toplum önünde konuşamama

seymaaa

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
14 Aralık 2011
146
1
96
Bursa
selam kızlar. konuyu açıp açmama da kararsız kaldım, ama fikirlerinize ihtiyacım var. ben üniversite 2.sınıfa gidiyorum. geçen sene hazırlıksız konuşma dersimiz vardı ,sıra bana gelmeden ne konuşacağımı hazırlayıp,tahtaya çıkmıştım. Fakat bir cümle söyleyip gerisini hatırlayamamıştım,tamamen silinmişti beynimden. Hoca da anlamıştı durumu yerine geçebilirsin demişti :14: ve bu sene sürekli sunum yapmamız gerekiyor,şimdiden heyecanlanmaya başladım,geceleri düşünüp duruyorum.Bu işin üstesinden nasıl geleceğim bilmiyorum, kaçışım da yok mecburum. İlerde inşallah öğretmen olacağımdan bu sorunu yenmem gerekiyor. Mesela derslerde bir konuyu bildiğim halde söz alamıyorum,çekiniyorum. Aranızda böyle olup da yenebilen var mı :(
 
bunun cevabını merakla beklyrm bende böyleym ama arkadaslar tanıdık olunca okadar heycanlanılmyr aşırı kalabalık olnuca bikez tüm konusmaları unutup aglamıstım bu yüzden çok rezil oldum yenen varsa yazsın gercektn etrafında kmse yokmus gbi davrancan aslında
 
sistematik duyarsızlaştırma tekniğini kendi üzerinizde deneyebilirsiniz
 
özgüvenle ılgılı bir durum. bende d e var bende yenmeye calsııyorum bende bu donem baya sunum yapacam bakalım... Özgüveni geliştirmek için bir çok kitap teknik vs var internetten de arastırabılırsın kısısel gelısım kıtaparının cok fazla olumlu etkısı oldu bende. Sevgiler.
 
kendi kendimi telkin etmeye çalışıyorum. Amaaan ne var bunda,herkes senin gibi diye ama başarılı olamıyorum. Üstüne gidiyorum ama ben yine aynı ben:26:
 
yani korkuların üstüne mi gitcez ?

ilk başta yapacağınız konuşmaya hazırlanacaksınız,iki kişiyi oturtup onlara 10 dk süren bir sunum yapacaksınız alışınca 5 kişiye 20 dk süren bir sunum yapacaksınız,alışınca 10 kişiye 30 dk süren bir sunum yapacaksınız bu arada aileden birileri olursa iyi olur yoksa yurtta kalıyorsanız arkadaşlarınızdan rıca edin öğrenme psikolojisinde fobi yenme yöntemidir...
 
canım, ben 3 kere seminer verdim. birisi ülke çapında oldukça büyüktü. yaşım daha 19 falandı o zaman. başka bir şehre gittim ve öğrenci halimle mesleki büyüklerimizin doldurduğu koca bir oditoryumda elimde mikrofon... ayy nasıl heyecanlandım utandım. ama oldukça iyi atlattım. hatta başka bir platformda seminerimin tekrarını istediler:)) 10 sene önceki olay sen yazınca hatırladım o günler.

şimdi nasıl yaptım anlatayım sana belki işine yarar. öncelikle metin hazırladım. uzun süre kaynaklardan araştırmalar yaptım. ama metnimi kaynaktaki cümlelerle değil, oradan öğrendiklerimi kendi cümlelerime dökerek hazırladım. yani ne kadar teknik bir seminer de olsa kendi kelimelerimle, günlük konuşma tarzımla anlatmaya çalıştım. bu konuşmamı 1-2 kere tekrar ettim. konuşmamın olacağı günün sabahı, kendimi iyice süsledim. özgüvenimi artırdım. dua okuyup çıktım sahneye. ilk 1-2 dakika herkes bana bakıyor çok gerildim, terledim kızarmışım da... sonra derin nefes aldım, sadece konumu düşündüm. karşımdaki insanlara değil en arkadaki duvarlara odaklandım. sonra nasıl zaman geçti ne ara bitti anlamadım bile. bitti gitti. ondan sonra sınıfta küçük bir konuşmam oldu onda artık hiç heyecanlanmamıştım. böyle böyle alışıyor insan. hatta sonrasında da bir gurur veriyor sana.


hiç korkma. 1-2 tekrar yap. derin nefes al. sadece konuna odaklan ve göster kendini :))
 
ilk başta yapacağınız konuşmaya hazırlanacaksınız,iki kişiyi oturtup onlara 10 dk süren bir sunum yapacaksınız alışınca 5 kişiye 20 dk süren bir sunum yapacaksınız,alışınca 10 kişiye 30 dk süren bir sunum yapacaksınız bu arada aileden birileri olursa iyi olur yoksa yurtta kalıyorsanız arkadaşlarınızdan rıca edin öğrenme psikolojisinde fobi yenme yöntemidir...

