Herkese merhaba,
Derdimki şu ki, topluluk içinde konuşmayı bilmiyorum. saçmalıyorum. ya da diğer bir deyimle pot kırıyorum.
Çok kötü bir çocukluk döneminden sonra, bana ilk sevgi gösterdiği sandığım insanla evlendim, fiziksel ve psikolojik şiddet ve kimseye anlatamadığım şeyler yüzünden 1,5 yaşında çocuğumla boşandım. Maddi manevi çok zor günler geçirdim.
7 yıl sonra ikinci evliliğimi yaptım. Hayatta hep ezildim, horlandım. Bu nedenlemi dir. bilmiyorum.
konuşmayı bilmiyorum.
mesela, az önce amirim beni çağırdı, başım çok ağrıyor bayanlarda hep ağrı kesici ilaç vardır dedi, bende evet var getireyim dedim, yanında başkalarıda vardı.
Hımm p.... dedi, bayanların ilacı dedi gülümseyerek,
benimde bir anda ağzımdan bir anda şey çıktı, evet hamile ve emzirme dönemlerinin kurtarıcısı diye.,
bir anda adam da bende çok utandık. oda da kalabalıktı.
Bunun gibi saçma sapan şeyler,
geçen günde başka bir yetkili arkadaş molada dediki
sen de çok zayıfladın, bunun sırrı varsa banada söyleyin falan dedi,
Bende bir anda aaa 2,5 kilo vermiştim. Nasıl farkettiniz dedim. Herkes bir anda sustu. yine çok utandım.
Bunun gibi şeyler, örnekler ile çok uzatmak istemiyorum. Ama gerçekten sonradan çok üzülüyorum. Çok utanıyorum.
Yaşımda küçük değil 38 yaşındayım. Bana ne önerirsiniz.