Seninle aynıyız resmen. Okul hayatım boyunca en sessiz öğrenci olarak tanındım. Üstüne ezik, sorunlu, suskun vs. Hocalar hâlâ arkamdan bir öğrencim vardı hiç konuştuğunu duymadım diye anlatıyorlarmış. Elimde değildi konuşmak benim. Çok isterdim diğerleri gibi olmayı ama olamıyordum. Senin gibi bireyselde sorunum yoktu ama topluluk içinde asla konuşamazdım hele de herkes bana bakarken. Hatta herkes sessizken şoföre seslenemeyecegim için minibüse bile binmiyordum, 17 yaşında falan anca binmeye başladım toplu taşımaya. Bizim sorunumuzu selektif mutizme benzetiyorum ben. Küçükken götürselermiş doktora büyük ihtimal bu tanıyı alırdım. Çekinme konuş n'olacak diyenler için söylüyorum keşke öyle kolay olsaydı, aklımızdan neler neler geçiyor ama dile vuramiyoruz maalesef. Kitleniyoruz sanki böyle. Ben zamanla açıldım biraz biraz arkadaş edindikçe. Pek bir öneri veremiyorum sana kendimden biliyorum işe yaramıyor çünkü. Ama zamanla ikimizin de biraz daha düzeleceğine inanıyorum. İnşallah yani