Ben ona söyledim . Sana hakkımı helal etmiyorum bu dünyada da ahirette de kul hakkıyla yüzleş dedim. Verdiği cevap ben neyapayım çocuk bunlar dedi. Bizde çocuk olduk, ama alt kata ses gitmesin diye annem bize sürekli terbiye verdi dedim. Çok iyi yapmış dedi. Bu arsıza nedenir artık?
Üfff ne güzel bahane, çocuk onlarmış! Bu ara hangi ebeveyne bu ne hâl desem benim de aldığım cevap bu oluyor. Bir sizinki çocuk zaten diyesim geliyor.Ben ona söyledim . Sana hakkımı helal etmiyorum bu dünyada da ahirette de kul hakkıyla yüzleş dedim. Verdiği cevap ben neyapayım çocuk bunlar dedi. Bizde çocuk olduk, ama alt kata ses gitmesin diye annem bize sürekli terbiye verdi dedim. Çok iyi yapmış dedi. Bu arsıza nedenir artık?
Kendini bilen. Allah’tan ve kul hakkından korkan insan zaten yapmaz.Ben bazı insanları merak ediyorum yaptıkları karşısına çıkarsa pişman olurlar mı diye. Ben zamanında böyle yapmıştım da benim de başıma bu geldi der mı yoksa kendini sütten çıkmış ak kaşık sanmaya devam edip bunlar benim başıma neden geldi diye sorgular mı. Hiç sanmıyorum ama...
Çok güzel anlatmışsınızÜfff ne güzel bahane, çocuk onlarmış! Bu ara hangi ebeveyne bu ne hâl desem benim de aldığım cevap bu oluyor. Bir sizinki çocuk zaten diyesim geliyor.
Ben de çocuk oldum, annemin tek kelimesiyle mum olurdum. Annem eve diyorsa eve girerdim, annem otur diyorsa otururdum; sus diyorsa susardım.
Annem evde ses yapmamıza, koşmamıza katiyen izin vermezdi, tutardı enerjimizi atmamız için parka götürürdü, apartmanın önüne indirir bisiklete bindirirdi. Gidemiyor muyuz odada oturtur oyun oynatırdı, kendi çocukluğunda oynadığı beştaş, isim şehir vs oynardık. Hikayeler anlatırdı, öğlen şekerleme yaptırır hadi bakayım uyuyunca kim dedesini görecek diyip uyuturdu. Annelerimiz bizimle ilgilenirdi. Çocuğunu eğitememişlerin yetiştirememişlerin ardına sığındığı gerekçe “Çocuk onlar.” Hadi oradan!
Bizim ev okadar ses çıkarıyor ki. Normal konuşuyorlar üstümde altimda yanımda. Yatak odam üst komşunun oturma odası. Yatıyoruz biz. Çocuklarda iki tane benimde. Benim bir kaç ay ondan büyük. Onların sesiyle uyanıyorum çocuklara ninni söylüyor birşey düşüyor. Yan konuşuyor ses geliyor. Banyoda bile altı zaten diyemiyorum ev diskotek sanki. Ama benimde sessiz desem yalan olur 7 yaşında oğlum var ona diyorum uyarıyorum ama küçüğü şuan 22 aylık ve hro koşuyor zıplıyor. Ve bazı çocuklar var hani anne baba diyorlar benim dshy doğru dürüst bunları diyemiyor. Ve hep gülüyor bağırıyor yapma diyorum ama anlamiyor yemek hazırlıyorum sevinç kahkahası atıyor. Ama komşum neden bu kadar gülüyor neden sesli guluyor diyor. Ve gerçekten bir ara psikolojim bozuldu lütfen sessiz olun diye bu sefer onlar dahada kötü oldu. Ve evin içi huzursuz oldu. İnanın isteyerek olmuyor.benim çocuk sesi. Bu sefer ağlama krizlerine girdiler. İnatlastilar benle . sırf ben onlara sözünde sesiniz geliyor demedigim için onlar da bana anneliği anlatıyorlar yok böyle olur mukkemmel anneciligi öğretiyorlar . Biz oynuyoruz vakit geçiriyoruz dediklerine evde paten yapıyorlar bisiklet ve gelen misafir çocuklarıyla bagiriyorkar kavga ediyorlar . Ama ben Sirf bu yüzden misafir bile agirlayamiyorum yeğenlerim bile biri 4 biri 5 yaşında. Kesinlikle gelmiyorlar. Hatta kimse gelemiyor. Çünkü ben hep sessiz olun diyormusum misafirlerime .Hep geldiklerinde sessiz diye diye onlarda evime gelmek istemiyor. Üst komşunuz nasıl bilmiyorum ama eğer kiraciysaniz bir dahaki evi ons göre dikkatli seçin. Çünkü eşiniz sesten dolayı dışarda olması kötü olmuş. Rabbim yar ve yardımcınız olsun.bununla ilgili sayısız başlık açılıp sayısız öneride bulunuldu biliyorum.
