Uçak fobisi:(

Jameya

Guru
Kayıtlı Üye
30 Mayıs 2015
14.300
13.963
298
Konuyu farklı yere açmayı düşndüm ama sitede başka uygun bir yer bulamadım.

Kızlar bu benim için çok ciddi bir dert,sorun olmaya başladı. Daha önce sık sık uçak yolculuğu yapmış olmama rağmen,hiç bir problemim yoktu. Hatta yanımda korkan insanları teselli eden kişiydim :)
Ama son bikaç yolculukta korkmaya başladım.
En son istanbula gittiğimde bu korkunun artık beni aştığını anladım.
Saçma sapan şeyler düşünüp içimden durmadan dua ediyorum sanki birşey olucak gibi :KK43:
5 6 saat yolculuk yapıp hiç bir şekilde korkmayan birinin birden bire kısa yolculuklarda bile korkan biri haline geldim. Benim durumumda olan var mı? Bunun tedavisi var mı veya kendi kendine yenmiş olan kişiler bu konuda yardımcı olur musunuz?
 
Ben her bindiğimde hala korkarım, otobüsten daha güvenli olmasına rağmen.
Sanırım düştügü zaman kurtulma şansının çok az ihtimale dayandıgını bilmemden kaynaklanıyor.
Sanki düştü düşecek gibi kalbim agzımda uçuyorum.
Aklıma gelen tüm duayı edip duruyorum.
Kızım yanımda oldugu için ayrı tedirgin oluyorum.
Düşse bu uçak o an kızıma dönüp ne diyeceğim, ne yapacagım diye çaresiz kalma ihtimallerim beni benden alıyor.
Ben hala yenemedim ama mecbur kaldıgımda da mecburen seyahat ediyorum.
 
Ben...bende yillardir her sene en az 3-4 kez binmek zorunda oldugum halde alistigim halde son bir kac yildir ayni sekilde korkmaya basladim.
Nefesim daraliyor en kucuk türbülans ta ucak dusecek diye hosteslerin yüzüne bakarak nabiz ölçmeye filân kalkiyorum.Yani daha once boyle ddgildim.Nedenini bende anlamadim.
 
Bir kere ağır türbülansa yakalandım, uçakta Allah Allah sesleri yükseldi düşün :D
Ama hala araba veya otobüsle o kadar yolu çekmeyi gözüm yemediği için gönül rahatlığıyla binmekten vazgeçmedim :)
 
Ben her bindiğimde hala korkarım, otobüsten daha güvenli olmasına rağmen.
Sanırım düştügü zaman kurtulma şansının çok az ihtimale dayandıgını bilmemden kaynaklanıyor.
Sanki düştü düşecek gibi kalbim agzımda uçuyorum.
Aklıma gelen tüm duayı edip duruyorum.
Kızım yanımda oldugu için ayrı tedirgin oluyorum.
Düşse bu uçak o an kızıma dönüp ne diyeceğim, ne yapacagım diye çaresiz kalma ihtimallerim beni benden alıyor.
Ben hala yenemedim ama mecbur kaldıgımda da mecburen seyahat ediyorum.

Evet aynı şekildeyim bende. Özellikle son bindiğimde böyle birşey hayatım boyunca hissetmemiştim. Yemin ettim bidaha binmeyeceğime :(
Yanımda ki kadın beni teselli etmeye uğraşıyor elimden tutuyor,uçak iniyor bak bitti deniz filan var dedi,ben orda iptal oldum zaten tamam denize iniyor diye :))
Şimdilerde de annemlere gitmek istiyorum eşim de bu hafta gitmek istiyor gidelim diyor ama arabayla gitmezsek gelemem diyorum. İşin tuhaf kısmı ben senelerdir rüyamda uçak kazaları görüyorum :(
 
Ben kalkışta çok korkuyorum nedense.Sanki bütün kanım akıp gidiyor ayaklarımdan.Sonra rahatlıyorum.Ufacık türbülans yaşasak hop yine kalbim küt küt atıyor.

Benim de tek aklımdan geçen kızım oluyor.Allahım ne senaryolar yazıyorum bir saatlik yolda.

Yenen var mı bilmiyorum.Ben yenemiyorum.Rahatlıyım diye şarap filan alıyorum bazen.Yok anacım banamısın demiyor.Benim kızın korkusu da çenesine vurur.Yol boyu o konuşur ben belli etmiyim korktuğumu diye sersem sersem gülümserim.Böyle işte.

Çaresi kafama balyozla vurup bayıltarak bindirmeleri olabilir:)
 
Ben...bende yillardir her sene en az 3-4 kez binmek zorunda oldugum halde alistigim halde son bir kac yildir ayni sekilde korkmaya basladim.
Nefesim daraliyor en kucuk türbülans ta ucak dusecek diye hosteslerin yüzüne bakarak nabiz ölçmeye filân kalkiyorum.Yani daha once boyle ddgildim.Nedenini bende anlamadim.

En kötüsü de zaten bu daha önce hiç bir korkun olmamasına rağmen sonradan oluşan birşey inanılmaz rahatsız edici :(
Hosteslere bakıyorum sürekli ufacık bir harekette. Düşüncesi bile paniğe sokuyor resmen.
Ve tuhaf olan panik atak mı diye düşündüm ama başka herhangi bir korkum da yok.
 
