üniversite öğrencisiyim, 1 yıllık evliyim, bebek olursa noolur...???

tercumeci

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
3 Ekim 2013
105
52
43
erhabalar, üniversite öğrencisiyim, 1 yıllık evliyim, bebek olursa noolur......????
Forumu daima uzaktan takip ediyordum, bir yıllık evliyim, ailemden de biraz uzağım, kafama ne zaman bişey takılsa acar kk den bakar soru işaretlerimi birçok bakış açısıyla netlestirme imkanı bulurdum.. fakat bu sorun hakkında pek bir müzakere olmamış, netlesemedim.. Lütfen yardımcı olun, ben 20 yaşındayım, 1 yıllık evliyim, eşimle aramızda çok derin bağlar var, onu ne kadar çok sevdiğimi ifade edemem, lakin, aramızda 12 yaş fark var, bu herkesi çok şaşırtıyor ama biz öyle iyi anlasiyoruz ki çok şükür hicbir sorunumuz olmadı bir yıldır, kendi aramızda bu cicim ayları bizim yıl oldu deriz hep... amma gelin görün ki bir bebek mevzusu açıldı şimdi bikaç aydır, ben üniv okuyorum, haftanın üç günü dersim var, diğer günler evdeyim, eşim bebek istiyor, ben de ona haksızlık etmek istemiyorum çünkü evlatlarimi büyüduklerinde torunum zannedecekler diyor, ben de buna çok çok çok üzülüyorum, sinifimizda evli bayanlar var, cocuklarini büyütmüşler ama, en en en kötü ihtimal okulumu dondururum diye düşünüyorum ama tek sorun okul olsa..... ben kendimi hic ama hic annelige hazır hissetmiyorum maalesef kitaplar okumaya başladım, bebek gördüm mü hissetmeye çalışıyorum ama içimde gram bir istek yok eşime ise hicbirsey soylemedim, ama o hissetmiş, vazgeçti tabii, ama ben olması gerektiğini düşünüyorum, iş ciddiye bindiginde ise içim soguyor, ben kendimi hala daha çocuk gibi hissediyorum, anne olmaya zerre hevesim yok, Allaha da büyük konuşmuş olmayayım bu konuda hiç yorum yapmam normalde ama suan istişare maksatli soruyorum, altından kalkamamaktan da korkuyorum, zaten ev işleriyle başım dertte, bi de bu olursa hic yapamam ama işte istesem anne olmayo böyle düşünmem heralde, benim fitratim mi bozuk her kadının icinde anne olmak evlat büyütmek bebek bakmak vardır hatta küçük kızlar bile evcilik oynar oyuncak bebeklerine bakarlar ben niye boyleyim...???
 