fakat oynatmaya öyle az kaldı ki ben yine de konu açmak istedim.
şuan oturduğum evde 4 yılı bitirmek üzereyim ve kiracıyım. üst katın çocukları geldiğimde küçüktü koşup duruyorlardı bir kaç kez tatlı dille uyardım tamam dedi iki gün sonra yine aynı. yukarıda sürekli birileri konuyor bu durum geçtiğimiz dört yılda bir gram azalmadı. aksine çocuklar büyüdü şuan biri altı yaş civarında diğeri de ilkokula gidiyor. saat 11 12 lere kadar sürekli koşuyor zıplıyor yerlere bir şeyler düşürüyorlar, sürekli olarak bir gürültü var çocukların koşması zıplaması kesiliyor sabaha kadar evin içinde patır kütür yürüyen birileri var. asla sessizlik yok.
son olarak yakın zamanda iyi niyetle çıktığım kapıdan kavgayla zor döndüm. çocuk bunlar napayım diyor. en ufak bit utanması sıkılması yok. bir kez alttan yukarıya vurmuştuk, neymiş efendim çocukları korkuyor, psikolojisi bozuluyormuş. benim çocuğum bunu sürekli yaşıyor. koşmasınlar sürekli koşuyorlar diyorum, napayım allah vergisi madem öyle polis gönder diyor. sürekli misafir sürekli gürültü delireceğim. birde üzerine eşim bu konuda hassas sürekli evde diken üstünde sürekli gergin. gündüzleri evde, sırf gürültü için kendini sokağa atıyor. ne yapacağımı şaşırdım..
+1ben komşu gürültüsü nedeniyle taşınmış bir insanım. sadece 2 ay dayanabildik ve o eve yaptığımız tüm masraflar (depozito, taşınma vs) çöp oldu. bizim sorun alt kattandı, madde kullanan kendini bilmez serseriydi. tek yaşıyordu, apartman da kötüydü. şu an oturduğumuz eve taşındık mesela. özellikle binada madde kullanan ve tek başına yaşayan, bekar erkek olmasın diye özellikle dikkat ettik aile apartmanlarına baktık. şu an şansımıza ne üstte ne de altta gürültü sorunu yok, sadece 2 çocuklu aile var onlar da biri tam üstümüzde değil, diğeri birinci katta, bize uzak sayılır. eğer üst kattan gelen dayanılmaz gürültü sebebiyle taşınmam gerekseydi kesinlikle en üst kat bakardım. ben izmirde yaşıyorum, arakatlar çok değerli mesela. en üst katlar ara katlar kadar hızlı kiralanmıyor o yüzden en üst kat ev bulmak bir tık daha kolay. tabii en üst katın gürültü sorunu olmaz ama ısınma ve soğuma sorunu olur artık yapacak pek bişey yok. sizi çok iyi anlıyorum ama insanlar da değişmiyor. imkan varsa taşının, değmez. gürültü yüzünden eşinizin dışarı kaçması çok kötü, o kirayı o evde oturmak için veriyorsunuz, evden kaçmak için değil.
