Selam arkadaşlar... Ben 1-2 kişiyi ümitlendirebilirim diye buraya hikayemi yazmak istiyorum:
Eşimin değerleri şöyleydi: sayı: 12 milyon/ml Hareket: % 45 Morfoloji: % 1
Bizim doktorumuz Medicana' da Cüneyt Bey idi. Sonuçları ilk öğrendiğimizde ilaç tedavisi vermişti. 2013 Mart ayının başıydı. 3 aylık ilaç tedavisi bitince tekrar tahlil verdik. Sayı çok az yükselmiş 14 milyon/ ml olmuş, hareket ve morfoloji hiç değişmemişti.
Cüneyt Beye çok güvenmemize rağmen bir de Bahçeci ' den Emre Bey' in fikrini almak istedik. Daha doğrusu ben istedim eşim de benim içim raht etsin diye kırmadı beni. 25 Mayıs Cmt günü Emre Bey' e gittik. Emre Bey bizi çok rahatlattı. Eşime daha önce varikosel teşhisi konmuştu. Emre Bey "varikosel yok ki ...." diyerek bizi şoke etti. Ve çok önemli bir noktaya dikkat çekti: Eşimin meni hacmi 7 ml idi. (üst sınır olan 6 ml den yüksek). Emre Bey meni hacmi yüksek olduğu için bu değerlerle bile hamilelik ihtimali yüksek, ama ne zaman olacağını bilemem dedi, belki 6 ay, belki 1 sene diye de ekledi.
Ve gittiğimizde adetim 2 gün geçiyordu. Hatta Emre Bey' le de espri yaptık" İnşallah buraya boşu boşuna gelmişizdir, adet gecikmesi var çünkü diye. O da "Hiç şaşırmam" dedi. Veeeeeeeeeeeeeeeee ............. Şakamız doğru çıktı.:)))))))
Rüya gibi......... Gerçekten boşu boşuna gitmişiz Emre Bey' e. Yine de onunla tanışmak güzeldi. 29 Mayıs Çarşamba, yani 1 hafta önce, hamile olduğumu öğrendim. Öğrenir öğrenmez şükür namazı kıldım. Hatta ilkinde heyecandan ve ağlamaktan yanlış kıldım. Sonra bir daha kıldım:)
Hepiniz için de dua ediyorum. Bunu herkes yaşasın inşallah. Rabbime de çok şükrediyorum. Bizi çok uğraştırmadı. Çocuk çalışmalarına başlayalı 1 sene, eşimdeki problemi öğreneli de 3 ay olmuştu ve hamile kaldım. Yani 3 ay üzüldük sadece.
İnşallah herkesin sorunları da bir an önce biter ve herkes çocuğuna kavuşur. Ben şimdi bebeğimizin bizimle kalması, sağlıklı ve güzel gelişmesi için dua ediyorum. Dualarla onu bize verdi Allah' ım. Dualarımın kabul olacağına hep inandım. Hayırılısının bu olduğu konusunda hiç şüphe duymadım. Doktorlar ne derse desin, onların dediklerinden dolayı inanmadım çocuğumuz olacağına. O kadar çok dua ediyordum ki, bildiğim her yolla dua ediyordum. Bu dualarım sayesinde çocuğumuz olduğuna inanıyordum sadece. Diyordum ki "Rabbim eğer bir gün çocuğumuz olacaksa onun ruhu hazır biliyorum. Bedenine şimdi ver o ruhu. Bizi daha fazla bu sınavla sınama. Kötü bir şey istemiyorum kimsenin kötülüğünü de istemiyorum. Elimden geldiğince hayırlı güzel bir evlat yetiştirmek için senden izin istiyorum." Zekeriya pergamberin kısır karısına verdiği gibi, Hz Meryem' e erkek eli değmeden verdiği gibi bana da vermesini istedim. Şimdi de dualarla bebeğimin korunacağına inanıyorum. Onu Rabbime teslim ediyorum. Sağlıklı ve güzel gelişsin diye...
Çok şükür dualarım kabul oldu. Öğreneli 1 hafta oldu. Hala her sabah uyandığımda rüya olacağından korkuyorum:) O kadar çok üzüldük, ağladık ki.... Buraya o kadar çok şey yazdım ki........ Şimdi bunları yazdığıma bile inanamıyorum
Neyse diyceğim şu: Olmadık yerlerden olmadık ümitler doğabiliyor. Kimse ümidini kaybetmesin. Bol bol dua edin ve kendinizi teslim edin. Kalpten edilen dualar geri çevrilmiyor. Ama bir zamanı var. Allah' ım o zamanları kısaltasın ve bu süre içinde herkese dayanma gücü versin....