- 4 Temmuz 2019
- 620
- 549
- 103
- Konu Sahibi senvarsindiye
-
- #41
Bende bu tarz şeyler duymak istiyorum sanırımEvet duygusal bosluktan....Adam 1 haftada nisanlanmis, kisaca evlenmek icin evleniyor. Ya da her neyse. Bence annenin ellerini tutup "annem sen beni Ser'den korudun, iyi ki varsin" de öp o elleri.
Bu arada daha karsina kimlerrrrrr kimlerrrrrr cikar, rahat ol yahu.
Bir hafta içinde görücü usulü tanışıp nişanlanmaya karar vermiş ve daha bir gün öncesinde size yalvarıyormuş neresi sadece kötü davranış olarak geçilecek bir şey bunun?Evet
Ama değilim. Karakter olarak maalesef hala düzgün birisi olduğunu düşünüyorum. Yaptığı hareket tartışılamaz derecede kötü olsada genel hayatında düzgün birisi. Eşinede öyle olacaktır.
Yaz yaklasiyor, gencsin, asik olacagin birini bulBende bu tarz şeyler duymak istiyorum sanırımteşekkür ederim inşallah
Söylediğiniz her sözde çok haklısınız. Aşk hayatı değilde geri kalanı kast etmiştim ben. Peki ben reddeden biri olduysam hep yine de düşüncesiz tabiri caizse kaypak olan o mu olur? Suçluluk duygum için soruyorum bunuBir hafta içinde görücü usulü tanışıp nişanlanmaya karar vermiş ve daha bir gün öncesinde size yalvarıyormuş neresi sadece kötü davranış olarak geçilecek bir şey bunun?
Görücü usulü evleneceği kadına hatta ileride doğacak çocuklarına haksızlık bu.
Bir ömürün kararı bir haftada alınır mı?
Alınırsa da kötü davranış denip geçilir mi?
Düşüncesizin teki işte.
Size de gerçekten düzgün biri hiç çıkmamış demek ki.
Ondan zor beğenen biriyim diyorsunuz.
Düzgün adam tanımı buysa başka açıklama bulamıyorum
Çook teşekkür ederimYaz yaklasiyor, gencsin, asik olacagin birini bul
Hayır olmazsınız.Söylediğiniz her sözde çok haklısınız. Aşk hayatı değilde geri kalanı kast etmiştim ben. Peki ben reddeden biri olduysam hep yine de düşüncesiz tabiri caizse kaypak olan o mu olur? Suçluluk duygum için soruyorum bunu
Adam bir hafta sonra nişanlandığına göre ortada güzel bir aşk bile yokmuş. Evlenmis olmak için evlenecekmiş boşuna üzülüyorsunuz.
Size karsi özel bir his beslememis bile önüne ilk cikanla evlenmis. Yani bu demek oluyor ki sizinle de evlenmiş olmak için evlenecekti. Sevip sevilip bir adım atmak daha güzel değil mi? Ayrıca aileniz durup dururken istememezlik yapmamistir bir sebebi vardir ve genelde yanılmazlarMerhabalar.
Son birkaç aydır zihnimi meşgul eden bir konuyu danışmak, paylaşmak istiyorum.
Şuan 25 yaşında güzel bir mesleği olan biriyim.
Hayatım çok şükür gayet güzel bir sıkıntım yok.
Kısaca kendime dert olmuş birşeyi danışmak istiyorum.
Ben öyle çok kolay beğenen birisi değilim. Karşıma birkaç insan çıktı şans vermek istediğim. Bu kişide onlardan biriydi. Yalnız bu kişiyi ailem istemedi. Özellikle annem ve bende onu dinleyip bu kişiye yol verdim. Yollarımızı ayırdıktan bir hafta sonra nişanlandı.( 6 ay önce) Görücü usulü. İki hafta sonra düğünü var.