Teşekkür ederim, bunu denemeye çalışacağım :)
 
canım, ben 3 kere seminer verdim. birisi ülke çapında oldukça büyüktü. yaşım daha 19 falandı o zaman. başka bir şehre gittim ve öğrenci halimle mesleki büyüklerimizin doldurduğu koca bir oditoryumda elimde mikrofon... ayy nasıl heyecanlandım utandım. ama oldukça iyi atlattım. hatta başka bir platformda seminerimin tekrarını istediler:)) 10 sene önceki olay sen yazınca hatırladım o günler.

şimdi nasıl yaptım anlatayım sana belki işine yarar. öncelikle metin hazırladım. uzun süre kaynaklardan araştırmalar yaptım. ama metnimi kaynaktaki cümlelerle değil, oradan öğrendiklerimi kendi cümlelerime dökerek hazırladım. yani ne kadar teknik bir seminer de olsa kendi kelimelerimle, günlük konuşma tarzımla anlatmaya çalıştım. bu konuşmamı 1-2 kere tekrar ettim. konuşmamın olacağı günün sabahı, kendimi iyice süsledim. özgüvenimi artırdım. dua okuyup çıktım sahneye. ilk 1-2 dakika herkes bana bakıyor çok gerildim, terledim kızarmışım da... sonra derin nefes aldım, sadece konumu düşündüm. karşımdaki insanlara değil en arkadaki duvarlara odaklandım. sonra nasıl zaman geçti ne ara bitti anlamadım bile. bitti gitti. ondan sonra sınıfta küçük bir konuşmam oldu onda artık hiç heyecanlanmamıştım. böyle böyle alışıyor insan. hatta sonrasında da bir gurur veriyor sana.


hiç korkma. 1-2 tekrar yap. derin nefes al. sadece konuna odaklan ve göster kendini :))


Çok özendim bunu okuyunca,öyle olmayı çok istiyorum. çıkayım anlatayım güzelce oturayım.ama oraya çıkınca hiç bir şey kalmıyor belleğimde. Sanırım yapa yapa atlatacağım,teşekkür ederim :54:
 
özgüvenle ılgılı bir durum. bende d e var bende yenmeye calsııyorum bende bu donem baya sunum yapacam bakalım... Özgüveni geliştirmek için bir çok kitap teknik vs var internetten de arastırabılırsın kısısel gelısım kıtaparının cok fazla olumlu etkısı oldu bende. Sevgiler.

Teşekkür ederim , inşallah kurtuluruz bu korkudan :)
 
Eskiden sunumlardan köse bucak kacmaya calisirdim. Allahim ne büyük bir azapti.. :ssz:
Hala sunumlarda heyecanlaniyorum, sözlerim bazen birbirine karisiyor ama eskiye nazaran asiri ilerleme var.

Bence bu durum insanin karakteriyle alakali. Sessiz, sakin insanlar topluluk karsisina gecince napacagini sasiriyor. Ama ne kadar cok sunum yaptikca, o kadar cok gelismeler oluyor. Onun icin size nacizane tavsiyem sunumlardan kacmayin; hersey daha kötüye gidiyor o zaman.

Ayrica kimse sizden daha üstün degil. Sizde mutlaka baska konularda onlardan daha iyisinizdir.
"Aman bir beceremedim sizlerin karsisinda akici konusmayi, her seferinde heyecanlaniyorum" deyip kendinizle bir nevi dalga gecinki, karsi tarafta kendinize olan güveninizi farketsin, cünkü bence insan arti yönleriyle övündügü gibi, eksilerinlede yasamayi bilmeli. :55:
 
Eskiden sunumlardan köse bucak kacmaya calisirdim. Allahim ne büyük bir azapti.. :ssz:
Hala sunumlarda heyecanlaniyorum, sözlerim bazen birbirine karisiyor ama eskiye nazaran asiri ilerleme var.

Bence bu durum insanin karakteriyle alakali. Sessiz, sakin insanlar topluluk karsisina gecince napacagini sasiriyor. Ama ne kadar cok sunum yaptikca, o kadar cok gelismeler oluyor. Onun icin size nacizane tavsiyem sunumlardan kacmayin; hersey daha kötüye gidiyor o zaman.

Ayrica kimse sizden daha üstün degil. Sizde mutlaka baska konularda onlardan daha iyisinizdir.
"Aman bir beceremedim sizlerin karsisinda akici konusmayi, her seferinde heyecanlaniyorum" deyip kendinizle bir nevi dalga gecinki, karsi tarafta kendinize olan güveninizi farketsin, cünkü bence insan arti yönleriyle övündügü gibi, eksilerinlede yasamayi bilmeli. :55:

Kaçmak istesem de kaçma şansım yok,yapmak zorundayım biliyorum :) geçen sene bir kere yapmıştım ama baka baka kağıtta tahtada ne yazıyorsa onu okumuştum arada hocayla göz teması kurmuştum. Ama öyle istemiyorlar. Öğretmen nasıl ders anlatıyorsa o şekilde rahat olmam lazım. Ama çok iyi bildiğim şeyleri bile oraya çıkınca unutuveriyorum :50: Korkuyorum,güvenemiyorum kendime ama kaçarsam evet biliyorum daha fena olurum,üstüne gitmeliyim.. Teşekkür ederim :)
 
özgüven eksikligi... inadina yapamadigini yapmaya calisaksin, fazla düsünmene gerek yok. bende eskiden öyleydim.. sonra baskalari neden yapiyorda ben yapamiyorum diyerekten basladim özgüvenimi kazanip sunumlar yapmaya...
 
