üç çocukla boşanmak

Çıkmazını o kadar iyi anlıyorum ki.
İkiz annesiyim sizde birde bir çocuk daha var. Eşimle birbirimize aşık evlendik 5 sene çocuğumuz olmadı birbirimizi o süre zarfında iyice tanıdık, anladık. Ona rağmen ev şuan savaş alanı. Birbirimize tahammülümüz sıfırın altında. Yardımcı olmak istesede iş yoğunluğu sebebiyle olamıyor ve bebeklere bakacak yakında kimsem yok. Bakıcıyı çalışmadığım için düşünmedim hoş düşünsemde şu ekonomide tek çalışanla zor tutmam🤦🏼 Siz birde dışarda çalışıyorsunuz. Çocuklar, ev, iş, aile derken bunun altında ezildiğinize eminim. Muhtemelen eşiniz yardımda etmiyor. Tokat olayına girmek istemiyorum. Zira ilk evliliğim şiddet ve aldatma yüzünden bitti. Onda çocuğum yoktu kolay bitirdim. Bunda yaşarsam ne yaparım diye düşünüyorum. Benim buna affım yok çünkü kalkan elin inmeyeceğini daha önce tecrübe ettim.

Ne istediğinizi, ne hissettiğinizi, ne yapabilirsiniz en iyi siz bilirsiniz. O yüzden burda boşan demekte kolay, boşanma demekte ama ya sonrası?

Size hayırlı çıkış yolu diliyorum. Umarım hiç kimsenin zarar göremeyeceği bir şekilde hayatınızı yoluna koyarsınız 🤲
 
Sürekli istemek hatta bazen minnet duyarak "ya zahmet, seni uğraştırmak istemem ama.., bı bakabilir misin" şeklinde çağırmak iş soylemk artık gına getiriyor. Üfleyip pufluyor birde. Çok rahatsız oluyorum. Gitsin istiyorum ya gitsin. 😭
Minnet duymaya gerek yok emredeceksiniz. Biraz sesiniz çıksın 🙈
 
Çıkmazını o kadar iyi anlıyorum ki.
İkiz annesiyim sizde birde bir çocuk daha var. Eşimle birbirimize aşık evlendik 5 sene çocuğumuz olmadı birbirimizi o süre zarfında iyice tanıdık, anladık. Ona rağmen ev şuan savaş alanı. Birbirimize tahammülümüz sıfırın altında. Yardımcı olmak istesede iş yoğunluğu sebebiyle olamıyor ve bebeklere bakacak yakında kimsem yok. Bakıcıyı çalışmadığım için düşünmedim hoş düşünsemde şu ekonomide tek çalışanla zor tutmam🤦🏼 Siz birde dışarda çalışıyorsunuz. Çocuklar, ev, iş, aile derken bunun altında ezildiğinize eminim. Muhtemelen eşiniz yardımda etmiyor. Tokat olayına girmek istemiyorum. Zira ilk evliliğim şiddet ve aldatma yüzünden bitti. Onda çocuğum yoktu kolay bitirdim. Bunda yaşarsam ne yaparım diye düşünüyorum. Benim buna affım yok çünkü kalkan elin inmeyeceğini daha önce tecrübe ettim.

Ne istediğinizi, ne hissettiğinizi, ne yapabilirsiniz en iyi siz bilirsiniz. O yüzden burda boşan demekte kolay, boşanma demekte ama ya sonrası?

Size hayırlı çıkış yolu diliyorum. Umarım hiç kimsenin zarar göremeyeceği bir şekilde hayatınızı yoluna koyarsınız 🤲
Çocuk olmasa hiç ama hiç affetmezdim. Asla yüzüne dönüp bakmazdim. Yine yapmazdım aslında ama bebeklerin küçük olması durdurdu beni. İkiz annesi olarak çok daha iyi anlarsınız beni. Şimdi üç çocukla boşanıp nasıl devam ederim çocuklarıma guzek bir gelecek için diye düşünüyorum mecbur. Eğer bir kez daha Allah korusun dayak olsa asla asla geri dönüşü olmaz ama bu tehdit bile büyük birşey. Bunun bir karşılığı olmak zorunda artık.
 
