir oluyor ve depresif oluyorum. Bence ilkin bunu bırakın. Gelecek, gelecek, gelecek...

Kızınızın yapacağı bir şey varsa direktif vermeniz yüzünden de yapmıyor olabilir. Annem bir şeyi ikinci kez söyleyince inadına yapmazdım. Hala da biri bu şekilde konuşunca tepki gösteriyorum.

Devamlı konuşanlar ve direktif verenler de artık kuru gürültü benim için. Rock müzik dinlemişim gibi kafam şişiyor. Bazen dinleyemiyorum bile hatta başkalarını da duymadım. Konuşmalara karşı duyarsızlaşma oldu resmen.

Kızınızın huyunu öğrenin, ona göre yaklaşın. Küçükken de böyleyse o zaman iyi örnek alacağı ve iyi şey yapmaya teşvik edeceği ortamlarda bulundurun.

Bir arkadaşı olmadigina eminmisiniz. Herhangi bir zorbalığa ya da ilgi çekici aykırı durumlara maruz kalmadığına. Ya da ne bileyim kendi gibi anne babası ayrı ama kendiside kopmuş bir arkadaşı olmadığına. Benim bir egitimim yok bu konuda sadece kendi ergenlik zamanlarımi dusunurek cevapladim. Herşeyin normal olması imkansız sanki açık arkadaslarda okulda gibi geldi

Yani okulu sürekli takip ediyorum öğretmenleri ile sürekli görüşüyorum.Herhangi bir zorbalık durumu yok.Samimi arkadaşı yok.Bir iki kız var onlarda böyle davranmıyor.Bu sene bir çocuğa aşık oldu.Sürekli onu anlatıyor bana onun dışında bisey yok.

Öncelikle çok üzüldüm durumunuza. Kimse çocuğunun acı çekmesini, zorlanmasını görmek istemez. Hele siz diğer çocuklara rehberlik ederken iyice zor oluyordur.

Vaktini nasıl geçiriyor evde? Arkadaşının olmaması en büyük sorun bence. Belki okulun dışında online arkadaşları vardır? Bunu endişe edilecek bir şey olarak söylemiyorum. Ben lisedeyken okuldaki kişileri pek sevmiyordum ve zaman geçirmeyi, konuşmayı sevdiğim sosyal çevrem o zamanlar popüler olan müzik grubu forumlarındandı. Sizin kızınızın da belki böyle bir alternatif çevreye ihtiyacı var.

Sanırım ben olsam değişik çevreye girmesini sağlayacak bir şeyler ararım. Artık kurs olabilir, haftasonu gezi olabilir. Bilmiyorum o yaştaki çocuklar için neler var.

Kızınızı doktora götürdüğünüzde nasıl tepkisi? Gönüllü gidiyor mu, sinirleniyor mu? Eğer tanılı bir durumu yoksa, belki terapi seansları da iyi gelebilir.

Umarım çare bulursunuz bir an önce.

mandalina01 .!.:

Bir arkadaşı olmadigina eminmisiniz. Herhangi bir zorbalığa ya da ilgi çekici aykırı durumlara maruz kalmadığına. Ya da ne bileyim kendi gibi anne babası ayrı ama kendiside kopmuş bir arkadaşı olmadığına. Benim bir egitimim yok bu konuda sadece kendi ergenlik zamanlarımi dusunurek cevapladim. Herşeyin normal olması imkansız sanki açık arkadaslarda okulda gibi geldi

Genişletmek için tıkla...

Eksi_Elma .!.:

Öncelikle çok üzüldüm durumunuza. Kimse çocuğunun acı çekmesini, zorlanmasını görmek istemez. Hele siz diğer çocuklara rehberlik ederken iyice zor oluyordur.

Vaktini nasıl geçiriyor evde? Arkadaşının olmaması en büyük sorun bence. Belki okulun dışında online arkadaşları vardır? Bunu endişe edilecek bir şey olarak söylemiyorum. Ben lisedeyken okuldaki kişileri pek sevmiyordum ve zaman geçirmeyi, konuşmayı sevdiğim sosyal çevrem o zamanlar popüler olan müzik grubu forumlarındandı. Sizin kızınızın da belki böyle bir alternatif çevreye ihtiyacı var.

Sanırım ben olsam değişik çevreye girmesini sağlayacak bir şeyler ararım. Artık kurs olabilir, haftasonu gezi olabilir. Bilmiyorum o yaştaki çocuklar için neler var.

Kızınızı doktora götürdüğünüzde nasıl tepkisi? Gönüllü gidiyor mu, sinirleniyor mu? Eğer tanılı bir durumu yoksa, belki terapi seansları da iyi gelebilir.

Umarım çare bulursunuz bir an önce.

Genişletmek için tıkla...

