Arkadaşlar ben de k.vldeden ötürü dertliyim
Ben çalışan bir bayanım. Evliliğimizin 8. ayında k.valde çocuk doğur biz de yaşlanmadan bakalım diyordu. Ben ona güvenmedim ama eşimle ben anne-baba olmaya karar verdiğimizde kızıma hamile kaldım. K.valide öğrendiğinde hiçbir sevinç belirtisinde bulunmadı zaten. Neyse 9 ay geçti. Gittik geldik. (Bu arada tanıştığımızdan beri ben kayın valideme karşı en ufak bir saygısızlıkta bulunmuş değilim.) Bebeğimiz dünyaya geldi. Bebeğim hastanede rahatsızlandı. 3 gün kuvezde yoğun bakımda kaldı. 3 gün de odada hastanede kaldı. İğnelerini sabah akşam 15 gün boyunca yaptırmamız şartıyla bizi taburcu ettiler. Eve çıktık k.valide asla yardımcı olmadı. Bizi yapayalnız bıraktı. Ben 1 haftalık lohusa eşimle 1 haftalık kızımı sabah akşam iğneye götürdük. K. valide hep kendi havasındaydı. Gün gelip işe başlama zamanım çattığında. Ben yaşlanmadan doğur da torunuma bakayım diyen kadında çıt yok. Eşim bir gün kayınvalidem bizdeyken konuyu açtı. Kızımı bırakacağız sana. Annesi işe gidecek dedi.
Bu arada evde benden 2 yaş büyük yeni evli bir görümcem vardı. O da çalışıyordu ve işyeri k. validemin evinin 3 apartman ötesindeydi. Kızının öğle yemeklerine eve geleceğini, ona yemek hazırlayacağını bana göre komik bir şekilde bahane ederek "bebeğimize bakmayacağını söyledi. Eşimle tartıştılar. Eşim kızından başkasını düşünmezmisin. Başka çocuğun yok mu senin dedi. O da kızım var benim tabiiki yaşlanınca da kızım bakacak bana diye karşılık verdi. Uzun süre ana oğulun tartışmasının arasına girmeyip sessiz kalan ben patladım ve Yıllar sonra kimin kime bakacağı hiç belli olmaz. Belki benim bebek kızım büyür de sen ölmek üzereyken bir yudum suyunu onun elinden içersin dedim. Bu arada kızım bu sene 7 yaşına geldi ve su verebilecek çağda:))Bu lafın üzerine sesini kesti ve gittiler. Ama ben çok üzülmüştüm. O kadar kahroldum ki sütüm kesildi.
3 gün sonra kendi başına kendine bir öğlen yemeği hazırlayp karnını doyuramayan kıymetli kızını işten çıkardılar. Neyse ite kaka bu yaşa kadar büyüttü kızımı. İkiside birbirlerine alıştılar. Hatta okula bile kendi oturduğu yerde yazdıdı. Ancak yedi yıldır çocuğu olmayan görümcemin kızı oldu. Benim de bir oğlum oldu. Oğluma zaten direkt bakamam dedi ve ben bakıcı tutacam. Kızıma karşı tavırları değişti.Sanki bunca sene bakmasının sebebi kendi kızından yana başka bir torununun olmamasıymış. Sürekli gözde olan kızının çocuğu. Ne benim kızımla ilgileniyor ne de oğlumla. Ama etrafa karşı torunlarını çok seviyormuş gibi gösteriyor. Herkes senin kaynanan çok iyi melek desinler diye. Öyle kurnaz ki. Geçen gün görümceme annemle birlikte iftara gittik. Yapmacık hareketlerle oğlumu, kızımı seviyor. Annem oğlumu kucağına aldı oynuyordu, bu da gelmiş bebğimin bacaklarını mıncıklıyor yapmacık yapmacık. Yapmacık olduğu herhalinden belli oluyordu. Aklı sıra anneme cici görünmeye çalışıyor. Anneme söyledim ama ben sahte sevgi gösterisi yaptığını. Görümcem benden 3 ay sonra doğum yaptı . Ben doğum yapınca bana 2 kez gelmeyen kaynanam her gün kızında. Oğlumu sevmiyor. Onu sokaktan bulup getirmişim gibi davranıyor. Daha hamileyken erkek evlattan hayır gelmez, kızları seviyorum ben erkek çocukları sevmiyorum diyordu. Erkek bebek bekleyen hamile kadına söylenir mi bunlar? Ben de herzamanki sessizliğimi terbiiyemi korudum. Onun için kızım olduğunda da suratın bir karıştı diyemedim. Kurban olsun benim oğlumun da kızımın da b..kna
Birgü annem gönderin kızı benim evin yakının daki okula yazdıralım ben bakarım dedi. Ciciliğe b.k sürdürür mü yok olmaz demiş. Ama kızıma karşı ilgi sıfırın altında madem harap edecen yavrumu ne diye annanesine vermiyorsun ilgilensin. Oğluma da bakıcı bakacak. O zaman torunlarının yüzünü rüyasında görür. Sırf bu yüzden çocuklarımızla yurtdışında yaşamayı bile düşündük eşimle. Ama ben annemi bırakamam buralarda..