Bizim ev okadar ses çıkarıyor ki. Normal konuşuyorlar üstümde altimda yanımda. Yatak odam üst komşunun oturma odası. Yatıyoruz biz. Çocuklarda iki tane benimde. Benim bir kaç ay ondan büyük. Onların sesiyle uyanıyorum çocuklara ninni söylüyor birşey düşüyor. Yan konuşuyor ses geliyor. Banyoda bile altı zaten diyemiyorum ev diskotek sanki. Ama benimde sessiz desem yalan olur 7 yaşında oğlum var ona diyorum uyarıyorum ama küçüğü şuan 22 aylık ve hro koşuyor zıplıyor. Ve bazı çocuklar var hani anne baba diyorlar benim dshy doğru dürüst bunları diyemiyor. Ve hep gülüyor bağırıyor yapma diyorum ama anlamiyor yemek hazırlıyorum sevinç kahkahası atıyor. Ama komşum neden bu kadar gülüyor neden sesli guluyor diyor. Ve gerçekten bir ara psikolojim bozuldu lütfen sessiz olun diye bu sefer onlar dahada kötü oldu. Ve evin içi huzursuz oldu. İnanın isteyerek olmuyor.benim çocuk sesi. Bu sefer ağlama krizlerine girdiler. İnatlastilar benle . sırf ben onlara sözünde sesiniz geliyor demedigim için onlar da bana anneliği anlatıyorlar yok böyle olur mukkemmel anneciligi öğretiyorlar . Biz oynuyoruz vakit geçiriyoruz dediklerine evde paten yapıyorlar bisiklet ve gelen misafir çocuklarıyla bagiriyorkar kavga ediyorlar . Ama ben Sirf bu yüzden misafir bile agirlayamiyorum yeğenlerim bile biri 4 biri 5 yaşında. Kesinlikle gelmiyorlar. Hatta kimse gelemiyor. Çünkü ben hep sessiz olun diyormusum misafirlerime .Hep geldiklerinde sessiz diye diye onlarda evime gelmek istemiyor. Üst komşunuz nasıl bilmiyorum ama eğer kiraciysaniz bir dahaki evi ons göre dikkatli seçin. Çünkü eşiniz sesten dolayı dışarda olması kötü olmuş. Rabbim yar ve yardımcınız olsun.
Zamane çocukları okadar yaramaz ki. Annem diyor kızım sizin bir taneniz benim 6 Lara bedel bu ne. Bazen mutfaktayim. Bir bakıyorum sanki inşaat sesi gidiyorum oğlum oyuncağını cekyatin altına atmış onu çıkarmak için cekyati çekiyor. Ve buda aşağıda ses yapıyor olabilir. Kucugude oyuncakları topluyor sonra hepsini başına döküyor. Ne kendimi ne de kimseyi savunmak için demiyorum inanın. Bazen şey düşünüyorum. Bekarken çok eleştirirdim anneleri. çok yaramaz ne kadar rahat bir anne nasıl davranmasını bilmiyor çocukla o yüzden. Oysaki başa gelince sabır da geliyor. Bide şu var devai demekten artık ister istemez çocuklarda bende etkileniyorum ona rağmen beni yakın tanıyanlar sen çocuklara nefes aldirmiyorsun diyorlar . Buyuk oğlumda panik atak ve hep korku baslamis. Çok da vicdan azabı çekiyorum. Ama gelin görün ki onlara sorsanız çok ses var. Şuan bunu yazarken saat 5 e geliyor bir saattir oğlumun ağlama krizi vardı ne yapsam susturamadim ne meme ne nitmsk süt. Yada sevdiği şeyler sanki korkuyor ve çığlık çığlığa. Ve hiçbir şekilde susturamadim. Babası ismin ya le çağırdı yanına almaya çalıştı dahada bağırdı. Yeni sakinlesti teli aldım elime. Sorsan onlara neden bağırıyor sabahın 4unde niye susturmuyor. Oysaki ben acaba neyden korktu ne gördü diye endişe ederken. Gerçekten zor. Rabbim yardımcımız olsun. Her iki taraf için deAynısının bir tık farklı modeli bizim üstümüzde. Bizim de yatak osaöızın üstü oturma odası. Daha önceleri haftada bir iki gün yeğenleri geliyordu o gün tüm akşam çocuk koşması oluyordu. hadi çocuktur hem hergün olan bişey değil diye idare ediyorduk. Ne zaman ki kadın doğum yaptı işten ayrıldı her Allah'ın günü sabahın erken saatlerinde başlayan bir gürültü patırtı sürekli bişey itip çekme. Ama kesintisiz yani ne olabilir ki bu sürekli ordan oraya itilip duruyor. Zaten evin yalıtımı muhteşem!olsa gerek ki tezgaha koyulan bardak sesini bile duyuyoruz. Eşim sabahları işten geliyor tam uyuyacak onların günü başlıyor. Bir kaç kez konuşmuş kadının eşini uyarmış bir iki gün susuyorlar sonra yine aynı. En son süpürge fırçasıyla tavana vurunca bir iki gündür ses yine yok. Bakalım ne olacak. İnşallah gönlümüze göre bir ev bulur taşınırız bir an önce.
