- 22 Mart 2017
- 81
- 26
- 88
Merhaba,
Simdiden Turkce'm icin ozur diliyorum, yurtdisinda dogup buyudugum icin pek iyi yazamiyorum.
10 yasindan itibaren uvey annem babam ve uvey kardeslerimle yasiyorum. Uvey annemle aramiz iyi olmadi, bir turlu anlasamadik. Ben bunu bir sorun yapmasam ve onu oldugu gibi kabul etsemde surekli 'yanlisimi' yakalayip beni babama sikayet etti. O yuzden aramizda ne bir guven var ne sevgi. Uvey kardeslerim benden yasca kucuk, hepsini kardesim gibi gorurum, size daha kolay yazmak icin sadece uvey kelimesini kullaniyorum. Dogduklarindan itibaren hep sevmisimdir. Gecenlerde 16 yasindaki kardesimin ona soyledigim seyleri carpitarak annesine va babama anlattigini ogrendim ve gercekten yikildim. Ona her konuda yardimci oldum, her zaman fedakarlikta bulundum bir sey beklemeden fakat bu cok agirima gitti. Onunla konustugum her seyi gidip annesine sanki kotu seyler soylemisim gibi diyor, bu yuzden artik onunla da konusamiyorum.
Ne yapicagimi bilmiyorum, herseyi kabullenip bir ailem yokmus gibi aralarindan mi cekilmem gerekiyor?
Eskiden sadece annesiydi simdi bir kizi da boyle davranmasini anlamlandiramiyorum. Hicbirine gercekten hic bir kotulugum olmadi, zaten kimseyle de ugrasmam.
Ne yapmaliyim bilmiyorum. Zaman ayirip okudugunuz icin tesekkurler
Simdiden Turkce'm icin ozur diliyorum, yurtdisinda dogup buyudugum icin pek iyi yazamiyorum.
10 yasindan itibaren uvey annem babam ve uvey kardeslerimle yasiyorum. Uvey annemle aramiz iyi olmadi, bir turlu anlasamadik. Ben bunu bir sorun yapmasam ve onu oldugu gibi kabul etsemde surekli 'yanlisimi' yakalayip beni babama sikayet etti. O yuzden aramizda ne bir guven var ne sevgi. Uvey kardeslerim benden yasca kucuk, hepsini kardesim gibi gorurum, size daha kolay yazmak icin sadece uvey kelimesini kullaniyorum. Dogduklarindan itibaren hep sevmisimdir. Gecenlerde 16 yasindaki kardesimin ona soyledigim seyleri carpitarak annesine va babama anlattigini ogrendim ve gercekten yikildim. Ona her konuda yardimci oldum, her zaman fedakarlikta bulundum bir sey beklemeden fakat bu cok agirima gitti. Onunla konustugum her seyi gidip annesine sanki kotu seyler soylemisim gibi diyor, bu yuzden artik onunla da konusamiyorum.
Ne yapicagimi bilmiyorum, herseyi kabullenip bir ailem yokmus gibi aralarindan mi cekilmem gerekiyor?
Eskiden sadece annesiydi simdi bir kizi da boyle davranmasini anlamlandiramiyorum. Hicbirine gercekten hic bir kotulugum olmadi, zaten kimseyle de ugrasmam.
Ne yapmaliyim bilmiyorum. Zaman ayirip okudugunuz icin tesekkurler