Başlarda iyiydim takmamaya çalıştım ama zaman geçtikçe kötü oldum. Bunda birçok sebep var. Karşıma birileri çıkar diye düşündüm ama hala kimse yok. Çıkanları da onun kadar beğenmiyorum. Kız arkadaşlarımın sevgililerine bakıyorum pek düzgün bulmadığım tipler. Çevrem böyle insanlardan oluşunca ister istemez eskisini düşünüyorum ve pişmanlık mı ne anlamadığım çok tuhaf tüm günümü beni mahveden bir hisle geçiriyorum. Arada bir aileme sinirleniyorum. Yanlış mı yaptım diye soruyorum kendime. Olan oldu giden gitti. Geri döndürülemez artık. Hayatıma bakıyorum bende geziyorum tozuyorum ama en ufak bir şeyde aklıma gelmesini engelleyemiyorum. O düzgün birisiydi. Sanki bidaha onun gibisini bulamayacakmışım gibi geliyor. Biraz da bu konuda pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Evlilik her şey değil biliyorum. Zaten bu kişiyle tanışmadan önce aklımda hiç böyle bir şey böyle bir istek yoktu. Onun da nişanlanmasıyla bende artık bendede bir şeyler olsun demeye, düşünmeye başladım.
Nasıl iyi hissedebilirim? Ne yapmalıyım? Yaşım küçük daha ama yine beğeneceğim insanlar çıkar mı karşıma?
Konu sahibi asla kabul etmiyor biri daha olduğunu birden zembille inivermiş nişanlı.Adam bir hafta sonra nisanlandigina göre nisanlisi da varmis bir yandan.
Yaşınız henüz genç. Güzel mesleginizde başarılar. İnanın sizin dediğiniz kadar iyi biri olsa 1 hafta sonra nisanlanmazdi.ne ara istendi , konuşuldu tamam denildi. Zaten olan biriydi sen yol verince de piyasaya çıktı.kendinizi mesleginizde geliştirin arkadaş çevrenizi de değiştirirseniz sizin gibi insanlarla birarada olursanız karşınıza çıkacaktır.Merhabalar.
Son birkaç aydır zihnimi meşgul eden bir konuyu danışmak, paylaşmak istiyorum.
Şuan 25 yaşında güzel bir mesleği olan biriyim.
Hayatım çok şükür gayet güzel bir sıkıntım yok.
Kısaca kendime dert olmuş birşeyi danışmak istiyorum.
Ben öyle çok kolay beğenen birisi değilim. Karşıma birkaç insan çıktı şans vermek istediğim. Bu kişide onlardan biriydi. Yalnız bu kişiyi ailem istemedi. Özellikle annem ve bende onu dinleyip bu kişiye yol verdim. Yollarımızı ayırdıktan bir hafta sonra nişanlandı.( 6 ay önce) Görücü usulü. İki hafta sonra düğünü var.
Başlarda iyiydim takmamaya çalıştım ama zaman geçtikçe kötü oldum. Bunda birçok sebep var. Karşıma birileri çıkar diye düşündüm ama hala kimse yok. Çıkanları da onun kadar beğenmiyorum. Kız arkadaşlarımın sevgililerine bakıyorum pek düzgün bulmadığım tipler. Çevrem böyle insanlardan oluşunca ister istemez eskisini düşünüyorum ve pişmanlık mı ne anlamadığım çok tuhaf tüm günümü beni mahveden bir hisle geçiriyorum. Arada bir aileme sinirleniyorum. Yanlış mı yaptım diye soruyorum kendime. Olan oldu giden gitti. Geri döndürülemez artık. Hayatıma bakıyorum bende geziyorum tozuyorum ama en ufak bir şeyde aklıma gelmesini engelleyemiyorum. O düzgün birisiydi. Sanki bidaha onun gibisini bulamayacakmışım gibi geliyor. Biraz da bu konuda pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Evlilik her şey değil biliyorum. Zaten bu kişiyle tanışmadan önce aklımda hiç böyle bir şey böyle bir istek yoktu. Onun da nişanlanmasıyla bende artık bendede bir şeyler olsun demeye, düşünmeye başladım.