Muhtemelen şehir değiştirir. Anasına koşar hemen. Çocukları da ara da gelip görür iki saat değil aramız. Ama cocukalri nasıl etkiler... Bebekler anneden çok baba diyor bir de 🤦
Adam sorumluluk almıyor da cocuklarınızın psikolojisi için bu süreci iyi yönetmek gerektiğini anlaması gerekiyor. Ama kimse de değişmiyor malesef adam zaten öyle biri olsa boşanmayi düşünmezdin..🤦 Kolay bı süreç olmayacak, ama en azından buyuyememis bı çocukla daha uğraşmak zorunda kalmayacaksin Allah kolaylık versin.
 
Öyle dışarı takılması vs yok. İşi yoksa evdedir. Ama yatar kafasına göre takılır. Tabiki de çocuklar baba baba baba diye takılır peşine ama bı etkinlik yapayım çocuklarla özel zaman geçireyim derdi yok asla. Yani hem var hem yok bir baba...
Tokat olayından sonra boşanma sürecine girmeyip affetmişsiniz o yüzden artık o olayı düşünüp ısıtıp ısıtıp evliliğin ortasına getirmek yanlış bence sizi ve ilişkinizi etkileyen durum bu affettiysenix unutacaksınız affetmiyorsanız da boşanacaksınız bögle bi iler iki geri bi yere varamazsınızn
 
Adam sorumluluk almıyor da cocuklarınızın psikolojisi için bu süreci iyi yönetmek gerektiğini anlaması gerekiyor. Ama kimse de değişmiyor malesef adam zaten öyle biri olsa boşanmayi düşünmezdin..🤦 Kolay bı süreç olmayacak, ama en azından buyuyememis bı çocukla daha uğraşmak zorunda kalmayacaksin Allah kolaylık versin.
Hah işte hissettiğim tam olarak bu. Ekstra bir de koca çocukla uğraşıyorum. Zaten zor bir karakter. Bütün sülalesi siz nasıl anlasiyorsunuz der. Ben de hep biz çok iyiyiz der hep arkasında dururdum ama ikizlerle birlikte çok yıprandım çok ..
 
Tokat olayından sonra boşanma sürecine girmeyip affetmişsiniz o yüzden artık o olayı düşünüp ısıtıp ısıtıp evliliğin ortasına getirmek yanlış bence sizi ve ilişkinizi etkileyen durum bu affettiysenix unutacaksınız affetmiyorsanız da boşanacaksınız bögle bi iler iki geri bi yere varamazsınızn
O kadar taze ki henüz sindiremedim. Zaten affettim demedim ona da. Çünkü affetmedim Hatta dedim de o günden beri kendime gelemiyorum ben diye. Yoksa geçmiş geçmiş de kalır o işi aştık derdim. Ama yok aşamadık. Affı olmadı.... Üstüne de tehdit olunca tuz biber oldu. Boşanma kararı aldım. Anacigi gelecek salı günü. Anlatacağım yaptıklarını.
 
