Öncelikle ilginizden ötürü teşekkür ederim.Hem mesleğim hemde ilgimden dolayı daha öncede söylediğim gibi çok okuyorum ve araştırıyorum.Oğlumla ilgili konularda çok ince düşünüyorum ve her anne gibi çok hassasım.Dr ve hocaya gitme konusuna açıklama yapma gereği duydum.Dra giderken oğlumu götürmedim çünkü sorun fiziksel değildi.Nasıl davranmalıyız sorusuna cevap bulmaktı gitme amacımız,ayrıca yine aynı gerekçeyle bize yol göstermesi için pedegogla görüştük.hocaya gittiğimizdede ben oğlumla dışarda beklerken eşim durumumuzu anlattı ve biz oğlumla odaya öyle girdik.Doğduğu günden itibaren onun bir birey olduğunun farkındaydık ve gereksiz dayatmalarda hiç bulunmadık.Hep olumlu yönde motive etmeye özen gösterdik.eleştiri ve yakınmalarımızı onun yanında dile getirmedik...Yani bu duruma gelmemesi için elimizden geldiğince hassas davrandık.[/QUOTE
Merhaba Öncelikle, yavrunuzu çok ama çok sevdiğiniz gerçeğinden kesinlikle eminim. İnanın bunu bütün samimiyetimle söylüyorum.
Kaldı ki; böyle bir şeyi zaten bir başkasına kanıtlamak gibi bir zorunluluğunuz da hiç yok.
Şimdi alıntı bildirisini görünce, yorumunuzla birlikte kendi yorumumu da bir kez daha okudum.
Muhtemelen çok geç bir saat olduğu için ve forum akışta gözüme ilişince ben de bir şeyler yazmadan kapatmayayım düşüncesiyle biraz acele yazdığım için olmalı, sanırım kendimi tam ifade edememişim veya biraz eksik ifade etmişim gibi geldi bana da -kendi yorumum-.
Tabi ki çocuklarımız konusunda üstesinden gelemediğimiz veya ihtiyaç duyduğumuz hususlarda mutlaka bir danışmana, bir pedagoga başvurmak en doğrusu. İnanın ben de oğlum sizin yavrunuzun yaşlarındayken (pek çok annenin yaşadığı) sizin gibi aynı süreçlerden geçtim ve soluğu pedagogda almıştım.
Onları çok çok sevdiğimiz halde, bu miniklerin bizi bazen böylesi yorması, çaresiz bırakması biz anneler için oldukça üzücü ve sıkıntılı oluyor.
Zaten her şeyi de -onlar için en iyisi ve en doğrusu olsun, onlar mutlu olsunlar- diye yapıyoruz, tüm çabalarımız bunan dolayı.
Sizin için de inanın daha farklı bir şey geçirmedim aklımdan.
Sadece -onların ruhları çok hassas- biliyorsunuz ve fotokopi makinesi gibi, bir sünger gibi olanı biteni en küçük ayrıntısıyla alıyorlar. Ben sadece bu anlamda -hani sizin için durumu zorlaştıran özelliklerinden ötürü zorlandığınızın farkına varmışsa- bir ihtimal belki bu tavırlarında süreklilik açısından tetikleyici olmuşsa düşüncesiyle konuya değindim. Durum bundan ibaret.
Başlangıçta söylediğim gibi, yanlış veya amacım dışında ya da eksik anlaşılmama sebep olacak bir yorum yazmışsam, bu tamamen benim eksikliğimden kaynaklandı sanırım. Eğer öyle bir şey olmuşsa, gerçekten ve tüm samimiyetimle sizden çok çok özür diliyorum.
Sonuçta sağlık olsun. İnanın bu süreçler bir şekilde biraz zor da olsa atlatılıyor.
Üstelik büyüdükleri zaman, sevgileriyle, saygılarıyla annelerine bu günleri çok daha çabuk unutturuyorlar.
İnşallah siz de bu geçici süreci -hem yavrunuzun daha sakin ve mutlu olabileceği hem de sizin de daha az yıpranıp üzüleceğiniz şekilde- atlatırsınız bir an evvel, Allah'ın izniyle.
Yeter ki yavrunuz mutsuz olmasın ve sağlık olsun. Önünde sonunda bu sayılı günler ve kısa, geçici olan bu süreç nasıl olsa atlatılacaktır. :)
Saygılarımla
Rica ederim asla yorumunuzu yanlış anlamadım yazdığınız herşeyde çok haklıydınız ve sizin her cümlenizede katılıyorum.Pedagogda sizin cümlelerinizin hemen hemen aynılarını söyledi bize.Dikkatli davranmaya çalıştım ama yinede yanlışlarım var ki şu anda bu durumdayız.Sanırım biraz umursamaz rahat olabilseydim herşey daha farklı olabilirdi diye düşünüyorum...Bilmiyorum belkide yanılıyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?