erhabalar, üniversite öğrencisiyim, 1 yıllık evliyim, bebek olursa noolur......????
Forumu daima uzaktan takip ediyordum, bir yıllık evliyim, ailemden de biraz uzağım, kafama ne zaman bişey takılsa acar kk den bakar soru işaretlerimi birçok bakış açısıyla netlestirme imkanı bulurdum.. fakat bu sorun hakkında pek bir müzakere olmamış, netlesemedim.. Lütfen yardımcı olun, ben 20 yaşındayım, 1 yıllık evliyim, eşimle aramızda çok derin bağlar var, onu ne kadar çok sevdiğimi ifade edemem, lakin, aramızda 12 yaş fark var, bu herkesi çok şaşırtıyor ama biz öyle iyi anlasiyoruz ki çok şükür hicbir sorunumuz olmadı bir yıldır, kendi aramızda bu cicim ayları bizim yıl oldu deriz hep... amma gelin görün ki bir bebek mevzusu açıldı şimdi bikaç aydır, ben üniv okuyorum, haftanın üç günü dersim var, diğer günler evdeyim, eşim bebek istiyor, ben de ona haksızlık etmek istemiyorum çünkü evlatlarimi büyüduklerinde torunum zannedecekler diyor, ben de buna çok çok çok üzülüyorum, sinifimizda evli bayanlar var, cocuklarini büyütmüşler ama, en en en kötü ihtimal okulumu dondururum diye düşünüyorum ama tek sorun okul olsa..... ben kendimi hic ama hic annelige hazır hissetmiyorum maalesef kitaplar okumaya başladım, bebek gördüm mü hissetmeye çalışıyorum ama içimde gram bir istek yok eşime ise hicbirsey soylemedim, ama o hissetmiş, vazgeçti tabii, ama ben olması gerektiğini düşünüyorum, iş ciddiye bindiginde ise içim soguyor, ben kendimi hala daha çocuk gibi hissediyorum, anne olmaya zerre hevesim yok, Allaha da büyük konuşmuş olmayayım bu konuda hiç yorum yapmam normalde ama suan istişare maksatli soruyorum, altından kalkamamaktan da korkuyorum, zaten ev işleriyle başım dertte, bi de bu olursa hic yapamam ama işte istesem anne olmayo böyle düşünmem heralde, benim fitratim mi bozuk her kadının icinde anne olmak evlat büyütmek bebek bakmak vardır hatta küçük kızlar bile evcilik oynar oyuncak bebeklerine bakarlar ben niye boyleyim...???
hapı yutarsın..yanında ne ana var ne baba,koca var okul var okuldan sonra iş var.evde bir ton iş seni sabırsızlıkla seni bekler.işin zor kızımdaha çeyrek ömürlü bile değilsin..anneliğe kendini hazır hissetmezsin tabi çünkü sen daha çocuksun.birde hevesin yok anneliğe,hiiiiç çekemezsin.sırf sevdiceğin istiyor diye doğurmak kendini anne değil eşini baba etmek istiyorsun..bir kaç yıl daha bekleyin eşin yaşlı değil.
 
Ben 18 yaşındayım seneye evlenmek istiyorum diye burda birsürü tepki aldım . Sizin bu konunuzu okusalar acaba bana ne derlerdi bilmiyorum belki sizin sayenizde olumluya çevrilebilirdi ya da belki siz de baya bi eleştiriye maruz kalırdınız bilemiyorum .
Neyse konuya gelirsek bence anne olmak için çok ama çok erken bi yaş 20 .
Okulu dondururum demişsiniz . O okul dondu mu bihda başlayacağını hiç sanmam . Çocuk doğunca ohoo sorumluluklar daha da artar büyütecektik edecektik tutacaktık 1 yaşına gelecekti 2 yaşında yaramazlık yapma yaşı çok hareketli bakmam lazımdı oydu buydu derken okul çoktan yitip gider bence . Bence en azından okulun bitene kadar beklemelsin . İnsanlar okul bitinceye kadar yıllardır çıkıyo olsalar bile bekliyolar . Siz yine evlisiniz daha şanslısınız senelerce bekleyip birbirinden sırf okul yüzünden ayrı kalanlara oranla . ( yani birbiirinizden ayrı kalıp acı çekmeme konusunda şanslısınız )
Bence çocuk için çok erken ve okul bitene kadar bekleyin . Merak ettiğim şey kaç sene çıkıp evlendiğiniz ? ve üniversitede hangi bölümü okduğunuz ?
 
Canım ben evlenene kadar hiçbir erkekle yakinlasmadim, bırak çıkmayı hickimseyle böyle bir muhatabiyete girmedim bile.. eşimle de bir aracı sayesinde tanıştık, iki defa görüşüp karar verdik, sonrasında ise 5 ay nişanlı kalıp hemen evlendik :)
 