Çok geçmiş olsun. Biz de bu tarz bir sıkıntı yok. Aslına bakarsanız hep birbirimizi sever olduk ama bir kere attığı tokat (1 ay kadar önce) beni mahvetti. Kendime gelemedim. Bugünde yine şiddet uygulama tehdidi yaşadım. Yapar mı emin değilim asla. Ama bir kere daha kaldiramaz bu şekilde de yaşayamam. Ne yapacağımı şaşırdım
İkiz kucuk bebek bakımı çok zor olmalı biz bir tane ile çok zorlaniyoruz muhtemelen ruhsal olarak ikinizde çok yorgunsunuz..önce bir terapisti deneyin tokatı affedin demiyorum ama bir daha olmaması için dişinizi gösterin ve asla o fırsat vermeyin kızdı mi ortam değiştirin üstüne gitmeyin o el ikinci kez kalkarsa biteceğini bilsin mutlaka.. Üç küçük evlat var hani deriz ya annelik fedakarlık diye bir kez şans verin terapiste gidin baktınız olmuyor iş tehlikeli hal alıyor ondan sonra mahkeme yolu tutun en azından pişman olma riskiniz olmaz artık ve inanın çok zor iki küçük çocuk insanı çok bunaltır eşiniz bambaşka bir adama dönüştüyse ki şu dönemde çok normal psikolojik destek almasını sağlayın bosan demek çok kolay ama ya sonrası... unutmayın siz ikiz annesi o ikiz babası ikinizde bunaldiniz köklü değişimler oldu hayatınızda bir gözden geçirin deeim
 
Çocuk olmasa hiç ama hiç affetmezdim. Asla yüzüne dönüp bakmazdim. Yine yapmazdım aslında ama bebeklerin küçük olması durdurdu beni. İkiz annesi olarak çok daha iyi anlarsınız beni. Şimdi üç çocukla boşanıp nasıl devam ederim çocuklarıma guzek bir gelecek için diye düşünüyorum mecbur. Eğer bir kez daha Allah korusun dayak olsa asla asla geri dönüşü olmaz ama bu tehdit bile büyük birşey. Bunun bir karşılığı olmak zorunda artık.

Normalde ikiz olmayıp 3 çocuğu olan birisine diyeceğim şey anında boşan çocuğu bahane etme olur her zaman. Ama ikiz denildiği zaman bambaşka bir boyut olduğunu biliyorum. Malesef yanında her zaman biri olması gerekiyor bakarken ve siz zaten çalışıyormuşsunuz.
Size önere bileceğim tek şey içim el vermeyerek 5 yaşlarını beklemeniz 😔 Tabi o süreç zarfında tekrar şiddete sözlü olarak bile meyil ederse kapının önüne koymanız. İkizler 5 yaşlarında bağımsızlığa geçtiğinde hala mutsuzsanız bitirmeniz. Tabi bu süreçte terapi almanızı çok isterim. Çünkü siz tek başınıza çıkabileceğiniz durumlar yaşamıyorsunuz.
 
Normalde ikiz olmayıp 3 çocuğu olan birisine diyeceğim şey anında boşan çocuğu bahane etme olur her zaman. Ama ikiz denildiği zaman bambaşka bir boyut olduğunu biliyorum. Malesef yanında her zaman biri olması gerekiyor bakarken ve siz zaten çalışıyormuşsunuz.
Size önere bileceğim tek şey içim el vermeyerek 5 yaşlarını beklemeniz 😔 Tabi o süreç zarfında tekrar şiddete sözlü olarak bile meyil ederse kapının önüne koymanız. İkizler 5 yaşlarında bağımsızlığa geçtiğinde hala mutsuzsanız bitirmeniz. Tabi bu süreçte terapi almanızı çok isterim. Çünkü siz tek başınıza çıkabileceğiniz durumlar yaşamıyorsunuz.
Zaten ikinci tek olsaydı ve eşimde bu şekilde gariplesse üçüncüyü düşünmem hayal olurdu. İkizler harika birşey ama aynı zamanda çok yıpratıcı olabiliyor. Birbirimize vakit ayırmaya halimiz hiç olmuyor en azından benim olmuyor. Bir iki kere öğle aralarimizda buluştuk o kadar iyi gelmişti ki anlatamam. Ama bunu her zaman yapmak imkansız ve duzelmiyoruz. Hep bir kavga halı. Bu dayak işinden sonra zaten hepten beter olduk. Çıkış yolu bulamıyorum. Terapist bakalım ne diyecek . Ben de kendi kendime acaba bebekler biraz daha kendini kurtarsa da ben de öyle mi kurtulsam diyorum artık... Ama bugün bitti bu iş dedim kendi kendime. Adamın bana zerre acıması yok. Demiyor ki bu kadının canı çıkıyor. Offf çok doluyum...
 
