Toksik aile ve tesettürden çıkma

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

lotussima

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
11 Aralık 2023
4
1
Merhaba, ben 27 yaşındayım evliyim ve 9senedir kapalıyım. Zorba, yobaz, huzursuz bir ailede büyüdüm. Küçük yaslardan itibaren hiçbir konuda kendi istediğimi yapmadım. Annem babamla hep köle efendi ilişkimiz vardı. Onlar ne derse onu yapmak zorunda bırakıldım ve psikolojik olarakta yapmak zorunda hissederdim. Hiçbir konuda kendi istediğim olmadı o yüzdendir ki ne istediğimi bile düşünmez olmuştum. Uzun lafın kısası babam 14 yaşında tişört giydiğimde o… diye küfür ederdi. Her giydiğimizde karışırdı. Dar paça kotlarımı yırtardı. Ondan izinsiz kıyafet alamazdık ve her pantolon denedigimizde arkamızı döndürüp pop.muza bakardı pantolon dar mı diye. Açıkken bile tunik geniş pantolon giyerdik yazın dirsek altında bluz giyerdim. Giyinmek süslenmek erkek tavlamak için yapılan birsey diye empoze edilmisti bana. Üniversiteye geçeceğim zaman benimle kapanmam için bir konuşma yapmıştı kapanmanın çok önemli olduğunu kendisinin çok iyi bir baba olduğunu eniştemin kuzenimi partilere gönderdiğini söylemisti. Tesettür konuşmasında bile saçma sapan seylerden bahsetmişti ve çok ürpermiştim. Daha sonra beni bir vakıf yurduna koymustu. Gittiğim okulda ve yurtta çoğu kişi kapalıydı. Bende kapanmam gerektigi baskısını iliklerime kadar hissettigim için kapanmıştım. Neden baban zorla kapatmadı diye soracak olursanızda ablam zamanında zorla kapanıp daha sonra açılıp tekrar kapanmıştı bu yüzden bana dahada şiddetli baskı yapmamıstı. Ancak şimdi 9sene geçti son 1 yıldır açılmak istiyorum. Eşim istemiyor ancak ailemle yaşadığım bu toksik durumdan ötürü karısmıyor destek oluyor. Ama ben insanların arkamdan konuşmasını istemediğim için acılmıyorum. Ama kapalıda mutlu değilim uzun saatler çalışıyorum sürekli saçımın toplu olmasına bu baş ağrısına katlanmak istemiyorum. İkilemde kaldım. Bende giyinip süslenmek istiyorum kimse için değil kendim için süslenmek istiyorum. Açılırsam eşim benden soğur mu diye düşünüyorum. Aranızda benzer deneyimlere sahip olanlar var mı acaba? Açıldıktan sonra pişman olan var mı?
 
Bu sizin kararınız kimse karışamaz. Bukadar net. onun bunun baskısıyla istemediğiniz bir halde gezmek size ağır bir yük. Açıldığımda soğur mu demişsiniz. eşiniz sizi mi seviyor, kapalı olan herhangi bir bayanı mı ? Soğuyacaksa soğusun hiçkimse için kendinize bunu yapmayın. Nasıl rahat edecekseniz o şekilde hayatınızı idame ettirin.kabul eden eder etmeyen etmez.
 
eşinizle öyle üstten üstten yani adam akıllı konuştunuz mu yoksa karşılıklı oturup konuştunuz mu?
onunla sorun yaşamayacaksanız kim ne derse desin (eşinizin düşüncenizi önemsediğinizi varsayarak yazdım)
kapalı bir hatunum.. 20 yaşında kendi isteğimle kapandım ve mutluyum çok şükür
sizin durum farklı
 
Hayat sizin. İçinizden geçeni yapın.
O arkadaş konuşanlar konuşacak bir şeyler her zaman bulurlar.
 
Birde şöyle bir örnek var benim teyzem lise zamanlarında alanyada mankenlik yapan tüm kot şortlarının popo kısmını keserek gezen bir insandı ve evlenince kapandı herkes eşini suçladı ama adamcağızın öyle bir talebi yoktu herkes küstü teyzeme kaldıramadılar sonra eşinden bosandı hala kapalı neredeyse 25 senedir. O o yolla yöneldi öyle rahat hissetti kenddini ve bir süre sonra herkes kabullendi bilmem anlatabildim mi.
 
Tesettürden cıkin ya da cıkmayin diyemem sonucta sizin özgür iradeniz ama o aileyle görüşmeyin bence kafa kapali olup neler yapan insanlar var tam tersi dekolteli giyinip namazini kılan dini hassasiyeti olan insanlar da.Böyle dar görüşlü aileyle kapanma meselesini cözseniz baska sorunlar patlak verir cocuklugunuzu mahvetmisler gencliginizi ziyan ettirmeyin
 
Hem eşinizi hemde çevreyi bu kadar umursamayın . Açılmak istiyorsanız açılın. Alt tarafı bir baş örtüsü taksan ne olur takmasan ne olur.
 
Once kararinizi net bir sekilde verin kapali kalmak istiyorsaniz neden kapali olmaliyiz konusunda bilgiler edinin icinize sinmesini saglayin. Eger acilmayi kesin istiyorsaniz kimseyi umursamamayi kendinize hedef edinin gelecek tepkileri ve karsi olusturacaginiz tepkileri simdiden benimseyip oyle acilin.
 