Bir kere ağır türbülansa yakalandım, uçakta Allah Allah sesleri yükseldi düşün :KK70:
Ama hala araba veya otobüsle o kadar yolu çekmeyi gözüm yemediği için gönül rahatlığıyla binmekten vazgeçmedim :)
Haha o yazin benimde basima geldi Turkiyeye gelirken hava cok kötüydü simsekler gök gurultuleri filan.ucak tam inise gececegi sirada resmen sallantidan savrulup duruyorduk,indiginde de yalpalayarak indi zaten.Tum yolcular dua ediyordu.Turk filmlerindeki gibi yere adim atinca yeri öpesim gelmisti yeminle:))
 
Bende aynı durumdayım hiç korkmazdım sonra ne olduysa inanılmaz korkmaya başladım.
özellikle kalkışta aklım çıkıyor
Neden açtınız bu konuyu 2 gün sonra uçağa bineceğim :(
korku sardı yine beni.
 
En kötüsü de zaten bu daha önce hiç bir korkun olmamasına rağmen sonradan oluşan birşey inanılmaz rahatsız edici :KK43:
Hosteslere bakıyorum sürekli ufacık bir harekette. Düşüncesi bile paniğe sokuyor resmen.
Ve tuhaf olan panik atak mı diye düşündüm ama başka herhangi bir korkum da yok.
Evet cok cok kotu ve en fenasi ucaga binmeye mecbur olmak.Yurt disindayim o kadar yolu arabayla gelmek istemem yani.Insallah gecer bu korku
 
Ben kalkışta çok korkuyorum nedense.Sanki bütün kanım akıp gidiyor ayaklarımdan.Sonra rahatlıyorum.Ufacık türbülans yaşasak hop yine kalbim küt küt atıyor.

Benim de tek aklımdan geçen kızım oluyor.Allahım ne senaryolar yazıyorum bir saatlik yolda.

Yenen var mı bilmiyorum.Ben yenemiyorum.Rahatlıyım diye şarap filan alıyorum bazen.Yok anacım banamısın demiyor.Benim kızın korkusu da çenesine vurur.Yol boyu o konuşur ben belli etmiyim korktuğumu diye sersem sersem gülümserim.Böyle işte.

Çaresi kafama balyozla vurup bayıltarak bindirmeleri olabilir:)

:) o korkuyla kimsenin ne dediğini duyamıyorum bende.
Cama odaklanıyorum bazen değişik bir hareket yapıyor pilot,gittik tamam diyorum :))
Çok kötü birşey yenen vardır muhakkak ama sanırım tedavi gerektiren birşey. Ben hamile olduğum için tedavi de olamam :))
Bu sene oldu ne olduysa bana da hamile kalmadan bikaç ay önce korkmaya başladım.
 
Bende aynı durumdayım hiç korkmazdım sonra ne olduysa inanılmaz korkmaya başladım.
özellikle kalkışta aklım çıkıyor
Neden açtınız bu konuyu 2 gün sonra uçağa bineceğim :KK43:
korku sardı yine beni.

:( konuyu açmam lazımdı çünkü benim de yolculuk yapmam lazım,ama korkumdan uyuyamıyorum :)
Belki yenen vardır tüyo filan verirler diye düşündüm :))
 
:KK43: konuyu açmam lazımdı çünkü benim de yolculuk yapmam lazım,ama korkumdan uyuyamıyorum :)
Belki yenen vardır tüyo filan verirler diye düşündüm :))

sakinleştirici falanmı içsek
bazen uzun uçuşlarda içki içiyorum ben sakinleştiriyor :D
 
Evet cok cok kotu ve en fenasi ucaga binmeye mecbur olmak.Yurt disindayim o kadar yolu arabayla gelmek istemem yani.Insallah gecer bu korku

Evet keyfi birşey olunca arabayla dilir ama acil birşey olduğunda ne olucak diye şimdiden düşünüyorum. İnşallah bir çözümü vardır..
 
:) o korkuyla kimsenin ne dediğini duyamıyorum bende.
Cama odaklanıyorum bazen değişik bir hareket yapıyor pilot,gittik tamam diyorum :))
Çok kötü birşey yenen vardır muhakkak ama sanırım tedavi gerektiren birşey. Ben hamile olduğum için tedavi de olamam :))
Bu sene oldu ne olduysa bana da hamile kalmadan bikaç ay önce korkmaya başladım.
Yalnız hepimizin tepkiler aynıymış.Hostesleri kesmeler falan:))Ya benim kızımı bahane edip hostesi yanıma çağırmışlığım var."Korkacak bişey yok dimi ablası bişey olmıycak dimi":olamaz:Uçakta ben benlikten uzaklaşıyorum.
 
Yalnız hepimizin tepkiler aynıymış.Hostesleri kesmeler falan:))Ya benim kızımı bahane edip hostesi yanıma çağırmışlığım var."Korkacak bişey yok dimi ablası bişey olmıycak dimi":olamaz:Uçakta ben benlikten uzaklaşıyorum.

:KK70:Aa bu çok iyiymiş hahahahah
Ben fısır fısır konuştuklarında ne diyorlar diye yakınlaşıp dinlemeye çalışıyorum :KK70: bikere bir sorun mu var diye sordum,ama ne yecek ki zaten öyle bir durum olsa düşüyoruz demezler :)))
 
Geçen aylarda tam cesaret geldi anneme gidicem diye düşünürken haberlerde uçak kazası gördüm :110: bu bir işaret mı acaba diye düşünüp vazgeçtim :kızgın:
 
Back
X