Milletin konuşması da umurumda bile olmaz. Üç çocuğa yetebilir miyim düşüncesi beni yiyor. İkizler ilerde demez mi bizim babamizla birlikte yaşama hakkımızı elimizden aldın diye düşünüyorum. Büyük oğlum kavgaları daha net kavrıyor. Boşansak illaki etkilenir ama destekcim olur. İkizler ne hisseder ben hepsiyle mücadele edebilir miyim emin olamiyorum.
Ben de 2.5 yasindaki ikizlerime ragmen bosandim. Ikiz bakmak zordur, sorumlulugu agirdir. Biz de onlar 1.5 yaşa gelince tartismaya baslamistik eski esimle.
Cocuklarin gurultusu,bakımı, sorumlulugu eski esime agir gelmisti. Zaten keyfine pek duskundu,çay sigara derken gitti mi gelmezdi...bez almisligi bile nadirdi. Ki ozmn iyi de kazanmiyorduk, bakici da ikiz cocuk deyince kaciyordu. Cok cok zorlanmistim. Cocuklar bezli idi bosandigimda. Hayatimin en zor dönemi oldu o iki yıl. Daha yeni duzene girdik.

Neyse simdi ikimizde 2. Evliliklerimizi yaptik. Hatta onun cocugu bile oldu.. ikizlerim ilk zamanlarda ayrilik gunlerinde cok agliyorlardi, keske bosanmasaydiniz, niye bizim anne babamiz beraber degil diye agliyorlardi hep..
Ama simdi akillari eriyor az cok, 8 yaşına girecekler.. dalgaci,alayci, para hirsiyla yanip tutusan,hep iş iş iş konuşan/cocuklarinin yuzunu bile gormeyen, parasiyla övünen,sozunde durmayan kaba saba bir insan oldugunun farkina varmaya basladilar artik.
Simdi anliyor musunuz niye ayrildigimizi? Sizce uyumlu muyuz babanizla diyorum? Haklisin anne diyorlar. Daha detaya girmeye de gerek yok zaten.

Maddi imkaniniz varsa,aileniz destekcinizse, siz ayaklari uzerinde dimdik durabilen biriyseniz
hiç korkmayin. Zor oluyor ama geciyor.
Hakkinizda hayirlisi olsun.
 
İkiz kucuk bebek bakımı çok zor olmalı biz bir tane ile çok zorlaniyoruz muhtemelen ruhsal olarak ikinizde çok yorgunsunuz..önce bir terapisti deneyin tokatı affedin demiyorum ama bir daha olmaması için dişinizi gösterin ve asla o fırsat vermeyin kızdı mi ortam değiştirin üstüne gitmeyin o el ikinci kez kalkarsa biteceğini bilsin mutlaka.. Üç küçük evlat var hani deriz ya annelik fedakarlık diye bir kez şans verin terapiste gidin baktınız olmuyor iş tehlikeli hal alıyor ondan sonra mahkeme yolu tutun en azından pişman olma riskiniz olmaz artık ve inanın çok zor iki küçük çocuk insanı çok bunaltır eşiniz bambaşka bir adama dönüştüyse ki şu dönemde çok normal psikolojik destek almasını sağlayın bosan demek çok kolay ama ya sonrası... unutmayın siz ikiz annesi o ikiz babası ikinizde bunaldiniz köklü değişimler oldu hayatınızda bir gözden geçirin deeim
Evet evet... İkimiz için de zorlayıcı . Eşim daha da zorluyor tabi. Yardımcı değil, bu ara çok yoruldum dediğim zaman hemen annemi çağıralım diyor sanki annesiyle yaptım çocukları. Evde fazladan tek insana daha tahammülüm yok ama benim.
 
