canım 10 geldıgının 8 inde evı bagrış çağrış terkedıp gder. hepsınde eşim evde olur. hatta bıdefa gece 12 de gitti. eşim durduramadı arkasından gitti. arabalı biri laf ataken bulmuş birde taksiciyle girdi eşimle birbirlerine. o halde utanmadı hiç. eşim zorla eve getırdı sabah geri gttı..SEVGİLİ 27.01
Yaşadıklarımız ne kadarda benzer .Annem babamla olan ilişkimi bozmak için neler yaptı hep ona cephe aldığımızı düşünür.Aslında insan sevgi gördüğüne yaklaşır bu kadar basit bir şey bu.İnsan unutamıyor yaşadıklarını geçen yıl evime geldi durduk yere surat astı,ben gidecem diye tutturdu,surat astı.Dışarı gitti ararız yok iyi ki eşim yoktu.
Ne gerek var ki bunlara bunlar gibi neler...Senin dediğin gibi Allah acılarını göstermesin ve yardımcımız olsun
Bir ailenin tek çocuğuyum.Babamla annem hiç anlaşamazlardı.Hep kavga gürültü,dayak,alkol,ve ben...Babam esnaf aslında çok kültürlü,müthiş biridir babam.Benim en yakın arkadaşımdır.Annemle aramda hep bir şey var ben suçsuzum demiyorum ama yaşadıklarımı unutamadım.Babam alkol kullanırdı annemde bunu hep problem yapardı.Hiç bir şeyimiz eksik olmadı ama babam hergün çalışır ve çok geç gelirdi.Ve annem bunu hep problem yapardı.Hep kavga ederlerdi çoğu zaman dayak...Annem beni çok döverdi o kadar çok döverdi ki her şeyin hıncını benden alırdı.Bazen nefesim kesilen kadar.Kafam şişene kadar,yani ne bleyim ya ölçüsü yoktu.Yalvarırdım,ama çok döverdi.Lise sondayken üniversiteye hazırlanırkende sen kazanamzsın derdi hep,başkalarının yanında hep hakakret eder.Herşeyi babama anlatır hatta etrafa anlatırdı.Bu psikolojide büyüdüm birgün annemle yine kavga ettik lise 2.sınıftayım okul gezisine gideceğiz babam pastaneden bana yolluk almış annem hepsini sobaya attı beni dövdü.Şuan yazarken bile titriyorum bende kendimi kaybetmişim vurdm,vurdum...Bu bir kaç kez yaşandı şimdi düşününce bile ölmek istiyorum.Yani o kavgalar,dayaklar sonucu patlama.Yazıklar olsun ki bana.Ha düzeldi mi şimdi!yeni yeni 28 yaşındayım anneme saygı duyamıyorum,aklımdan silinmiyor bunlar.Her bayram sabahı kavga yaşamayı,çok ağır küfürleri,dayakları,küçük düşürmeleri unutamıyorum.Ama kendimide çok suçluyorum.
Bu arada annemin istemediği bir evlilik yaptım.Başka şehirde öğretmenim.Çok sıkıntılar yaşadım.Bir dağ köyünde çalıştım 2.5 yıl doğuda ama annem bu sırada da yazın geldiğimde de hep sorunlar yaşadık.Ben yinede evin tek çocuğuyum onların yanında olmalıyım diye memleketime tayin istiyorum sırf ailemin yanında olayım diye bilmem doğru mu yapıyorum.
canım 10 geldıgının 8 inde evı bagrış çağrış terkedıp gder. hepsınde eşim evde olur. hatta bıdefa gece 12 de gitti. eşim durduramadı arkasından gitti. arabalı biri laf ataken bulmuş birde taksiciyle girdi eşimle birbirlerine. o halde utanmadı hiç. eşim zorla eve getırdı sabah geri gttı..
bazı yaralar vardır hiç iyileşmez sadece kabuk bağlar. annenizin size olan davranışıda böyle bir yara oluşmasına neden olmuş.içinizde birşeyler size acı verdiği için unutamıyorsunuz. size tavsiyem annenizin size davranışı evliliğini kötü yönde etkilemeyecekse tayininizi isteyin annenizin yüzünde babanızdan uzak olmayın
Canim benim, böyle seyler okuyunca keske bu tip kadinlarin cocuklari olmasa diye düsünüyorum. Hak etmiyorlar cünkü.
Senin hic bir sucun yok, hicbirimiz ne yazikki anne ve babalarimizi secemiyoruz.
Senin annene benzeyen bir ablam var, cok üzülüyorum haline, gencliginden beri mutlu olmayi bilmeyen problemli bir insan benim ablam.
Kat kat benden zengin ama bir o kadar mutsuz. Daha bir hafta önce 20 yasindaki kizi ablam yüzünden evi terk etti. Nefes alamiyorum o evde diyor, benim ablamin problemide illaki eskileri anlatip durur, su bana bu kötülügü yapti, bu bana bu kötülügü yapti diyerekten o güzelim hayatini mahvediyor ve tabiki etrafindakileride.
Cocuklarini bir gün bile olsun sevdigini öptügünü görmedim. Iki tanede kizi var.
Gecenlerde tuturmus ben ayrilacagim esimden diyor,zaten herkes bana cephe almis diyor, cocuklarim bile bana karsi diyor.
Cok üzülüyorum onlarin haline, yardimda edemiyorum, ne desem ne anlatsam bos beni hic dinlemiyor, hatta üstüme saldirmaya basliyor.
Cok iyi düsün, bir yandan seni anliyorum evin tek cocugusun ve onlari yanliz birakmak istemiyorsun, öte yandan seni etkilemesinden korkuyorum.
Hayirli bir karar verirsin Insallah.
Bunlari yazmamin nedeni bir tek annen öyle degil, var öyle mutsuz kadinlarimiz.
Bir bilsem nasil mutlu edecegimi inan herseyi yapmaya hazirim ama elimizdende bir sey gelmiyor, cünkü hic dinlemiyorki söylenenleri.
Artik daha dün istersen bir psikologa gidelim dedim, yardim al. Bunada cok alindi. Oooffff oooffff
Kelin ilaci olsa kendisine sürermis misali yani. Sana yardim edemedim ama Insallah mutlu sona varacak bir karar verirsin.
Çok üzücü.. Arkadaşların dediği gibi aynı şehire değil ama daha yakın bir yere yerleşebilirsiniz belki..
Bir de bütün bunlar yaşanırken babanız ne yapıyordu? Çok merak ettim gerçekten..
Babamın haberi olmuyordu ki babam sabah evden çıkıyordu lokantamız vardı.Gece ancak eve geliyordu bende o saate zaten yatmış oluyordum.Ben artık ergenliğe girdiğim dönemde haberi olmaya başladı.Biz annemle her tartıştığımızda annem babamla da tartışıyordu.Babam boşanmayı çok istedi ama annem istemedi.Babam bana annene uyma diye yalvarıyordu nerdeyse.
Allah bu günlerinizi iyi şeylerle unuttursun size.. Hakkınızda hayırlısı olsun..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?