öncelikle merhaba arkadaşlar, benim şu son dönemlerde başıma gelenler gerçekten beni çok yordu ve üzüyor... 27 yaşındayım iki hafta öncesine kadar sevgilim tarafından terkedildim, hemde tatil dönüşü, 1 yıldır tanışıyorduk, internetten tanışmıştık git-gide mesajlar, telefon konuşmaları, görüntülü görüşmeler vs. birbirimize iyice alıştık ve ailesiyle falan da telefonda görüştüm, ancak internetten tanıştığımız için babası beni istemişti, bu arada 2 defa ayrılıp geri barıştık, ilkinde ben aramistim ikincisinde o aradi bensiz yapamayacağını, ailesinin söylediklerinin umrunda olmadığını, beni özlediğini vs. söyleyip tekrar konuşmaya ve yüzyüze görüşmek için bir tatil ayarlamaya karar verdik, hem birbirimizi yüzyüze görmek hemde kendisinin o aralar birsürü evrak sorunu tarzı işleri vardı, kafa dağıtmak istemiştim, bu arada kendisi engelli birisi benim engelim yok, normal olarak 3 günplanlamıştık, yaşadığı şehre gittim ancak bana normalde olduğu gibi sıcak davranmadı, ben beni beğenmediğini düşündüm önceleri ama öyle çirkin biri de değilim, oturmasını, kalkmasını bilen, temizligine bakimina dikkat eden biriyim zaten o da hep söylerdi karakterimi çok beğendiğini, tatil süresinde ne boynuma sarildi ne öptü. ve şu da bir gerçek ben engeli ile ilgili hiçbişey sormadim zaten böyle şeyleri dert etmediğin onun kendisini sevdiğim için ilgimi bile çekmedi ben daha çok güzel zaman geçirmeye odaklandim ama o birkaç kere kendiliginden anlatti engeli ile ilgili birkaç birşey .. ve o gün zaten ailesi arayıp gelmesini istediler, benim ertesi güne biletimi aldık ve ertesi gün gittim ben yaşadığım şehre... kendi şehrime gelince ne mesajlarıma cevap verdi ne aradı, ben aradığımda ışe açmadı, sorduğumda ışe hayatında kimseyi istemediğini, evlenmeyi düşünmediğini, benle ilgili bir sorununun olmadığını ama evlenmeyi kesinlikle istemediğini söyledi ve ayrılmak istedi... ne kadar konuşmaya sorunun ne olduğunu anlamaya ve birlikte çözelim desem de konusmadi istemedi, beni heryerden engelledi... telefondan whatsaptan vs. vs. ama hep dediği şey senle ilgili değil, ben hayatımda kimseyi istemiyorum dedi durdu... bu olaydan sonra cok üzüldüm tabii agladim durdum...
ve iki gün öncede işkur süresi bittiği için birkaç kişiyi işten cikardilar, kendimi işe verip savunuyordum ama o da gitti elimden, zaten öyle ahım şahım bir iş değildi fabrika ortamıydı ama ekmek paramı çıkarıyordum, aileme yük olmuyordum... bugün de tekrar işkura gittim ve şok oldum moralim daha darmadağın oldu, dünkü bir iskur programini bitirdikten sonra baskasina baslamak icin 6 ay beklemek gerekiyormus, zaten işsizlik had safhada ve küçük bir şehirde yasıyorum zaten iş bulma imkânı çok kısıtlı, heryer işkur ile işci alıyor ama ben 6 ay ne yapicam parasız... zaten 4 ay geçici almışlardı ama ben böyle bir kural olduğunu bilmiyordum nerden iş bulacam şimdi...

işsiz olduğun için şu an ayrıldığımız hep aklıma geliyor ve üzülüp ağlıyorum, şu son iki.gunde üzüntüden sigaraya başladım... bilmiyorum ne yapicam ben...