Size de tavsiyem komşularınız sizi eleştirirken sessiz kalmayın. Yoksa kendilerimi mükemmel sanıp haddi daha fazla aşarlar. Olan size olmuş.
Gecenin 2 si mi. Onlarda baya abartmışlar . En geç 10 dan sonra daha dikkatli olmak lazım . Ben sabah 10 akşam 10 onun dışında çok da kasmiyorum onları. Benim yeni yuruyen bebeğim koşmayı çok seviyor oynamak istiyor onun şansına da kış da olunca normalde oynasa ev sallanıyor. Görmeyen zanneder ben koşuyorum. Evlerde de bu konuda çok hassasiyet var çıt çıkarsan ses çıkıyor.+1
Ben de 3 ay ancak dayanabildim komşu sesine. Artık evde çalışamaz duruma gelmiştim. Gecenin 2sinde mutfak topluyorlardı, köpek yıkıyorlardı saatlerce. Gittim konuştum “Üç kişi yaşıyoruz ne ses çıkabilir bizden “ dedi adam ama ben artık sinir krizleri geçiriyordum evde. Taşındım kafam rahatladı.
böyle durumlarda taşınmak en iyisi
valla 3 kişi 5 kişi değil konu, gürültü oldu mu oluyor. mesela biz de 3 kişiyiz ve şu an oturduğumuz eve yeni taşındığımızda 1 ay sonra alt kattaki (ki kendisi ev sahibi olur, yaşlı çift) geldi meğer terliklerimiz çok ses çıkarıyormuş parkelerden dolayı. hayır terlikler de 10 liralık gezer terlik ama altları plastik taban. topuklu falan değil. biz hiç farkında değildik. 1 ay boyunca kadının tepesinde takır tukur gezinmişiz. sadece terlik bile inanılmaz ses yapabiliyor. aslında o kadar ses gitmezdi ama döşemeler ince ve parkeler inanılmaz ses iletiyor alt kata. ki ben hiç üst kattan terlik sesi gibi bir durum yaşamamıştım bugüne dek, oturduğumuz evler parke değildi zira. hiç ikiletmedim, ikiletmem de, kadın gürültü var diyorsa vardır, anneannem yaşında kadın yani. ev sahibim ya da normal komşum olmasının hiçbir önemi yok. ertesi gün 3 çift terlik aldım altı sünger. eski terlikler de yedekte duruyor ama balkonda falan giyiyoruz. çözümü olmayan bişey değil sonuçta. sonra karşılaştığımızda kadına da söyledim yani, terlikleri değiştirdik artık ses geliyor mu dedim, gelmiyor dedi. düzelttiğimi bilsin istedim. bu tamamen karşınızdaki insan ile alakalı. eğer insan ise, uyarılara kulak asar, değilse aynı size dediği gibi biz 3 kişiyiz ne ses çıkabilir der. en azından engellenebilecek sesleri engellemek gerek diye düşünüyorum. haklı gürültü var haksız gürültü var. gece 2de mutfak toplamak saçma. apartman hayatında elbette belli bir ölçüdeki seslere anlayış göstermek lazım ama insana ev taşıtacak kadar bir şeyler oluyorsa durulmuyor. resmen kul hakkı yani.+1
Ben de 3 ay ancak dayanabildim komşu sesine. Artık evde çalışamaz duruma gelmiştim. Gecenin 2sinde mutfak topluyorlardı, köpek yıkıyorlardı saatlerce. Gittim konuştum “Üç kişi yaşıyoruz ne ses çıkabilir bizden “ dedi adam ama ben artık sinir krizleri geçiriyordum evde. Taşındım kafam rahatladı.
böyle durumlarda taşınmak en iyisi