Umursamazlığım

Ben de sizin bi 5 sene önceki haliniz gibiyim farklılıklar yüzünden ailemin sürekli laf sokması yüzünden gecelerce ağlıyor, hastalanıyorum. Ne geri ne ileri bir adım atamıyorum. Ama sizin de dediğiniz gibi en zoru ailenin istememesi ve sürekli laf sokmaları. Sizün şimdi bu günlere gelmeniz ie sevindim doğru yoldasınız :)
Evet o benı cok zorluyor ailemin istememesi hala daha.. En basta nefes alamayacak duruma geliyordum ama şimdi onlar da konusuyor onları sallamıyorum. Sadece üzülüyorlar sanırım yaptıgım evlilik için o moralimi bozuyor. Sonradan laf sokmalar bitiyor mu peki yoksa devam mı :)
 
Evet o benı cok zorluyor ailemin istememesi hala daha.. En basta nefes alamayacak duruma geliyordum ama şimdi onlar da konusuyor onları sallamıyorum. Sadece üzülüyorlar sanırım yaptıgım evlilik için o moralimi bozuyor. Sonradan laf sokmalar bitiyor mu peki yoksa devam mı :)
O laf sokmalar biter mi. Bi kez kafalarına yatmadı mı bitmez bu söylenmeler. Bu konu hakkında kimse yorum bile yapmasın diye rest i çekmeme rağmen hala alttan alttan laf sokmaları kulaklarımda :( dediğin gibi ben de nefes alamıyorum bazen her bir söz söylendiğinde sabaha kadar ağlıyorum
 
Merhaba, ben 7. yıldan bildiriyorum. Aslında bu tür konularda kendini ve evliliğini övmeye çalışan yazıları saçma ve faydasız buluyorum. İlk defa bu tür bir yorumum olacak sanırım o yüzden, amacım da daha genç arkadaşları umutsuzluğa sürüklememek. Eşim benim herşeyden önce en iyi arkadaşım, onunla ne yaparsak yapalım mutluyum açıkçası Rabbime şükürler olsun. Bu zamana kadarki kavgalarımız ailevi ufak sıkıntılar ve kıskançlıklar nedeniyle oldu genelde, onları da törpülemeye çalışıyorum. Evlilik bir yerden sonra şans işi galiba, şanslıysanız ilk zamanları da sonraki zamanları da ayrı güzel. Ama şansınız yoksa çok da yapacak birşey olmuyor, o duruma gelirsek de günün birinde Allah yardımcımız olsun hepimizin.
Allah daim etsin. :)
 
25.yıldan bildiriyorum,bizde asayiş berkemal.
Az önce pazardan geldik,ben aldıklarımızı yerleştirdim,eşim kahveleri yaptı.
Bence evlilik,yaş ilerledikçe ve çocuklar büyüdükçe oturuyor.
Bir de geçinmeye gönlü olan,
bir şekilde yürütüyor evlilik birliğini.
Bununla birlikte eşimle tartışınca,
hasta olacak kadar harap etmedim kendimi hiç.
Ucunda ölüm yok,sabah tartışır,
bazen hemen,bazen gün içinde,en geç akşama, konuşur,barışırız.
Duygularımı çok uçlarda yaşayan biri de değilim.
Bana kalırsa,şu anki tavrınız,
gayet normal konu sahibi arkadaşım.
 
O laf sokmalar biter mi. Bi kez kafalarına yatmadı mı bitmez bu söylenmeler. Bu konu hakkında kimse yorum bile yapmasın diye rest i çekmeme rağmen hala alttan alttan laf sokmaları kulaklarımda :KK43: dediğin gibi ben de nefes alamıyorum bazen her bir söz söylendiğinde sabaha kadar ağlıyorum
Evli misiniz... Evli değilseniz size nacizane tavsiyem çok güçlü değilseniz o yola girmeden bir daha düşünün.. Farklılıklar yaşayan biri olarak söylüyorum ben çok ama çok zorlandım.
 
Umursamamak değil, bilinçlenmek. Artık bilinçlisiniz. Evlilikte her şeyin olabileceğini öğrendiniz. Kendinizi olur olmadık şeyler için yıpratmamanız gerektiğini, çünkü gelip geçeceğini biliyorsunuz.
 
Şöyle bir durumum olurdu onceden hemen ayrılır mıyız ayrılırsak ben ne yaparım. Onsuz ne yaparım . Bir daha nasıl hayat kurarım cocugum olur mu bilmem ne bir sürü soruyu tekrar tekrar düşünüp kendimi hasta eder yataga düşerdim. Şimdi aman ne yapıyım olursa olur olmazsa olmaz diyip günlük rutınıme devam ediyorum.
Eskiden hayatı kendinize zindan ederek yaşıyor muşsunuz (özür dilerim ama biraz ergence tavırlar) şimdi doğru olanı yapıyosunuz. Bu soğumak değil büyümek ;)
 
Back
X