Valla benim kayınvalidem altında arabası gayet gezen bir kadın. Arkadaşlarıyla buluşur,gezer tozar.
Bir günde beklentim olmadı kendisinden. Annem doğumda gelip kaldı sağolsun benim dikişlerim iyileşene kadar,sonra evine bıraktık. Bir daha da hastalık vs olmadıktan sonra demedim al kızıma bak diye ki benim annem öyle aşırı gezen bir insan değildir. Kızim 5.5 yaşinda bir kez de eşim hastalanıp hastanede 9 gün kalınca geldi kaldı evimde ki kızım okula gidiyordu,sabah okula bıraktı akşam aldı. Yazin bırakın diyor,haftasonu getirin kalsın diyor ama ben bırakmadım,her hafta götürürüm kızımı görür.
Annem bakamayacağı için değil,yorulmasın,yıpranmasın diye bırakmıyorum zira kızım kadını oyuncak ediyor,anneanne gel,anneanne git diye diye,annem de gık demiyor kızıma haliyle yoruluyor 1 gün gitsek bile ,görüyorum yani. Bunu görmek için ekstra bir gözünüz olması gerekmiyor aşikar.
Kayınvalidemden zaten hiç beklentim olmadı . Gezsin,tozsun,bana sarmıyor,kendi keyfi için yaşıyor ki iyi ki de öyle yapıyor yani. Ne demeye hakkım var ki?
Beni ilgilendirir mi?
Hayatının geri kalanını nasıl yaşamak istiyorsa öyle yaşasın. Bana bir zararı yok. Kendi halinde kendi istediği şekilde yaşiyor.
Olması gereken de bu zaten. Asla mecbur değiller.
Evlendikten sonra çocuk yapmak için şartların düzelmesini bekledik. Ufak tefek borçlarımız vardı onları ödedik bitirdik sonra dedik çocuk düşünelim diye ki annem hep dedi kızım ben bakarım diye. Ona rağmen.
Şimdi yine bebek geliyor. Annem doğumumda gelir sağolsun. Ben bir kaç gün toparlanana kadar kalır sonra evine bırakırım.
Ha gelsin kalsın,gezelim yiyelim içelim durumlarından hariç buda.
Geçen sene iki anneyi alıp tatile götürdük bu mantıkla. Ama orada bile kızımı atmadım başlarına ki yan odamızdalardı.
Denizden dönünce kızım gitmek istedi,dinlensinler dedim göndermedim bile doğru düzgün odalarına.
Benim beklentim minimumda. Yapmışlar yapacaklarını zaten bize.
Bu saatten sonra torun sevecekler.