Arkadaslar 29 yasindayim bir bucuk yasinda bir oglum var esimle birbirimizi severek evlendik.esim makyajdan suslenmekten hoslanmaz ona göre guzelligin tek ölçütü zayif olmak.gelgelelim ben hicbir zaman zayif bir kiz degildjm ne tanistigimizda ne iliskimizde nede simdi .boyum 173 kilomda 70 civatlariydi.oysa dogumdan sonra cok ciddi rahatsizliklar gecirdim yoğun bakımda kaldim ameliyat oldum uzun süre tedavi falan.su an tam 92 kiloyum.kendime olan saygimi yitirdim.eskiden esim bana aşık aşık bakardi cok zayıf olmamama rağmen asikti bana sacima yuzume kokuma ne bileyim iste.simdi ise yuzume doğru düzgün bakmiyor bile kilo vermem konusunda beni uyarıyor hergün diyete başlıyorum ama hergün bi noktada bozuyorum mutsuz oldukca kendimi yemeğe veriyorum.esimle aramizda görünmez bile diyemiycem görünür bir duvar var artık cok uzaklastik birbirimizden.bir hafta sonra bayram ve biz memlekete gidicez ben ne giyicem napicam gene.kenndime saygim kalmadi.eakiden esim beni kaybetmekten cok korkardi simdi ise ben onu kiskaniyorum deli gibi.zaman gectikce o karizmatiklesti bense bir zavallı kadın moduna girdim.yaziyorum yazıyorum ama.kim ne diyecekki bana bogazimi tutmam lazim dimi ama yapamıyorum icimi dökmek istesim.herkese Teşekkürler