Hah işte hissettiğim tam olarak bu. Ekstra bir de koca çocukla uğraşıyorum. Zaten zor bir karakter. Bütün sülalesi siz nasıl anlasiyorsunuz der. Ben de hep biz çok iyiyiz der hep arkasında dururdum ama ikizlerle birlikte çok yıprandım çok ..
Emin ol boşanma sonrası rahatlama gelecek nefes alacaksin, ailesi bile farkindaymis baksana senin buyutemedigin çocuğun peşinden koştum yoruldum alın birazda siz uğraşın dersin. Maddi olarak eşine bağımlı olmaman büyük artı, hayatın yeniden başlıyor bence terapi de al rahatlamak için zorlandigin zamanlar da olacaktır çünkü herkesin desteğe ihtiyacı olur.
 
Ben de 2.5 yasindaki ikizlerime ragmen bosandim. Ikiz bakmak zordur, sorumlulugu agirdir. Biz de onlar 1.5 yaşa gelince tartismaya baslamistik eski esimle.
Cocuklarin gurultusu,bakımı, sorumlulugu eski esime agir gelmisti. Zaten keyfine pek duskundu,çay sigara derken gitti mi gelmezdi...bez almisligi bile nadirdi. Ki ozmn iyi de kazanmiyorduk, bakici da ikiz cocuk deyince kaciyordu. Cok cok zorlanmistim. Cocuklar bezli idi bosandigimda. Hayatimin en zor dönemi oldu o iki yıl. Daha yeni duzene girdik.

Neyse simdi ikimizde 2. Evliliklerimizi yaptik. Hatta onun cocugu bile oldu.. ikizlerim ilk zamanlarda ayrilik gunlerinde cok agliyorlardi, keske bosanmasaydiniz, niye bizim anne babamiz beraber degil diye agliyorlardi hep..
Ama simdi akillari eriyor az cok, 8 yaşına girecekler.. dalgaci,alayci, para hirsiyla yanip tutusan,hep iş iş iş konuşan/cocuklarinin yuzunu bile gormeyen, parasiyla övünen,sozunde durmayan kaba saba bir insan oldugunun farkina varmaya basladilar artik.
Simdi anliyor musunuz niye ayrildigimizi? Sizce uyumlu muyuz babanizla diyorum? Haklisin anne diyorlar. Daha detaya girmeye de gerek yok zaten.

Maddi imkaniniz varsa,aileniz destekcinizse, siz ayaklari uzerinde dimdik durabilen biriyseniz
hiç korkmayin. Zor oluyor ama geciyor.
Hakkinizda hayirlisi olsun.
Bu ornek öyle iyi geldi ki... Çocuklarla mücadele daha zor olur diye korkuyorum. Eşim çocukların bezini vs her ihtiyacında koşar halleder. Dış işlerde harikadır ama iş ev içi meselelere gelince sıkıntı yaşıyorum. Evin hamalı gibiyim. Sürekli kurulmuş gibi tıkır tıkır iş yapıyorum ancak. Çok yoruldum çekmek istemiyorum daha fazla. Ne zaman evlendiniz?
 
Zaten ikinci tek olsaydı ve eşimde bu şekilde gariplesse üçüncüyü düşünmem hayal olurdu. İkizler harika birşey ama aynı zamanda çok yıpratıcı olabiliyor. Birbirimize vakit ayırmaya halimiz hiç olmuyor en azından benim olmuyor. Bir iki kere öğle aralarimizda buluştuk o kadar iyi gelmişti ki anlatamam. Ama bunu her zaman yapmak imkansız ve duzelmiyoruz. Hep bir kavga halı. Bu dayak işinden sonra zaten hepten beter olduk. Çıkış yolu bulamıyorum. Terapist bakalım ne diyecek . Ben de kendi kendime acaba bebekler biraz daha kendini kurtarsa da ben de öyle mi kurtulsam diyorum artık... Ama bugün bitti bu iş dedim kendi kendime. Adamın bana zerre acıması yok. Demiyor ki bu kadının canı çıkıyor. Offf çok doluyum...