İyice düşünülmeli bu konular.Ben baskının her türlüsüne karşıyım birşey yapılıyorsa insan kendi inandığı için yapmalı .Bu kararı isteyerek almamissiniz zorladılar demişsiniz.Simdide çevre baskısı zorlayacak diyorsunuz.Yani yine çok net bir fikriniz yok gibi.Bence siz kendi isteklerinizi sadece bu konuda değil her konuda hayata geçirmeye ve arkasında durmayi öğrenmelisiniz lütfen yanlış anlamayın bu hayatta ben her gün birşey öğreniyorum.Karariniz için birşey diyemem birine iyi gelmiştir bu karar birine kötü gelmiştir herkese göre değişir.İyi hissetmenizi diliyorum kararınız ne olursa olsun.
 
Siz kendiniz isteyerek degil de cevre baskisi ile kapanmissiniz. Bu konuda abim kadar sevdigim bir büyüğümün bir sözü aklima geldi.
Baskalari uc bes gun konuşur unutur demisti. Yani elalem ne der diye degil ben ne istiyorum diye düşünün. Belki basinizi açtıktan bir sure sonra kendiniz istersiniz kapanmayi ama oyle bir durum olacaksa da bu sizin isteginizle olmali.
Bu sekilde mutsuzsunuz. Ben başı açık biriyim ama inanc konusunda şunu düşünürüm. Iman kalpten gelir ve Allah kulunun iyi olmasini ister. Elimden geldigince kalp kirmamaya calisirim ya da ne bileyim icki içmem falan. Yani herkesin kendince günah ve sevaplari vardir. Basini örtmek tek basina dini bütün olmak değil bence.
Esiniz size karismiyorsa icinizden geleni yapin.
Bir kardesimiz vardi kiz bazi sorunlar yasadi ve basini sonrasinda açtı hatta bu durum örtümü aldi benden diye üzülüyordu ama simdi gayet mutlu cok guzel isler yapiyor eskisinden daha aktif ve bir cok insana yardimci oluyor dernek kurdu yani bunu kapaliyken de yapardi elbette ama demek ki o zaman mutsuzdu.
 
Merhaba, ben 27 yaşındayım evliyim ve 9senedir kapalıyım. Zorba, yobaz, huzursuz bir ailede büyüdüm. Küçük yaslardan itibaren hiçbir konuda kendi istediğimi yapmadım. Annem babamla hep köle efendi ilişkimiz vardı. Onlar ne derse onu yapmak zorunda bırakıldım ve psikolojik olarakta yapmak zorunda hissederdim. Hiçbir konuda kendi istediğim olmadı o yüzdendir ki ne istediğimi bile düşünmez olmuştum. Uzun lafın kısası babam 14 yaşında tişört giydiğimde o… diye küfür ederdi. Her giydiğimizde karışırdı. Dar paça kotlarımı yırtardı. Ondan izinsiz kıyafet alamazdık ve her pantolon denedigimizde arkamızı döndürüp pop.muza bakardı pantolon dar mı diye. Açıkken bile tunik geniş pantolon giyerdik yazın dirsek altında bluz giyerdim. Giyinmek süslenmek erkek tavlamak için yapılan birsey diye empoze edilmisti bana. Üniversiteye geçeceğim zaman benimle kapanmam için bir konuşma yapmıştı kapanmanın çok önemli olduğunu kendisinin çok iyi bir baba olduğunu eniştemin kuzenimi partilere gönderdiğini söylemisti. Tesettür konuşmasında bile saçma sapan seylerden bahsetmişti ve çok ürpermiştim. Daha sonra beni bir vakıf yurduna koymustu. Gittiğim okulda ve yurtta çoğu kişi kapalıydı. Bende kapanmam gerektigi baskısını iliklerime kadar hissettigim için kapanmıştım. Neden baban zorla kapatmadı diye soracak olursanızda ablam zamanında zorla kapanıp daha sonra açılıp tekrar kapanmıştı bu yüzden bana dahada şiddetli baskı yapmamıstı. Ancak şimdi 9sene geçti son 1 yıldır açılmak istiyorum. Eşim istemiyor ancak ailemle yaşadığım bu toksik durumdan ötürü karısmıyor destek oluyor. Ama ben insanların arkamdan konuşmasını istemediğim için acılmıyorum. Ama kapalıda mutlu değilim uzun saatler çalışıyorum sürekli saçımın toplu olmasına bu baş ağrısına katlanmak istemiyorum. İkilemde kaldım. Bende giyinip süslenmek istiyorum kimse için değil kendim için süslenmek istiyorum. Açılırsam eşim benden soğur mu diye düşünüyorum. Aranızda benzer deneyimlere sahip olanlar var mı acaba? Açıldıktan sonra pişman olan var mı?

Ortalama bi ömür 70 sene olsa.
Yarısını başkalarını memnun etmek için harcamışsın.
Diğer yarısınıda kendin için yaşa.
Eğer eşin seni gerçekten seviyorsa seni anlayacaktır.
Al karşına içini dök. Güzel güzel anlat.
Kapalı olup bakımlı süslüde olabilirsin ama sen kapalı olmak istemiyorsun (kötü anlamda demedim)
O yüzden güzelce konuş ve içinden geleni yap.
 
eşinizle öyle üstten üstten yani adam akıllı konuştunuz mu yoksa karşılıklı oturup konuştunuz mu?
onunla sorun yaşamayacaksanız kim ne derse desin (eşinizin düşüncenizi önemsediğinizi varsayarak yazdım)
kapalı bir hatunum.. 20 yaşında kendi isteğimle kapandım ve mutluyum çok şükür
sizin durum farklı
Eşimle defalarca konuştuk. İlk konuşmalarımızda cok istememişti. Ama kafama cok taktığım icin artık kararı bana bırakıyor. başından beri açık olsaydın benim için sorun olmazdı ama kapalı biri açılınca farklı duruyor demisti. Ama insanlar hep konuşur nasıl rahat edersen öyle yap diyor.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X