Doktora gönüllü olarak gitti.Hicbir sıkıntısı yok.Terapi de aldırdım sorun olmadığını soylediler.Yeni bir çevreye girmektede direnç gösteriyor. Eve konu komşu çocukları ı falan davet ediyorum.Kedi aldim onun için.Doktorlar biraz zamana bırakmami söylüyorlar

Simdiki ergenliklerde farkli tv tlf internet ile arasi nasil o konuda dijital babayi takip edin derim bunlar cocuklari acayip yalnizlastiriyor.arti cok baski yapmayin aktivite kurs vs vs bi sure kitap okuma etkinligi yapin .farkli sehirlere haftasonu turlarina bi katilin yeni yerler gordurmeye calisin .biz ergenligi memlekette doğayla ic ice atlattik vala essek gibi calsimaktan ergnelik bilemedik hayvaanlar tarlalar ekin hasat donemi derken okulda bitiyordu ergenlikte.verin ciftlige akli basina gelsin

E mesela bu terapi ya da muayeneler sonrasındaki diyaloglarınız nasıldı? Gönüllü gidiyorsa kızınız da kendisinin sorun yaşadığını mı düşünüyor acaba?

Anladığım kadarıyla size karşı “iyiyim ben, rahat bırak beni” gibi tavrı yok. Kendi haline bırakmak da çözüm olabilir tabii ama çocuk şikayetçi değilse bu ilginizden belki kendi haline bıraksanız, onu önemsemeyi bıraktınız gibi algılayabilir. Acaba babasından ilgi göremiyor, sizden görmenin çaresini de böyle sorun yaşamakta mı buldu?

Takıldığı sanal ortamlara, okuduğu kitaplara dikkat edin derim

Cac .!.:

Simdiki ergenliklerde farkli tv tlf internet ile arasi nasil o konuda dijital babayi takip edin derim bunlar cocuklari acayip yalnizlastiriyor.arti cok baski yapmayin aktivite kurs vs vs bi sure kitap okuma etkinligi yapin .farkli sehirlere haftasonu turlarina bi katilin yeni yerler gordurmeye calisin .biz ergenligi memlekette doğayla ic ice atlattik vala essek gibi calsimaktan ergnelik bilemedik hayvaanlar tarlalar ekin hasat donemi derken okulda bitiyordu ergenlikte.verin ciftlige akli basina gelsin

Genişletmek için tıkla...

Arkadaşın yazdığı gibi dijital babaya takip edin. okudklarına da... aşk acısı çekiyordur belki...

ayrıca birazda serbest bırakın... kendi haline... nasihat vermeyin, salın... zor ama yapmanız lazım.

Neden kurstan aldınız çocuğunuzu sanki cezalandırmışsınız gibi geliyordur ona. İlla muhteşem bir lise kazanması gerekmiyor zaten sınav sistemi zor çocuğa bu kadar hırs yaparsanız nasıl kendini bulacak, yani kurstan almak nedir! Siz çalış çalış çalış deyince okul birincisi mi olacak. Yeni nesil sorulardan filan haberiniz yok heralde. O yüzden çocuğu bi kendi haline bırakın

Nazlican333 .!.:

Ben eşinden ayrı 12 yaşındaki kızıyla tel başına yaşayan bir rehber öğretmenim.Kizim ile ilgili ciddi sıkıntı yaşıyorum.Bu sene 7.sinif zor olduğu için kursa yazdırdım.Ama hiçbir şekilde ders çalışmadığı için kurstan aldim.Kendi geleceğine yatırım yapması için sürekli konuşuyorum ama beni hiç dinlemiyor.Psikolojik destek de aldırdım fakat hiçbir sıkıntısı olmadığını söylediler.Hemen hemen her gün konuşuyorum ama çözüm bulamadım.Bugün de sol elini tamamen jiletlemis.Neden yaptın diyorum merak ettim diyor.Hic arkadaşı da yok.Normalde birlikte gezeriz eğleniriz iyi vakit geçiririz ama iş sorumluluklarına gelince kesinlikle yapmıyor.Ben ne dersem hiçbir şey yapmıyor.Ergenlik döneminde farkindayim ama küçükken böyleydi.Cok çaresizim.Hicbir spora hobi alanına yönelmek istemiyor goturemiyorum.

Genişletmek için tıkla...

dövüş sanatlarına yönlendirin derim,asi,hırçın bir yapısı var,konuşarak yada telkinde bulunarak çözüm bulabileceğiniz bir durum değil,enerjisini ve içinde biriktirdiği öfkeyi fiziksel olarak atmaya ihtiyacı var çünki jilet fln diyorsunuz şiddete eğilim var gibi,bunu törpülemek yerine üzerine gidin belki tekvando olabilir,çok iyi kadın hocalar var havalarından geçilmiyor bayada güzeller ben keşke kuçükken ailem yönlendirseydi diyorum,belkide bu alanda bir kariyer yapar,herkes ders çalışmayı sevmek zorunda değil,bazı insanlardan zorlasanızda olmaz bari başka birşeye yönlendirin, dövüş sanatlarında inanılmaz kurallar,dogaya insana saygıyı öğreten inanılmaz bir disiplin var 6 ay sonra bu benim kızımmı dersiniz o kadar sakinleştiriyor...