Nasıl iyi hissedebilirim? Ne yapmalıyım? Yaşım küçük daha ama yine beğeneceğim insanlar çıkar mı karşıma?
Çok mu koştu peşinden, ne kadar, 5 gün falan mı? 7 gün sonra nisanlanmis çünkü?Çok koştu peşimden. Ben sürekli reddettim onu. Yinede pişman olmalı mıyım bilmiyorum. Kendimde de hata buldum hep
Evet. Ortak arkadaşlarımız var herkes şok oldu. Ama durum tam olarak böyle
Aşk sevgili evlilik bunlar çokta lazım olan şeyler değil. Siz genç ve mesleği olan birisiniz. Gezin tozun hayatınızı yaşayın. İnsan tek başına da mutlu olabilirMerhabalar.
Son birkaç aydır zihnimi meşgul eden bir konuyu danışmak, paylaşmak istiyorum.
Şuan 25 yaşında güzel bir mesleği olan biriyim.
Hayatım çok şükür gayet güzel bir sıkıntım yok.
Kısaca kendime dert olmuş birşeyi danışmak istiyorum.
Ben öyle çok kolay beğenen birisi değilim. Karşıma birkaç insan çıktı şans vermek istediğim. Bu kişide onlardan biriydi. Yalnız bu kişiyi ailem istemedi. Özellikle annem ve bende onu dinleyip bu kişiye yol verdim. Yollarımızı ayırdıktan bir hafta sonra nişanlandı.( 6 ay önce) Görücü usulü. İki hafta sonra düğünü var.
Başlarda iyiydim takmamaya çalıştım ama zaman geçtikçe kötü oldum. Bunda birçok sebep var. Karşıma birileri çıkar diye düşündüm ama hala kimse yok. Çıkanları da onun kadar beğenmiyorum. Kız arkadaşlarımın sevgililerine bakıyorum pek düzgün bulmadığım tipler. Çevrem böyle insanlardan oluşunca ister istemez eskisini düşünüyorum ve pişmanlık mı ne anlamadığım çok tuhaf tüm günümü beni mahveden bir hisle geçiriyorum. Arada bir aileme sinirleniyorum. Yanlış mı yaptım diye soruyorum kendime. Olan oldu giden gitti. Geri döndürülemez artık. Hayatıma bakıyorum bende geziyorum tozuyorum ama en ufak bir şeyde aklıma gelmesini engelleyemiyorum. O düzgün birisiydi. Sanki bidaha onun gibisini bulamayacakmışım gibi geliyor. Biraz da bu konuda pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Evlilik her şey değil biliyorum. Zaten bu kişiyle tanışmadan önce aklımda hiç böyle bir şey böyle bir istek yoktu. Onun da nişanlanmasıyla bende artık bendede bir şeyler olsun demeye, düşünmeye başladım.
Nasıl iyi hissedebilirim? Ne yapmalıyım? Yaşım küçük daha ama yine beğeneceğim insanlar çıkar mı karşıma?
Aklına gelmesi ondan etkilenmenden ziyade; onun nişanlanıp senin hala beklemen. Tam tersi olsaydı inan ki aklının ucundan geçmezdi. Henüz 25 yaşındasın gez, toz, hayatını yaşa.. Görücü usulu olsun bitsin demeye getirecek kadar mı geç kaldın evlenmeye?Merhabalar.
Son birkaç aydır zihnimi meşgul eden bir konuyu danışmak, paylaşmak istiyorum.
Şuan 25 yaşında güzel bir mesleği olan biriyim.
Hayatım çok şükür gayet güzel bir sıkıntım yok.
Kısaca kendime dert olmuş birşeyi danışmak istiyorum.
