- 8 Mart 2018
- 72
- 53
- 88
- 38
- Konu Sahibi Zey_nep3432
- #1
Selamlar moralim bozuk. Başıma birkaç şey geldi. 18 Nisan da özel bir hastanede leep oldum. Kardeşim de bu hastanede çalışıyor. 6 Mayıs da doktorum beni değil annemi arayıp enfeksiyon çıktığını hastaneye gelmem gerektiğini ufak bir operasyonla temizleyeceğini söylemiş. Beni araması gerekirken sanki velim gibi annemi aramış.
Ben izin günümde hastaneye gittim annemle birlikte. Ameliyathanede olacağı söylendi. Evraklar imzalandı ve apar topar ameliyathaneye alınıp uyutuldum. Uyanıp odaya alındım.
Hastanedeki herkesin fısır fısır konuşmalarından şüphelendiğim için e nabizda yapılan işlemleri kontrol ettiğimde tekrar leep işlemi yapıldığını gördüm. Sinirlerim bozuldu ağlayarak anneme cerrahi sınırlar pozitif mi çıkmış neden bana söylenmedi dediğimde. Daha önce alınan parçanın patolojiye gönderilmediğini yanlışlıkla imha edildiğini öğrendim.
Öğrenir öğrenmez sinir krizi geçirme raddesine geldim. Bilmiyorum abartı mi ama bana bilgi verilmeden bu şekilde bir operasyonun yapılmasını sindiremedim. Daha öncekinde 10 gün acı çektim ve tekrar öyle olacağını düşünüp daha fazla ağlayıp bağırmaya başladım.
O sırada annem yeter olan oldu diye bana bağırıp beni azarladı. Zaten annem ve kardeşim biliyormuş ve bana oraya bir daha gitmem diye soylememisler. Neyse hastaneden hemen ayrıldım şikayette de bulundum.
Gelgelelim ben hala bu durumu sindirebilmis değilim hala sinirlerim bozuk. Hastaneden geldiğim ertesi günü annem teyzemi bize yatıya çağırmış. Aynı yerde yaşıyoruz. Evlerimiz öyle uzak falan da değil.
Teyzem iyiliğine çok iyidir severim de kendisini. Fakat o ara kafam götürmedi. Yüksek sesle çok konuşur hep muhabbet etmek ister. Ne bileyim TV yi açar son ses istediği kanali izler hatta TV kumandasi onda durur falan. Zaten moralim bozukken bir de üzerine bu durumu çekemedim. Biraz suratım düşüktü fazla da konuşmadım diye şuan ben terbiyesiz oldum. Annem küstü benimle konuşmuyor. Yani anlamıyorum biraz bana da anlayış göstermeleri çok mu zor. Ben haketmiyor muyum bu kadarını?
Ben izin günümde hastaneye gittim annemle birlikte. Ameliyathanede olacağı söylendi. Evraklar imzalandı ve apar topar ameliyathaneye alınıp uyutuldum. Uyanıp odaya alındım.
Hastanedeki herkesin fısır fısır konuşmalarından şüphelendiğim için e nabizda yapılan işlemleri kontrol ettiğimde tekrar leep işlemi yapıldığını gördüm. Sinirlerim bozuldu ağlayarak anneme cerrahi sınırlar pozitif mi çıkmış neden bana söylenmedi dediğimde. Daha önce alınan parçanın patolojiye gönderilmediğini yanlışlıkla imha edildiğini öğrendim.
Öğrenir öğrenmez sinir krizi geçirme raddesine geldim. Bilmiyorum abartı mi ama bana bilgi verilmeden bu şekilde bir operasyonun yapılmasını sindiremedim. Daha öncekinde 10 gün acı çektim ve tekrar öyle olacağını düşünüp daha fazla ağlayıp bağırmaya başladım.
O sırada annem yeter olan oldu diye bana bağırıp beni azarladı. Zaten annem ve kardeşim biliyormuş ve bana oraya bir daha gitmem diye soylememisler. Neyse hastaneden hemen ayrıldım şikayette de bulundum.
Gelgelelim ben hala bu durumu sindirebilmis değilim hala sinirlerim bozuk. Hastaneden geldiğim ertesi günü annem teyzemi bize yatıya çağırmış. Aynı yerde yaşıyoruz. Evlerimiz öyle uzak falan da değil.
Teyzem iyiliğine çok iyidir severim de kendisini. Fakat o ara kafam götürmedi. Yüksek sesle çok konuşur hep muhabbet etmek ister. Ne bileyim TV yi açar son ses istediği kanali izler hatta TV kumandasi onda durur falan. Zaten moralim bozukken bir de üzerine bu durumu çekemedim. Biraz suratım düşüktü fazla da konuşmadım diye şuan ben terbiyesiz oldum. Annem küstü benimle konuşmuyor. Yani anlamıyorum biraz bana da anlayış göstermeleri çok mu zor. Ben haketmiyor muyum bu kadarını?
annenlerin bu şekilde arkandan iş çevirmesi, sanki sıradan bir dolgu işlemi yaptırmışsın gibi rahatça davranmaları çok garip. Ben olsam hastaneyi başlarına yıkardım sinirden gerginlikten.