Erkeklerden empati beklemek öküzden süt beklemek gibi bişey 🤦🏼 Boşanalım dediğinizde tepkisi tamamsa zaten düzeltilecek bişey kalmamış. Dediğim gibi ikizler toparlayana kadar sabrebilirseniz ne ala.
Biz lohusa zamanımda sıkıntı yaşadık. Annesinin dolduruşuyla üstüme geldi. O zaman herkes gittiğinde yardımda etmez oldu. Boşanalım ben bunu çekemem kusura bakma dedim. Haklısın toparlayacağım kendimi dedi toparladı. Yani içinde istek olan toparlayabilir. Aklınızın bir köşesinde olsun 👍
 
Çocuk olmasa hiç ama hiç affetmezdim. Asla yüzüne dönüp bakmazdim. Yine yapmazdım aslında ama bebeklerin küçük olması durdurdu beni. İkiz annesi olarak çok daha iyi anlarsınız beni. Şimdi üç çocukla boşanıp nasıl devam ederim çocuklarıma guzek bir gelecek için diye düşünüyorum mecbur. Eğer bir kez daha Allah korusun dayak olsa asla asla geri dönüşü olmaz ama bu tehdit bile büyük birşey. Bunun bir karşılığı olmak zorunda artık.
Demedin mi "bana vurunca erkek olduğunu mu hissettin? Adam mı oldun bir kadına gücün yetince ?" diye!? Seni çook eskiden beri tanıyorum.. sen hanımefendiliğinle eşine ve ailesine karşı saygı ve sevgiyle yaklaşır ,incinmesinler diye lafını kırk düşünür bir konuşurdun..ama artık eşini incitmekten korktuğundan değil , eşinin seni hırpalamasından korktuğun için içinden geçeni söyleyemeyeceksin😔
 
İlginç bir şekilde geçen gün aklıma geldin. Sana karşı çok sempatim var, ortalıklarda yoktun, merak etmiştim.

Hakkında hayırlısı olsun inşallah arkadaşım.

Allahım hayırlı kararlar almanı nasip etsin, her şey gönlünce olsun inşallah.
 
Adam başından beri evde destek olmuyormuş, şimdi ikizler olunca artık hiçbir yere doğru düzgün yetişmeyince göze batar olmuş.
Düzgün bir eş olsa zaten yorulduğunuzu görüyor kıyamaz destek olur, onun yerine gidiyor görevini annesinin üzerine atıyor annem gelsin diyor.
Bu adam size zerre acımıyor, asla keyfinden ödün vermiyor.

Terapiye hayır diyor çünkü ayrılmayacağınızdan emin. Demek ki gerektiğinden fazla fedakâr davranmışsınız.

Her gün bu adamı çekeceğime, ne zaman tekrar şiddet uygulayabilir korkusuyla yaşayacağıma birkaç yıl dişimi sıkar çocuklarımla huzur içinde yaşarım.
 
Tokat olayından sonra eşiniz hiç değişmemiş aslında yazdığınızda göre yine şiddetle tehdit etmiş.

Bosanirsaniz doğu görevine gidecekmissiniz sanırım sizinle gelebilecek bir yakınınız var mi peki çocuklara kim bakacak.

Nafaka yeterli miktarda alabilir misiniz peki sonuçta 3 çocuk var ve sorumlulukları yine hemen hemen siz de olacak velayeti alacağınız için maddi olarak hazır mısınız buna eğer yüksek nafaka vermezse yada baglanmasa sizin için zor olur mu bunlarida iyi düşünün derim.
 
Back
X