Zamanla herşey unutulur derler.
Dertler, kederler, olaylar ve sevdalar.
Acaba bu gerçek bir unutma mı? yoksa aslında unutmuyoruz da
alışıyor muyuz bu durumlara?
Unutmaya çalıştığımız şeylere alışıp, sıradanlaştırıp belki de önemsizleştirip alışarak unuttuğumuzu mu zannediyoruz?
ne dersiniz??