Benim dondurulmus olduğu için çok fazla ilaç yoktu vücudumda ve ilk günler hicbir şey hissetmedim. 2.gun duş almaya basladim. 5.gun karnım ağrımaya başladı, sanki bisey seyriyor gibi elektrik gibi tuhaf. O gün arkadaslarla köy köy gezdik organik pazara gittik, sahilde balık ekmek yedik. Ruhen çok rahatladım ama kendimi çok mu zorladım da ağrı başladı diye düşünmekten de geri kalmadim. 6.gunu ve gecesi mide bulantısı yasadim. Gerçek mi psikolojik mi hala emin degilim. Estrofemin de etkisi olabilir. Göğüsler crinone jel yüzünden maşallah. Iç çamaşırım hep ıslak, günde 3kez günlük ped degistiriyorum. Bunu sabah akşam kullandigim jele bağladım ama yine de şeffaf ve sıvı bir akıntı da var gibi. Bunların hepsi kendimi fazla dinlediğim gözlemlediğim için olabilir. Yani tedavisiz hamile kalınsa gerçekten farkedilmeyebilir. Bu arada güzel besleniyorum, haftada sırayla, ballık kirmizi et sebze bakliyat yiyorum. Yumurta yoğurt çiğ badem ceviz ve ananas tabi ki mutlak. Bu arada ben sadece 3gun rapor aldım ama hep yatmadim. Kan akışı önemli olduğu için yavaş da olsa evde iş yaptım ağır işler değil elbette. Sonrasında normal hayatıma döndüm, çalışmaya başladim. Ağır bi iş yapmiyorum. Öğretmenim, dr onayladı çalışmamı. Ama yine de tüm gün ayakta kaldim. Çok yurudum. Evde kalmak ilk denememde hiç iyi gelmemişti, aklımı yitirecektim stresten. Böyle vakit geçirmek daha kolay oldu. Kimseden de tedaviyi gizlemedim. Zaten bi baktım, herkeste başka hikaye. Paylaştıkça hafifledim. Dua ettim ve pozitif olmaya calistim.