Ben öyle çok kolay beğenen birisi değilim. Karşıma birkaç insan çıktı şans vermek istediğim. Bu kişide onlardan biriydi. Yalnız bu kişiyi ailem istemedi. Özellikle annem ve bende onu dinleyip bu kişiye yol verdim. Yollarımızı ayırdıktan bir hafta sonra nişanlandı.( 6 ay önce) Görücü usulü. İki hafta sonra düğünü var.
Başlarda iyiydim takmamaya çalıştım ama zaman geçtikçe kötü oldum. Bunda birçok sebep var. Karşıma birileri çıkar diye düşündüm ama hala kimse yok. Çıkanları da onun kadar beğenmiyorum. Kız arkadaşlarımın sevgililerine bakıyorum pek düzgün bulmadığım tipler. Çevrem böyle insanlardan oluşunca ister istemez eskisini düşünüyorum ve pişmanlık mı ne anlamadığım çok tuhaf tüm günümü beni mahveden bir hisle geçiriyorum. Arada bir aileme sinirleniyorum. Yanlış mı yaptım diye soruyorum kendime. Olan oldu giden gitti. Geri döndürülemez artık. Hayatıma bakıyorum bende geziyorum tozuyorum ama en ufak bir şeyde aklıma gelmesini engelleyemiyorum. O düzgün birisiydi. Sanki bidaha onun gibisini bulamayacakmışım gibi geliyor. Biraz da bu konuda pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Evlilik her şey değil biliyorum. Zaten bu kişiyle tanışmadan önce aklımda hiç böyle bir şey böyle bir istek yoktu. Onun da nişanlanmasıyla bende artık bendede bir şeyler olsun demeye, düşünmeye başladım.
Nasıl iyi hissedebilirim? Ne yapmalıyım? Yaşım küçük daha ama yine beğeneceğim insanlar çıkar mı karşıma?
Merhabalar.
Son birkaç aydır zihnimi meşgul eden bir konuyu danışmak, paylaşmak istiyorum.
Şuan 25 yaşında güzel bir mesleği olan biriyim.
Hayatım çok şükür gayet güzel bir sıkıntım yok.
Kısaca kendime dert olmuş birşeyi danışmak istiyorum.
Ben öyle çok kolay beğenen birisi değilim. Karşıma birkaç insan çıktı şans vermek istediğim. Bu kişide onlardan biriydi. Yalnız bu kişiyi ailem istemedi. Özellikle annem ve bende onu dinleyip bu kişiye yol verdim. Yollarımızı ayırdıktan bir hafta sonra nişanlandı.( 6 ay önce) Görücü usulü. İki hafta sonra düğünü var.
Başlarda iyiydim takmamaya çalıştım ama zaman geçtikçe kötü oldum. Bunda birçok sebep var. Karşıma birileri çıkar diye düşündüm ama hala kimse yok. Çıkanları da onun kadar beğenmiyorum. Kız arkadaşlarımın sevgililerine bakıyorum pek düzgün bulmadığım tipler. Çevrem böyle insanlardan oluşunca ister istemez eskisini düşünüyorum ve pişmanlık mı ne anlamadığım çok tuhaf tüm günümü beni mahveden bir hisle geçiriyorum. Arada bir aileme sinirleniyorum. Yanlış mı yaptım diye soruyorum kendime. Olan oldu giden gitti. Geri döndürülemez artık. Hayatıma bakıyorum bende geziyorum tozuyorum ama en ufak bir şeyde aklıma gelmesini engelleyemiyorum. O düzgün birisiydi. Sanki bidaha onun gibisini bulamayacakmışım gibi geliyor. Biraz da bu konuda pozitif şeyler duymaya ihtiyacım var. Evlilik her şey değil biliyorum. Zaten bu kişiyle tanışmadan önce aklımda hiç böyle bir şey böyle bir istek yoktu. Onun da nişanlanmasıyla bende artık bendede bir şeyler olsun demeye, düşünmeye başladım.
Nasıl iyi hissedebilirim? Ne yapmalıyım? Yaşım küçük daha ama yine beğeneceğim insanlar çıkar mı karşıma?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?