Umutsuz vaka mıyım...

Kendinize veya karşınızdakine güven sorununuz olabilir. Bir psikoloğa gidin, inanın çok faydasını görürsünüz.
 
Evet bu huy çekilmez :)) işte ofkelendiginizi hissedince bir durun. Gerçekten bu mantıklı mı deyin. Alaycı kinayeli konuşmayın eğer cidden ters bir durum yoksa. Tepki vermeden önce biraz durmak gereksiz çoğu reaksiyonu engeller. Benim en salakça davranislarim düşünmeden hareket ettiğimde olur mesela.
 
Evet haklısınız, bu durup düşünmek konusunda kendimi geliştirmem lazım sanırım.
 
Empati kurun en önemli kural bu. Bence siz daha yaşınızın insanı olamamışsınız.
 
Sizde 2 yıl önceki ruh halimi gördüm. Özgüven eksikliği ve kaybetme korkunuz var mı içinizi bir yoklayın test edin. Kendinizi sevilmeye layık buluyor musunuz yoksa sevildiğinize inanmayıp o gitmeden ben gideyim mi diyorsunuz? Kendinizi bu şekilde gerceklestirirseniz zamanla sorunlu kişilikleri kendinize çekersiniz.
 
Seni de seven çıkar tatlım
 
Hepimizin saçma sapan huyları var kimse dört dörtlük değil ki, kendini bu kadar ezme. Bence karşıdaki kişi ile uyumla alakalı bir şey bu . Gerçekten uyumu yakaladigin, yoğun duygular besledigin biri çıkarsa karşına böyle bir problemin olmaz sanmıyorum. Şu zamana kadarkiler yanlış kisilermis ki bitmiş. Belki doğru kişi için, bu yaptıklarının yanlış olmasını fark etmen gerekiyordu:)

Öfkeni kontrol etmekte zorlaniyorsan, psikolojik yardım alabilirsin. Bir de kendi kendini kontrol etmen lazım. Ağzına geleni söylemeden bir kaç saniye dusun. Bir olaya sinirlenince yazmak insanı çok rahatlatıyor. Baktın öfkelendin ,ortamı terk et, al kağıdı kalemi yazmaya basla kizdigin şeyi.Sonra sinirlenmekte hakli misin onlari yaz. Yazarak kendi kendini degerlendir. Ben uzulunce, sinirlenince hep yazarım .Çünkü duygularımı kağıda aktarmak beni rahatlatıyor, o negatifligi de yazarak kağıda atıp bırakıyorum sanki.
 
Son düzenleme:
Siz nasıl yendiniz bu ruh halini ?
 

Teşekkür ederim
 
Siz nasıl yendiniz bu ruh halini ?
Farkına varmam yetti aslında. Bende zaten kaybetme korkusu vardı, özgüven eksikliğimi sonradan farkettim. Yada sonradan ortaya çıktı, bilmiyorum. Babam tarafından takdir görme, sevilme ve otorite altına alınma alışkanlıklarımı bir başkasında devam ettirmeye çalışıyordum. Karşınızdakinin o kadar güçlü ve sahiplenici olamayacağını kabul ediyorsunuz zamanla. Bir de hissettiğimle yansıyan davranışımın zıt olduğunu farkettim. Kurmak istediğim yakınlığı kendim baltaladım mesela. Herseyin istediğim gibi olacağını tahmin ediyorsam o kişi gözümde değersizleşiyordu. Çünkü babamdan takdir almak o kadar kolay değildi. her an görmezden gelinme ile göklere çıkarılma arasındaki ince cizgide kalmalıydım ki varlığımı hissedeyim. Bu bana çok zarar verdi. Konunun üzerine gitmek yerine iş kariyerime odaklandım. Kendimi izledikçe kısıtlı zaman ve meşguliyetlerimi düşündükçe karşı cinsin benim/bir kadının kolayca başardığını zorlanarak yaptığını daha çok stres yaşadığını bunu da kadınlara yansıttıklarını farkettim. Şu an biri benden ilgi beklese kaçarım, hiç konuşmadan bir çay içelim dese varım derim. Kendinizi meşgul edin kimseye ihtiyacınız olmadığını bilin. İlişki mutlu olmak içindir. Bu hakkı karşınızdakine de tanıyın. Belki sihirli düşünce budur. Kendinize tanıdığınız hakları özgürlükleri karşınızdakine de tanıyın derim nacizane fikrim
 
Çok teşekkür ederim ,çok açıklayıcı anlatmışsınız.Sihirli düşünce çok güzelmiş,kafamda netleşti bir şeyler.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…