Univ mezunuyum ev hanimiyim omrum bosa geciyor sanki

misss_girl

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
9 Ekim 2010
2.101
728
173
Merhaba arkadaslar turizm 4 yillik universite mezunuyum ayni zamanda aof iktisat mezunuym esimin isi dolayisiyla vanda gurbetteyiz suanda 1 yasinda cocugm var calismiyorm bugune kadarda calismadm hic suan cocugumdan dolayida calisma sansim yok ama omrum bosa geciyor sanki canim cok sklıyor bu duruma evhanimi olanlar sizde ayni seyi hissediyormsnz calismayi bir isimin olmasini cok istiyorm cocugum buyuyncede yasim gececkms hep evde bosa gececkms omrum gibi geliyor bu beni cok urkutuyo bosluktaym cok uzuluyorm gunlerimn bos gecmesine elimde bir meziyetmde yok

Edit: yorumlardan yola cikarak aklima soyle bir fikir geldi sosyal medya uzerinden satis filan mi yapsam ama bi kitlem yok mesela burada cok guzel bir taki dukkani var ordan urun alip ustune 3 5 koyup yada cocuk kiyafetimi satsam bu isler nasil yurur hic bilmiyorm ama nereden urun temin edilir nasil ulasirim satacagm kitleye bu islerle ilgili bilgisi olan varsa beni bilgilendireblrmi maddi imkanm olsa zevkime cok guvenirm butik isletmek isterdm
 
Son düzenleme:
Aynen dediginiz gibi icim icime sigmiyo cok zoruma gidiyo elimde tutacak biseyimde yok benim.soyle yaparm dedigim
 
Bende cocuklardan dolayı 3 yıldır evdeyim onun öncesinde 7 yıl çalıştım, işten çıktığına hiç pişman olmadım , iş hayatını hiç özlemedim ki çok rahat bir isim vardı. Ben resmen 3 yıldır kendime ait bir hayat yaşadığımı hissediyorum yani belki mizac , hayata bakış meselesi, işe dönmeyi de düşünmüyorum acikcasi. İşe yaramak sadece tam zamanlı bir işte çalışıp para kazanmaktan geçmiyor bence..
 
Yanlız değilsin. Ben kızımı kendim büyüttüm ve artık tamam dedim ve ilkokula başladığında ise girdim 1 sene çalıştım. Tekrar hamile kaldım ve işten ayrıldım Su an evdeyim.
Kızım çalıştığım zaman çok mutsuzdu Su an evdeyim çok çok mutlu. Bebek doğduktan sonra ise girip çalışmak ona haksızlık olacak gibi geliyor çünkü ablasını kendim büyüttüm.
Galiba annelik çok büyük fedakarlık ya evde olacaksın çocuğun çok mutlu büyüyecek ama senin ya özgüvenin ya maddi durumun eksik olacak ya çocuğun birşeylerin eksikliginde olacak senin her şeyin tam olacak. Bizde ikisi aynı anda olmadı malesef. Kızım bu durumumuzla daha mutlu.
 
2. Cocukta istiyorm doguda gorevimizi yaparken ama ikisi buyuyene kadar benm yasim 35ustu olacak o zamanda nereye girerm kim beni ise alir bir is deneyimi gecmisimde yok bilmiyorm omir bosa geciyor sanki
 
Az önce bir arkadasimiz bakıcı konusunda diye bir konu açmış eğer onu okursanız boşa yasamadiginizi anlarsınız. Zira o da okadar dolmuş ki ağlamaklı yazmış konusunu.
Işte tam da bu yüzden çocuğu kendin büyütmek en iyisi. En iyi bakıcı en kötü anne kadar bakamaz bence.
 
Boyle hergun rutin evisleri disinda hicbisey yapmamak zor olmuyormu ya sanki bosa omrum geciyor gibi geliyr
 
Buyudukten snra okul cagina geldgnde hicbir is deneymm yok
 
misss_girl .!.:
Ozel kamu hic farketmez ama kamuya girmkte cookk zorr
Genişletmek için tıkla...
Ben de mesleğimi yapamıyorum sanırım ev hanimligina alıştım iki bebekle hayat devam ediyor yani gönül isterdi ki ben de eşimde çift maaşla eve yüklü gelir getirelim. Çocuklarımıza güzel bir gelecek sunalım.
Ama bakıyorum şimdi bakıcı parası zaten benim aldigimi alıyor nerdeyse . Bunun yol parası kıyafet parası yemek parası da işin içine giriyor. Bebek benden mahrum büyüyor ev kirleniyor ev de temizlikçi istiyor. Yani ben meslekten kendi kendimi men ederek hayatıma devam ediyorum . En kârlı çalışan kadın hem bekar hem çocuksuz olan kadın bana göre .
 
misss_girl .!.:
2. Cocukta istiyorm doguda gorevimizi yaparken ama ikisi buyuyene kadar benm yasim 35ustu olacak o zamanda nereye girerm kim beni ise alir bir is deneyimi gecmisimde yok bilmiyorm omir bosa geciyor sanki
Genişletmek için tıkla...
Bende 31 yaşındayım. Yaşıt sayılırız. Eğer maddi durumunuz el veriyorsa ve evde huzurunuz duzeniniz iyiyse cocugunuzla kalın derim ben. Çünkü iş hayatı da öyle çok kolay değil bebek olunca.
Şahsen ben eşim ssk mı odese çalışmak istemem bir daha. Çünkü eğer bakan kişi kendinizden biri değilse çocuklar çok yıpranıyor. Anne de aynı şekilde. Hem evde hem işte mahvoluyor.
Bende ailemden çok uzaktayin. Eğer annem bakabilseydi 2. Çocuktan sonra ise donebilirdim ama bu şartlar da düşünmüyorum.
 
Ben mühendisim yüksek lisans da yaptım üstelik çocuğum da yok ve çalışmıyorum senin hislerinin aynısını bende çok yaşadım ama artık alıştım sanırım ev hanımlığına.
İlle çalışmaksa niyetin çocuğun anaokuluna başlıcak kadar büyüdüğünde tanıdıklara vs haber bırakırsınız illa ki özel yada kamu bi yerde bi fırsat çıkar çalışırsın.bence şu an çok dert etme büyürken bebeğinin yanında olmanın da tadını çıkar
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…