üvey yetişkin çocuk..

kadermibu .!.:

merhaba ,
ikinci evliliğimi yapacağım. Her ikimizin de ikinci evliliği.
nişanlımın iki çocuğu var ikisi de yetişkin küçük olan erkek 19 yaşında benimde 12 yaşında kızım var.
Evlilik kararı verdiğimiz dönemde bu yoktu ama şimdi nişanlım oğlunun da evlenince bizimle kalması yönünde
baskı yapıyor.
Ben ise istemiyorum ve maalesef bu konu beni çok üzüyor.
İstememe sebeplerime gelirsek öncelikle çocuğun kızımla aynı evde yaşamasını uygun bulmuyorum.Ben çalışan bir bayanım evde olsam olabilirdi belki.
ikincisi ise yaşı itibari ile belki ama çok zor bir çocuk çok agrasif ve incitici davranıyor.

ne yapacağımı bilmiyorum , fikirlerinize ihtiyacım var.

Genişletmek için tıkla...

kadermibu .!.:

ben uzun zamandır giremiyordum ,,
Evlendim . Eşimin oğlu yurt dışına gidecek zaten liseyi de farklı bir ülkede okumuştu.
Şimdilik annesi ile beraber kalıyor. Zaten daha önce de tatillerde annesi ile kalıyordu.Babasının yanına yılda bir kere anca gelirdi.

oğlunu istemediğim için bana yüklenenler olmuş .. Hiç bir kadın bırakın kızı olmasını tek olsa bile istemez. Düşünsenize koskoca delikanlı ve siz nereye kadar rahat edebilirsiniz ki?

Ha evi olmasaydı yine de kabul ederdim. Ama gidecek yeri fazlaca var , tüm masrafları babası tarafından karşılanıyor nerede olursa , annesinin yanında yıllardır kalıyordu . Ablasının tek yaşadığı bir evi var . Ve kimse gelme demiyor.

Ayrıca 19 yaşında bir erkek artık yetişkin bir bireydir. anne baba ayrılmış olmasa tamam ama ayrılmış işte baba evlenirken hiç lüzum yokken baba ile kalma mücadelesi nedir ? Gerçekten çocuğu bazılarınız 14-15 yaşında anlamış sanırım.

Genişletmek için tıkla...

tulipa .!.:

Kızın için endişelenmekte haklısın.Ama kendini sakınmakta bencilce düşünüyorsun.Dogru tam rahat edemezsin ama o nasıl senin kızını kabul ediyor sen de onu kabul etmelisin normalde.Bu konuda mecbur çok rahat aranmayacak.Buyuk ihtimal kızınla kalsa sıkıntı olmaz ama acaba diyor insan buyuzde endişeni destekledik.Belki çocuk efendidir de onu bilemiyoruz burdan.

Genişletmek için tıkla...

kadermibu .!.:

Ben kendimi sebep göstermedim.sadece kelime arasında rahat edilemez dedim ki öyle de olur. Elbetteki önceliğim kızım ile ilgilidir.ama burada yazılamayan şeyler de var .. Çocuğun bana direkt ismimle hitap etmesi beni rahatsız ediyor mesele ..
Neyse ben kabul etmedim eşimin 19 yaşında 110 kg 185 boyunda oğlunu diye suçlasınlar mühim değil. küçük çocuk değil ki yahu kardeşim.. Koskoca adam , dinen ve hukuken reşit bile istediğini yapmakta özgür. Ki bunların kendisi çok fazla bilincinde .. kızıma gelince benim çocuğum diye değil kesinlikle ama eğer babasında yaşıyor olsa da ben evlenecekken yanıma alsaydım tamda eşimin yaptığını yapmış olurdum. Beni eşim böyle kabul etti ,sevdi ,kızım olmadan markete bile gitmedik , hiç bir tatile ,akşam gezmesine ben götürmesem eşim götürürdü kızımı. Ha elbette sonuçta elin çocuğu onun için ama beni kızım varken sevdi.. Sonradan çıkmadı yani benim kızım!

Huyumuz suyumuz kafasına yatmasa evlenmek istemezdi . Misal kızım onu sürekli babası ile karşılaştırsa ne olurdu ? Bu kadar iyi iletişimi olabilir miydi ? ama sevgili oğlu bana tamda bunu yaptı , yok annesi çok bakımlıymışta, annesi daha güzel yemek yapıyormuş da, annesi harikaymış daa.. Daha üç günde burnumdan getirdi. BEN NEDEN İSTEYEYİM Kİ !!!

Ben çocuğuma bile söylüyorum insanlar belli bir yaşa kadar çocukdur derler sonra demezler. Herkez kendi kıymetini kendi belirler.

Genişletmek için tıkla...