kardeş???? destekmi gerçekten....mesleğim icabı o kadar çok sorunlu aile ile karşılaştım ki kardeş denilen şeyin aslında bir yandan da büyük bir problem olduğunu gördüm...kıskanmak, paylaşmayı öğrenmek değilde paylaşmaya zorlanmak, sorumluluğu artan anne babaların maddi manevi yorgunluklarının çocuklara yansımaları, kıyaslamalara maruz kalmak..aslında kardeş demek biraz da bunlar demek..Ve toplumu gözlemleyince kardeşi olan kişilerin tek çocuklara oranla suça meyilli ve psikolojik travmaları daha çok olan bireyler olduğu ortada..
İlk çocuk yalnız kalmasın diye 2.çocuğu yapma fikri çok acımasız bence..Yalnızlık kardeş ile giderilemiyor çoğu zaman..Aslolan anne- babadır..anne baba kendini çocuğa tam olarak adayamazsa 10 kardeşi bile olsa eksiktir çocuğun ruhu..Paylaşmayı öğretmek ise gereksiz..Okula başladımı öğreneceği şeyler bunlar..Zorunda olmakla-gönüllü olmak ayrımına varmalı çocuk..Çocuk kardeşi ile paylaşmak zorundadır ama arkadaşı ile paylaşmak İSTER...Yada paylaşmayı istemeli...Sağlıklı olan budur..
Benim tek çocuğum var..İki kardeşim var..Mükemmel bir eşim ve çok sevdiğim bir işim..Kardeşlerim hayatımın merkezinde değil..Allah onları eksik etmesin ama beni ben yapan öncelikle ; İŞİM(anne babamın bana kattığı geleceğim) ,karakterim(anne babamın bana kattığı geçmişim) EŞİM VE BEBEĞİM...tek çocuğuma ayıracağım enerji onun için daha faydalı olacaktır..O yüzden sınırsız bir bütçem ve vaktim olmadığı sürece tek çocuk bence çocuğum ve benim için daha sağlıklı..