İlk etapta iyisine kötüsüne bakmadan belki vatandaşlığa kadar dişinizi sıkmaya çalışırsınız?
Bu arada yanlış anlamayın boş keseden sallamak istemiyorum biz de ufukta lay of gördüğümüz için daha dün gece aynı şeyi konuştuk eşimle
Tabi benim iş bulma imkanım yok burda diş hekimiyim tam denkliğimi almadan çalışamıyorum onu da ne zaman alabilirim hiç bilmiyorum
Okuyarak bir yere gelebilmiş son nesil olduğumuz konusunda da kesinlikle katılıyorum size. Ben 32 yaşındayım Türkiye’de hiçbir şeyim yoktu işim dışında. Geri dönersem de bir şey sahibi olabilecek miyim emin değilim. Ama benim en azından işim vardı. İlerde çocuğum için nasıl olacak hiç bilmiyorum.
Burda en azından çocuğumu bebek arabasına koyup yürüyüşe gidebiliyorum. Türkiye’de görece iyi bir semtte yaşıyordum ama kaldırımda ben bile rahat yürüyemiyordum bırakın bebek arabası ile çıkmayı. Toplu taşımaya bebek arabası ile binmeyi Türkiye’de hayal bile edemiyorum mesela.
Burda ne yediğimi ne içtiğimi biliyorum. Çocuğa gidip biraz daha sağlıklısını alabiliyorum. Eşim daha insani şartlarda çalışıyor çocuk bakımını paylaşabiliyoruz. Eksileri de var evet Almanlar hümanistlikleri ile bilinmiyorlar, sağlık sistemi bence sıkıntılı, eğitim sistemi ile ilgili iyi şeyler duymadım ama vatandaşığa kadar vakit veriyorum kendime çünkü Türkiye’deki arkadaşlarımla konuştuğumda da herkes mutsuz. İnsanlar ülkede mahsur kalmış gibi hissediyorlar ki haklılar da. En yakın arkadaşım vize alamadı mesela. Böyle düşününce de o pasaport çocuğuma bir sürü kapı açacak gibi geliyor vazgeçmek istemiyorum.
onu da satamıyorum mortgage ile alındı saçma bir alım satım masrafı havaya gitmiş olacak. Alırken ayrı satarken ayrı. Bi de Portekiz de ev alsam bile Belçika’da yaşamak için yine kira ödemem gerek. Çocuğumu alıp Portekiz Çek cumhuriyeti gibi eğitim sistemi Türkiye devlet okullarından hallice yerlerde sırf Avrupa birliği diye okutmak istemiyorum. Yani ikisi de Avrupa ülkesi ama Belçika’da eğitim ile Yunanistan’da eğitim aynı şey değil işte 
randevu zor buluyoruz.
siz Belcikadasiniz galiba
