Böyle hayat geçermi?
Acilari, sevincleri, sorumluklari paylasamiyoruz.
Esim son zamanlarda tek basina hayat yasiyor gibi. Cocuklardan sonra cok degisti. Cani isteyince baska yapacaği birsey yoksa anca aklina geliyoruz. Onun disinda yaptigi seyler
Calismak, uyumak, haftasonu.kahveye gitmek.
Bize hic vakit ayirmiyor. Cocuklarla ilgilenmiyor.
Cok merhametsiz.
Mesela geçen uyuyakalmisiz. Oda kanepede uyumus. Bi kalktim saat 7. En gec 20 dk. Sonra evden cikmamiz lazim.cocuklari krese birakip işe yetisebileyim diye.
17 dk. Icinde kendimi ve cocuklari hazirladim bir sekilde. Esim ne mi yapti? Kanepeden kalkip yataga gitti devam uyuyabilmek icin (ise gec gidecek)
Hic bir fedakarliği yok
Üstüne çok dağinik ve pis. Aldiğini yerine koymaz. Kac kere tartistik değismiyecek bu adam. Duygusal ve cinsel de beni tatmin etmiyor. Ev arkadaşi gibiyiz.bende evin hizmetcisi.
Çoçuklar icin katlanmaliyim diyordum. Ama Baba çoçuklari sadece lafda ve işine gelince seviyor, ilgileniyor.
40 derece atesler icinde yanarken kücük kizim, adam beni iki cocukla evde yalniz birakip kahveye gitmis birisi.
Kendi Ailesinde hiç değer görmedi. O değeri ben ve ailem yeterince vermemize rağmen bu adam böyle.
Gönül almak nedir, Değer kiymet vermek nedir, bilmez. Terbiye sifir.
Son zamanlarda kafamda hep ayrilik var. Sizce bu saydiklarim bir evliligi bitirmeye yeterlimi?
Kendime sorduğum nokta şu - ben neden evlendim? Hayati paylaşmak için.
Maddi gücüm yerinde, ailemde arkamda.
Herseyi kendim üstlendikten sonra, neden böyle birisini kendime yük edeyim?
Haftasonu geliyor, cocuklar ailece kahvalti yapmayi sevdiklerini bildigi halde uyanmiyor. Uyuyor öglenlere kadar. Bana küsünce, cocuklarada küser, annemede küser. 1 hafta cocuklarini sevmedigi olmustur, bana küs diye.
Cuma,cumartesi, pazar aksamlari kahvede- ben ise evde yalniz.
Konustuklarim ise yaramiyor, zeytinyaği gibi üste cikiyor, küfür bile edebiliyor.
Sadece huzur ariyorum artik.
Biraz karisik yazdim belki, kusuruma kalmayin.Yorumlarinizi bekliyorum.
Sizce bu evliligin nesini sürdüreyim?
Acilari, sevincleri, sorumluklari paylasamiyoruz.
Esim son zamanlarda tek basina hayat yasiyor gibi. Cocuklardan sonra cok degisti. Cani isteyince baska yapacaği birsey yoksa anca aklina geliyoruz. Onun disinda yaptigi seyler
Calismak, uyumak, haftasonu.kahveye gitmek.
Bize hic vakit ayirmiyor. Cocuklarla ilgilenmiyor.
Cok merhametsiz.
Mesela geçen uyuyakalmisiz. Oda kanepede uyumus. Bi kalktim saat 7. En gec 20 dk. Sonra evden cikmamiz lazim.cocuklari krese birakip işe yetisebileyim diye.
17 dk. Icinde kendimi ve cocuklari hazirladim bir sekilde. Esim ne mi yapti? Kanepeden kalkip yataga gitti devam uyuyabilmek icin (ise gec gidecek)
Hic bir fedakarliği yok
Üstüne çok dağinik ve pis. Aldiğini yerine koymaz. Kac kere tartistik değismiyecek bu adam. Duygusal ve cinsel de beni tatmin etmiyor. Ev arkadaşi gibiyiz.bende evin hizmetcisi.
Çoçuklar icin katlanmaliyim diyordum. Ama Baba çoçuklari sadece lafda ve işine gelince seviyor, ilgileniyor.
40 derece atesler icinde yanarken kücük kizim, adam beni iki cocukla evde yalniz birakip kahveye gitmis birisi.
Kendi Ailesinde hiç değer görmedi. O değeri ben ve ailem yeterince vermemize rağmen bu adam böyle.
Gönül almak nedir, Değer kiymet vermek nedir, bilmez. Terbiye sifir.
Son zamanlarda kafamda hep ayrilik var. Sizce bu saydiklarim bir evliligi bitirmeye yeterlimi?
Kendime sorduğum nokta şu - ben neden evlendim? Hayati paylaşmak için.
Maddi gücüm yerinde, ailemde arkamda.
Herseyi kendim üstlendikten sonra, neden böyle birisini kendime yük edeyim?
Haftasonu geliyor, cocuklar ailece kahvalti yapmayi sevdiklerini bildigi halde uyanmiyor. Uyuyor öglenlere kadar. Bana küsünce, cocuklarada küser, annemede küser. 1 hafta cocuklarini sevmedigi olmustur, bana küs diye.
Cuma,cumartesi, pazar aksamlari kahvede- ben ise evde yalniz.
Konustuklarim ise yaramiyor, zeytinyaği gibi üste cikiyor, küfür bile edebiliyor.
Sadece huzur ariyorum artik.
Biraz karisik yazdim belki, kusuruma kalmayin.Yorumlarinizi bekliyorum.
Sizce bu evliligin nesini sürdüreyim?