Bölümüm de Arap dili ve Edebiyatı, mezun olduğumda tercüman veya öğretmen olabiliyorum, bu üçüncü yılım, bir yılım daha var... :((
 
bende senın gıbıyım ama esımle yaslarımız aynı .. neysse okulunun bıtmesıne bır sene varmıs bır sene hııccc bsey degıl :) eşin bir sene daha bekler bence ki yaşıda cok yaslı değil. hem sizde nasıl olur bilmiyorumda bugün çocuk isteyip hemen o ay olmuyor ki. ben bir yıl denedim olmadı şimdi bikaç tahlıl yaptırıyorum ama suan çocuk ıstemıyorum hem calısıyorum hem acık ögrt. okuyorum ..vs işte.. bende sen bi ka test yaptır önce doktora git çocuk ıstıyorum de sana kan tahlılı vs vs yapcaklar. gebelıkten once bunlar gerekıyormus. umarım normal yolla korunmussundur cnım. ee öyle işte şimdi ocuk yapmaya başlasan 1-2 seneye anca olur tabii bu kesin değil.
 
okuluna hiç bi$ey için kiç kimse için dondurma e$inde dahil ..
e$in ya$li deil,1 senede bekler iki senede bekler daha bu ya$iyla:) ama sen çok kuçuksun
en azindan diplomani al derim ben
madem bu kadar uyumlusunuz iyi anla$iyorsunuz e$in sana alinmaz da kirilmzda
hatta bebek den sonra mutsuz olursan o zaman daha çok uzulur..
 
Tabii tabii, aynen öyle.. benim de en az onun kadar çok istemem gerekiyormuş, öyle söylüyor eşim... ama ben de hamilelik döneminde değişen hormonların etkisiyle duygularım ve sefkatim depreşebilir diye düşünmüştüm.. yani kafa karışıklığı işte... ama eşimin yaşının beklemeye müsait olduğunu söylüyor herkes, bu çok iç rahatlatıcı....
 
Canım eğer gerçekten eşini de mutlu etmek istiyorsan, gelecek yıl ikinci dönem itibariyle denemeye başlarsınız.İlk denemede bile hamile kalsan çocuk doğana kadar okulunu rahat rahat bitirirsin. Ayrıca çocuk isteği bazılarında doğuştan vardır, bende evlilikle arttı. İlk 2 sene o kadar da istemiyordum, 3. seneyi bitirdik şu an gerçekten çok istiyorum. Evliliğe alıştıkça çocuk istemeye başlayacaksın merak etme:)
 
bence eşin 1 sene daha beklesin
mezun olduktan sonra ister hamile kal ister çalış
ama şimdi çok zor hemde okulun uzayacak
hamile kalmaya bende çok istekli degildim ama kaldıktan sonra
herşey tüm duygular degişiyor
korkuların geçiyor merak etme
 
tercumeci seninle aynı durumdayım. seneye okulum bitecek matematik bölümünde okuyorum. Korunmak istemiyorum da ne yapacagımı şaşırdım:(
 
Bende seninle ayni durumdayım ustelik okulumun bitmesine daha 3 yıl var. Ama bunu kafama takmiyorum önlemini al ve dert edinme.
 
Canım ben evlenene kadar hiçbir erkekle yakinlasmadim, bırak çıkmayı hickimseyle böyle bir muhatabiyete girmedim bile.. eşimle de bir aracı sayesinde tanıştık, iki defa görüşüp karar verdik, sonrasında ise 5 ay nişanlı kalıp hemen evlendik :)

