Üvey anne olmak ve korkular

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Nurgul35

Üye
Kayıtlı Üye
16 Şubat 2020
197
578
18
Arkadaslar merhaba ,
Cok uzatmadan konuya girmek istiyorum. Yakin zamanda evlilik planlari yaptigim bi sevgilim var dun evlilik teklifi aldim . Erkek arkadasimin 9 yasinda bir erkek evladi var. Çocukla birebir hic problem yasamadim .kaygiya dustugum durumlarda da cocuga yansitmadigim icin cocuk bana oldukça düşkün
Oz annesi ile bir bucuk yasinda yollari ayrilmis kadin farkli bir sehirde ara ara gorusuyorlar fakat velayet bizde olacak ..
Erkek arkadasimdan suphem yok. Iyi bir baba olduğu gibi iyi bir es olacagina da eminim. Su anda ailesi ile beraber yasiyorlar .cocuk babaanne ve dede ile buyuyen her cocuk gibi birazcik doyumsuz ve memnuniyetsiz. Bu durum beni ara ara zorluyor ,evlilikte zorlanir miyim daha da kotusu cocugun psikolojisine zarar verir miyim diye endise ediyorum
Baslarda evliligin ilk aylarinda babaannede kalsin sonra alalim diye anlasmistik ama sonra icime sinmedi. Balayindan hemen sonra evimize getirmeyi dusunuyorum..bazen bu kaygilarim beni cocuktan uzaklastiriyor , kotu davranmiyorum elbette ama mesela mutlu olsun diye kurstan almaya gidiyorum , yolda giderken hayalini kurduğum kadar sicaklik olusmuyor aramizda . Bu duruma cok üzülüyorum
Benimle ayni durumu yasayip tavsiyede bulunacak hemcinslerimin yorumlarini bekliyorum
 
Oyle olmasi gerekmis.. kucuk yasta evlilik ve kaldirilamayan ebeveynlik sebebiyle bosanmislar. Ben o hanimefendiyle de iletisimdeyim. Asla eski esini suclamiyor. Anneligi kaldiramadigi icin de ben de onu suclamiyorum . Haddim olmadigini dusunuyorum. Iki eski es babanin daha iyi bakacagina karar verip boyle uygun gormusler
 
Siz bu duruma hazır değilsiniz. Çocuk nasıl hazır olsun kendinize de zaman verin. Artı bir sorumluluk demek bu durum ayrıca maddi açıdan da herşeyi sorgulayın
Iki yildir beraberiz. Baslarda kaldiramadim evet ama su anda cocuga karsi kotu hicbir duygum yok . Azicik yapabilirsin gaziyla da herseyin iyi olacagina inanmak istiyorum. Es adayim devlet memuru ,ben ayni yerde sozlesmeli uzmanim. Is arkadasiyiz yani ayni zamanda
 
Bence ilk önce gidip bir psikiyatristten çocuk bölümü ile ilgili olan hem çocuğu hem de alışma durumunu profesyonel yardım alarak halledin, pedodglarla görüşün. Bilmeden atlamak size de psikolojisi dağılmış çocuğa da zarar verir ama eğer tamamen değerlendirilir ve çocuk tedavi edilirse o çocukcağızın hayatını kurtarmış olursunuz. Çocuk baba eksikliği de yaşamış belli ki. Annesi tarafından istenmediğini de düşünmüş ve aklında sürekli bu duygu ve endişe de vardır. Umarım anne sıcaklığını yaşatırsınız. Mutlaka çocuğu yalnız bir spor etkinliğine başlatın, annesi gibi okulda grup sporlarına takım sporlarına götürüp getirin. Sosyalleşsin.
 
Iki yildir beraberiz. Baslarda kaldiramadim evet ama su anda cocuga karsi kotu hicbir duygum yok . Azicik yapabilirsin gaziyla da herseyin iyi olacagina inanmak istiyorum. Es adayim devlet memuru ,ben ayni yerde sozlesmeli uzmanim. Is arkadasiyiz yani ayni zamanda

Cesaretinizi tebrik ederim . Ben böyle bir sorumluluk alamazdim içten söylüyorum ..
 
Ben bir ogretmenim.. yillarca ogretmenlik yaptiktan sonra bu meslege gecis yaptim. Cocugun gelgitlerini anlayabiliyorum fakat babasi hakkinda asla bir eksiklik hissetmiyor. Baba mukemmel bir baba . Dil kursundan spor aktivitesine herseyine gonderiyor. Evlendikten sonra da bu boyle devam edecek. Oz annesi de sagolsun maddi anlamda cocugunun yaninda .
Evlilik oncesi pedagog benimde aklimda. Her ne kadar cocuk psikolojisinden anlasam da bu konuda yetkin birinden destek almayi ben de uygun buluyorum
 
Benim bir akrabagim da oğlunun velayetini aldı. Onların boşanmasi ama çok kötü geçti. Oğlu çok yıprandı o süreçte. ikinci eşi oğluna (şu anda 13 yaşında) gerçekten çok iyi davranıyor ve bakıyor. Ama çocuk onu kabul etmekte cok zorlandi.bazi şeyleri yapıyordu evde onu biraz soğutmak için. Adam dengeyi iyi koruyabildigini söyleyemem. Eşi çok sabırlı bir bayan. Başka biri isyan bayrağı çekerdi. İşiniz kolay olmayacağını tahmin ediyorum. Bence böyle durumlarda profesyonel birine danışmakta fayda var. Kendinizi başta "üvey anneden" çok ona bir abla olarak görseniz daha iyi olur. Şu anda çocuk icin daha pek bir anlamıniz yok. İçinizi beklentiye girerek soğutmayın
 
Abim ikinci evliliğini yaptı yakın zamanda, 2 kızı var, eşinin ilk evliliği.