Ben çalışan bir bayanım. Evliliğimizin 8. ayında k.valde çocuk doğur biz de yaşlanmadan bakalım diyordu. Ben ona güvenmedim ama eşimle ben anne-baba olmaya karar verdiğimizde kızıma hamile kaldım. K.valide öğrendiğinde hiçbir sevinç belirtisinde bulunmadı zaten. Neyse 9 ay geçti. Gittik geldik. (Bu arada tanıştığımızdan beri ben kayın valideme karşı en ufak bir saygısızlıkta bulunmuş değilim.) Bebeğimiz dünyaya geldi. Bebeğim hastanede rahatsızlandı. 3 gün kuvezde yoğun bakımda kaldı. 3 gün de odada hastanede kaldı. İğnelerini sabah akşam 15 gün boyunca yaptırmamız şartıyla bizi taburcu ettiler. Eve çıktık k.valide asla yardımcı olmadı. Bizi yapayalnız bıraktı. Ben 1 haftalık lohusa eşimle 1 haftalık kızımı sabah akşam iğneye götürdük. K. valide hep kendi havasındaydı. Gün gelip işe başlama zamanım çattığında. Ben yaşlanmadan doğur da torunuma bakayım diyen kadında çıt yok. Eşim bir gün kayınvalidem bizdeyken konuyu açtı. Kızımı bırakacağız sana. Annesi işe gidecek dedi.
Bu arada evde benden 2 yaş büyük yeni evli bir görümcem vardı. O da çalışıyordu ve işyeri k. validemin evinin 3 apartman ötesindeydi. Kızının öğle yemeklerine eve geleceğini, ona yemek hazırlayacağını bana göre komik bir şekilde bahane ederek "bebeğimize bakmayacağını söyledi. Eşimle tartıştılar. Eşim kızından başkasını düşünmezmisin. Başka çocuğun yok mu senin dedi. O da kızım var benim tabiiki yaşlanınca da kızım bakacak bana diye karşılık verdi. Uzun süre ana oğulun tartışmasının arasına girmeyip sessiz kalan ben patladım ve Yıllar sonra kimin kime bakacağı hiç belli olmaz. Belki benim bebek kızım büyür de sen ölmek üzereyken bir yudum suyunu onun elinden içersin dedim. Bu arada kızım bu sene 7 yaşına geldi ve su verebilecek çağda:))Bu lafın üzerine sesini kesti ve gittiler. Ama ben çok üzülmüştüm. O kadar kahroldum ki sütüm kesildi.
3 gün sonra kendi başına kendine bir öğlen yemeği hazırlayp karnını doyuramayan kıymetli kızını işten çıkardılar. Neyse ite kaka bu yaşa kadar büyüttü kızımı. İkiside birbirlerine alıştılar. Hatta okula bile kendi oturduğu yerde yazdıdı. Ancak yedi yıldır çocuğu olmayan görümcemin kızı oldu. Benim de bir oğlum oldu. Oğluma zaten direkt bakamam dedi ve ben bakıcı tutacam. Kızıma karşı tavırları değişti.Sanki bunca sene bakmasının sebebi kendi kızından yana başka bir torununun olmamasıymış. Sürekli gözde olan kızının çocuğu. Ne benim kızımla ilgileniyor ne de oğlumla. Ama etrafa karşı torunlarını çok seviyormuş gibi gösteriyor. Herkes senin kaynanan çok iyi melek desinler diye. Öyle kurnaz ki. Geçen gün görümceme annemle birlikte iftara gittik. Yapmacık hareketlerle oğlumu, kızımı seviyor. Annem oğlumu kucağına aldı oynuyordu, bu da gelmiş bebğimin bacaklarını mıncıklıyor yapmacık yapmacık. Yapmacık olduğu herhalinden belli oluyordu. Aklı sıra anneme cici görünmeye çalışıyor. Anneme söyledim ama ben sahte sevgi gösterisi yaptığını. Görümcem benden 3 ay sonra doğum yaptı . Ben doğum yapınca bana 2 kez gelmeyen kaynanam her gün kızında. Oğlumu sevmiyor. Onu sokaktan bulup getirmişim gibi davranıyor. Daha hamileyken erkek evlattan hayır gelmez, kızları seviyorum ben erkek çocukları sevmiyorum diyordu. Erkek bebek bekleyen hamile kadına söylenir mi bunlar? Ben de herzamanki sessizliğimi terbiiyemi korudum. Onun için kızım olduğunda da suratın bir karıştı diyemedim. Kurban olsun benim oğlumun da kızımın da b..kna
Birgü annem gönderin kızı benim evin yakının daki okula yazdıralım ben bakarım dedi. Ciciliğe b.k sürdürür mü yok olmaz demiş. Ama kızıma karşı ilgi sıfırın altında madem harap edecen yavrumu ne diye annanesine vermiyorsun ilgilensin. Oğluma da bakıcı bakacak. O zaman torunlarının yüzünü rüyasında görür. Sırf bu yüzden çocuklarımızla yurtdışında yaşamayı bile düşündük eşimle. Ama ben annemi bırakamam buralarda..
Son düzenleme: