Hanımlar merhabalar, Kurban bayramının ikinci günü dedemlerde soğuk rüzgarlar esti. Kuzenimin temmuz sonu düğününe gitmedik. Daha doğrusu gidemedik babamın yoğun iş seyahetleri dolasıyla. Teyzemler 2 saat uzaklıkta. Fakat ben gitmemeye karar kılmıştım çoktan nedeni ise kuzenimin nişanında giydiğim kıyafete bir ton laf edilmiş. Ben bunları duyduğum halde takmadım ama gitmemeye karar kılmıştım. Kardeşimde şehir dışındaydı kısmet olmadı yani.
Kurban bayramının 2 günü dedemlerde teyzemlerle karşılaştık (Üvey anneanne ve teyze dede öz) Teyzemin elini öptüm oturduk. Teyzem başladı ağlaya ağlaya konuşmalara anneme bir ton laf ediyor. Dede, amcalar, enişteler, kuzenler, babam çok kalabalıktı. Kalabalığın içinde kıyameti kopardı. Annem dedeme bir şey olmasın diye sakin ve hiç konuşmuyor. Kaldı ki teyzem konuşma hakkı vermiyor. Sonra teyzem milletin içinde ayağa kalktı. (Eylülün ilk haftası bir akrabanın kınasına gitmiştim oda acil oldu teyzemle tokalaşıp ben başka yere oturdum yer bulamadım. Kınada aşırı üşüdüm ve hastalanmaya başladım. ''Eve gidelim anne.'' dedim kalktık ben sahnenin içinden geçerek kimseye bakmadan çıkmıştım ve kimseyle konuşamadım.) ''Visenyayı düğünde gördüm, havalı havalı sahnenin içinden geçti (burada hareketlerimi yapıyor hanımlar çantamı nasıl tuttuğumu gösteriyor) ilgilenmedi, bakmadı yüzüme.'' dedi milletin içinde ve oturmadan bana baktı ''Ağzına tükürürüm senin.'' dedi. Sonra ben enişte, dede dinlemeden bunun üzerine yürüdüm. Bağırdım. Edepsiz, saygısız, terbiyesiz haddini bil sen kim oluyorsunda bana o cümleyi kurabiliyorsun dedim. ''Bana bağırma ben senin teyzenim.'' dedi. Nasıl bir cinnet derecesine geldiysem beni yan daireye aldılar. Anneannem geldi yanıma ''Yapma yapma o senin teyzen yavrum'' diyor. Buna da demediğimi bırakmadım.
Annem o kadar sakin ki hanımlar sırf dedeme birşey olmasın diye teyzemin karşısında duruyor dinliyor. Anneme de bağırdım (Allah affetsin) o da hemen çıktı arabaya bindik gittik.
Ertesi gün teyzem arıyor 10 kez. Hiç açtırmadım bizimkilere. Yani kısacası telefona çıkmadık.
Akşam öz dayımlara gittiğimizde onlar duymuş teyzem olayları anlatırken ''Visenya benim üzerime yürüdü ben birşey demedim.''demiş. Akrabaların içinde bayılmış ağlamış (bir nevi acıtasyon) durduramamışlar bunu. (Belirtmek isterim ki teyzemin sorunları var hiç susmaz. Haksız olsa da kendini haklı çıkarmak için elinden geleni yapar. Aşırı kompleks ve ağzı bozuk biridir. )Annemle zerre alakası yok. Ve ben ailemden küfür işitmemiş biriyim.
Velhasıl hanımlar, şimdi bu teyzem olacak şahıs beni gördüğü yerde öldürecekmiş. Eşek sudan gelesiye kadar dövecekmiş. Hatta bir kılımı bile yaşatmayacakmış. Gerekirse bana dava açmayı bile düşünüyormuş muş. Dedemin evine adım bile atamazmışım (bunu söylerken dedem de ona sen atamazsın sen demiş) baya bir güzel tehdit ediliyorum şu an.
Hanımlar gerçekten dava konusu olacaksa beni şimdiden aile avukatımızla konuşmamıza gerek var mı?
Yani o davayı açmadan ben mi açsam diyorum. Hayatımda hiç öfkelenmediğim kadar öfkelendim.