acelene noldu ki evde mi kaldın daha okulun varmış bide
 
Ben eşimle karşılaşana kadar evlilik düşünmedim hiç, çok küçük yaşımdan itibaren çok fazla talibim oldu, ama hepsine burun kıvırdım.. ailenin en büyük torunu ve tek kızı olduğum için de ailem de asla böyle bisey düşünmezdi.. ama bu insanları tanıyınca hepimiz bi duraksadık, küçük bi şok atlattik evvela.. sonrasında ise ne kadar kıymetli insanlar olduğunu (bilhassa eşimin) anlayınca dusuncelerimiz olumlu yönde değişmeye başladı.. 'Bu insanlar' dedim çünkü aile de çok önemli bir olgudur bence, esinizle huzurlu olmanız biraz da onlara baglidir çünkü. . Ayrıca bir kızın evlenmesi için evde kalması gerekmiyor... Aksine yaş biraz fazla ilerledikten sonra bu işler çok daha zorlaşıyor.. iste böylece eşim olacak kişinin bu kişi olmasına karar verdim... Bu kararı verdikten sonra neyi bekleyeyim. .?? Bu işler beklemeye gelmez.. bekledikce sarpa sarar.. araya nifak girer.. olmadık yere canlar sıkılır.. benim alemimde en saçma şey karar verildikten veya yüzükler takıldıktan sonra beklemektir.. Gençler muallakta kalır, sürekli dalgın, dikkatsiz gezerler etrafta.. Bu da gereksiz.. ben karşı cinsle hiçbir münasebete.girmedim evlenene dek.. Tüm ilklerimi eşimle yaşadım... Bu öyle tatlı, öyle latif bir his ki... Eşim de hakeza... herseyimi eşime sakladım, ve onunla yaşıyorum... Bu mutluluk tarifi imkansız.. Şimdi düşünüyorum da... şükürler olsun, hiç pişman olmadım şimdiye dek...
 
Ben eşimle karşılaşana kadar evlilik düşünmedim hiç, çok küçük yaşımdan itibaren çok fazla talibim oldu, ama hepsine burun kıvırdım.. ailenin en büyük torunu ve tek kızı olduğum için de ailem de asla böyle bisey düşünmezdi.. ama bu insanları tanıyınca hepimiz bi duraksadık, küçük bi şok atlattik evvela.. sonrasında ise ne kadar kıymetli insanlar olduğunu (bilhassa eşimin) anlayınca dusuncelerimiz olumlu yönde değişmeye başladı.. 'Bu insanlar' dedim çünkü aile de çok önemli bir olgudur bence, esinizle huzurlu olmanız biraz da onlara baglidir çünkü. . Ayrıca bir kızın evlenmesi için evde kalması gerekmiyor... Aksine yaş biraz fazla ilerledikten sonra bu işler çok daha zorlaşıyor.. iste böylece eşim olacak kişinin bu kişi olmasına karar verdim... Bu kararı verdikten sonra neyi bekleyeyim. .?? Bu işler beklemeye gelmez.. bekledikce sarpa sarar.. araya nifak girer.. olmadık yere canlar sıkılır.. benim alemimde en saçma şey karar verildikten veya yüzükler takıldıktan sonra beklemektir.. Gençler muallakta kalır, sürekli dalgın, dikkatsiz gezerler etrafta.. Bu da gereksiz.. ben karşı cinsle hiçbir münasebete.girmedim evlenene dek.. Tüm ilklerimi eşimle yaşadım... Bu öyle tatlı, öyle latif bir his ki... Eşim de hakeza... herseyimi eşime sakladım, ve onunla yaşıyorum... Bu mutluluk tarifi imkansız.. Şimdi düşünüyorum da... şükürler olsun, hiç pişman olmadım şimdiye dek...

ben de tüm ilklerimi eşimle yaşadım ilkimdi ilk aşkımdı ondan başkasıyla asla mutlu olmam da yeryüzünde tanıdığım en merahmetli insan fakat ben 5 yıl bekledim okulum bitti işimi elime aldım çok iyi maddi güce sahip oldum öle evlendim bana okurken evlenmek saçma geliyor yani bir kız işe girmeli o kendi kazancını bekarken tatmalı ne bilim ya benim kafa uçuk heralde
 
çok küçüksün anne olmak için
çok güzel bir duygu ama bir okadarda zor ve sabır isteyen bir iş
istemiyorsan kesinlikle bekle eş için çocuk yapılmaz
okulun bitsin işini eline al sonra çocuk olur
 
Back
X