Eşi, evlilik kararından sonra birkaç kez pedagogla görüştü tek olarak ve abimle beraber. Anneleri vefat ettiği için süreci bilen, çocukları taniyan bir uzmandı. Sizde bu konuda doğru davranmak için destek alırsanız güzel olur.

Çocuksuz bir evlilikten daha zor, sorumluluk ve sabır gerektirdiği kesin sizin açınızdan. Benim hepsi adına endişelerim vardı başından beri, zaman ne gösterecek bilmiyoruz tabi ki.

Ama eşlerin olgun ve birbine destek olması sonucu bir zaman sonra belli bir düzenin olacağını düşünüyorum. Umarım sizin içinde aynısı olur. İncinmeden ve incitmeden devam edebilirsiniz, umarım.
 
Son düzenleme:
Hiç evlenmemis ve çocuğu olmayan bir bayan ya da erkek kesinlikle çocuklu biri ile evlenmemeli...
On aylik evladım var. Anne olmak çok başka bi duygu bunu hiç tatmamış bı insan bilemez.
Çok zor ama evladınız olduğu için hiçbir zorluğu gözünüze batmıyor.

Bence böyle bı sorumluluk+ zorunluluk+mecburiyet+ gereklilik altına girmeyin.
Evliliğinizi iki bekar insanın evligi gibi yasayamayacaksınız.
Bu ne demek biliyomusunuz ancak ilerde beni anlarsınız.
Yol yakınken dönün.
 
Annesını neden almadı velayeti. Ayrıca bence hiç girismeyin böyle bisiye. Iyı olsaydı ılk esıne iyi olurdu. Ben pek guvenmezdım

Bu nasıl bir yorum anlayamadım. Kadında sorun olmadığını nereden biliyorsunuz, bu kadar kolay adamı suçluyorsunuz?

ilk başlarda sorunlar çıkması çok muhtemel; fakat sabır ve özveriyle üstesinden gelinebilir. Gerekirse destek alırsınız.
 
Benim bir akrabagim da oğlunun velayetini aldı. Onların boşanmasi ama çok kötü geçti. Oğlu çok yıprandı o süreçte. ikinci eşi oğluna (şu anda 13 yaşında) gerçekten çok iyi davranıyor ve bakıyor. Ama çocuk onu kabul etmekte cok zorlandi.bazi şeyleri yapıyordu evde onu biraz soğutmak için. Adam dengeyi iyi koruyabildigini söyleyemem. Eşi çok sabırlı bir bayan. Başka biri isyan bayrağı çekerdi. İşiniz kolay olmayacağını tahmin ediyorum. Bence böyle durumlarda profesyonel birine danışmakta fayda var. Kendinizi başta "üvey anneden" çok ona bir abla olarak görseniz daha iyi olur. Şu anda çocuk icin daha pek bir anlamıniz yok. İçinizi beklentiye girerek soğutmayın
Uvey anne kavramini ozellikle ironi yapmak icin kullandim..hani en ufak bir yanlisimda bizzat kendimi boyle yaftalayacagimi biliyorum
 
Bu nasıl bir yorum anlayamadım. Kadında sorun olmadığını nereden biliyorsunuz, bu kadar kolay adamı suçluyorsunuz?

ilk başlarda sorunlar çıkacağı çok muhtemel; fakat sabır ve özveriyle üstesinden gelinebilir. Gerekirse destek alırsınız.
Cok tesekkurler yorumunuz icin.. kadinda da adamda da sorun yok.. bazen erkek daha iyi ebeveyn olur. Onlarda boyle dusunup hareket etmisler , kadinin sorumsuzlugu onu baglar bana dusmez. Heleki bizzat kadinin agzindan eski esin suclanmadigini duymwk icimi rahatlatti..
Velhasil kelam haklisiniz ,onyargili olmamak gerek
 
Kimse bana ozellikle sorumluluk yuklemiyor. Erkek arkadasimi iki yildir epey iyi taniyorum. Teraziye koydugumda iyi bir es olacak ozellikleri daha ağır basiyor.
Hani bi de soyle birsey var. Dikkat ettiniz mi burda konu acan hanimlarin yuzde sekseni ilk evliligini yapan beylerle alakali.. cevremdeki evliliklerde boyle. Adamlar evet cocuksuz ama sorumsuz ,anneci ,pervasiz .. erkek arkadasim gercekten iyi bir baba ve es adayi.. dunyasi tamamen oglu ve benden ibaret
 
Uvey anne kavramini ozellikle ironi yapmak icin kullandim..hani en ufak bir yanlisimda bizzat kendimi boyle yaftalayacagimi biliyorum

Söyle bir durum var: Karşınızdaki çocuk en az sizin kadar tedirgindir. Simdi ona bir "rakip" çıktı ve onun da hayatı değişmek üzere. Sonuçta o da onun neler beklediğini bilmiyor. Bir yerde aynı durumdasiniz yani😅
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X