Bunların arkasında kendini ifade edememe korkusunun olduğunu düşünüyorum ben. Üniversitedeyken ben çok rahat söz alırdım konuşurdum hocalarla tartışırdım (dersler hakkında yanlış anlaşılmasın :27: ) ama bir kaç arkadaşım aynı senin gibi söz alamazlardı bilseler bile el kaldıramazlardı bizimde sunum yapmamız gereken durumlar çok olurdu o arkadaşlar yine zorlanırlardı. Ben sunum ve ya konuşma yapmadan önce (küçüklüğümden beri) ilk önce aile bireylerini salona toplardım onlara yapardım sunumumu onlarda alkışlarlardı :1: Ondan sonra okulda daha bir cesaretli konuşurdum..

Bence kendini cesaretlendirmelisin bu konuda canım internette bu konuda psikologların yaptığı araştırmalar ve vardığı sonuçları bulabilirsin bence onları bir oku canım, öğretmende olacakmışsın bu problemi en kısa zamanda aşmalısın...
 
burcu777
özgüven eksikligi... inadina yapamadigini yapmaya calisaksin, fazla düsünmene gerek yok. bende eskiden öyleydim.. sonra baskalari neden yapiyorda ben yapamiyorum diyerekten basladim özgüvenimi kazanip sunumlar yapmaya...

inşallah bende başaracağım bunu :13:



ebrutolga
Bunların arkasında kendini ifade edememe korkusunun olduğunu düşünüyorum ben. Üniversitedeyken ben çok rahat söz alırdım konuşurdum hocalarla tartışırdım (dersler hakkında yanlış anlaşılmasın ) ama bir kaç arkadaşım aynı senin gibi söz alamazlardı bilseler bile el kaldıramazlardı bizimde sunum yapmamız gereken durumlar çok olurdu o arkadaşlar yine zorlanırlardı. Ben sunum ve ya konuşma yapmadan önce (küçüklüğümden beri) ilk önce aile bireylerini salona toplardım onlara yapardım sunumumu onlarda alkışlarlardı Ondan sonra okulda daha bir cesaretli konuşurdum..

Bence kendini cesaretlendirmelisin bu konuda canım internette bu konuda psikologların yaptığı araştırmalar ve vardığı sonuçları bulabilirsin bence onları bir oku canım, öğretmende olacakmışsın bu problemi en kısa zamanda aşmalısın...

Hani normalde sessiz biri de sayılmam.konuşurum şakalaşırım. ama bir topluluğa,öğretmenlere kendimi ifade edemiyorum. yapma,etme herkes seninle aynı,kimse senden üstün değil diyorum kendime, bir bakıma psikologluk yapmaya çalışıyorum ama nerdee hiç takmıyor beynim telkinlerimi :1: En kısa zamanda aşmam gerek bunu, böyle olmaktan çok sıkıldım çünkü,artık değişmem lazım :)
 
bence de konuya çok iyi hazırlanırsam kaygın yarıya iner,öncesinde kendi kendine yani aynaya anlatırsan bu seni rahatlatacaktır.ben 10 yıldır öğretmenim ve inan öğrencilik hayatımda çalışmadığım kadar ders çalışıyorum.(ki o zamn böyle çalışsam kesin tıpı kazanırdım)yani konuya hakim olmak zorundayım.Hiç heyecanlı yapısı olmayan biriyim ama bazen aynaya ders anlatmak beni daha çok rahtaltır...tavsiye ederim bir dene....
 
bence de konuya çok iyi hazırlanırsam kaygın yarıya iner,öncesinde kendi kendine yani aynaya anlatırsan bu seni rahatlatacaktır.ben 10 yıldır öğretmenim ve inan öğrencilik hayatımda çalışmadığım kadar ders çalışıyorum.(ki o zamn böyle çalışsam kesin tıpı kazanırdım)yani konuya hakim olmak zorundayım.Hiç heyecanlı yapısı olmayan biriyim ama bazen aynaya ders anlatmak beni daha çok rahtaltır...tavsiye ederim bir dene....

Öğretmenimm :) Bunu da deneyeceğim,teşekkür ederimm. Ama çok iyi bilsem de birden unutmaktan korkuyorum,daha önce yaşadım ya bunu o yüzden. inşallah bundan sonra başarabilirim :)
 
İlk konuşma çok önemli ilk konuşmanı yaparsan cesaret edip gerisi gelir.)

Daha önce bir kere konuşmuştum ama işte önümdeki metne bağlı kalarak,kendim bir şeyler katmayarak. Her dönem öğretmenler değiştiği için hep alışma sürecinden de geçiyorum,zor oluyor benim için. Ama inşallah gerisi gelecek,bunu istiyorum çünkü :)
 
Back
X