- 18 Nisan 2015
- 2.248
- 6.064
- 358
- Konu Sahibi klavyemkavalyem
- #81
Uyurgezerlik hasta için daha korkutucu inanın ki. O kadar espri kaldıracak bir konu değil aslında.
Babamı kaybettiğim dönem yaşadım ilk olarak ben. 23 yaşındaydım. Ufak da değildim. Ama baba tarafımda uyku sorunları vardır zaten. Babam, kardeşim, ben de dahil uykumuzda hep konuşurduk. Bunu ilk yaşadığımda farkında bile değildim. Annem hemen doktora götürdü beni sağ olsun. Travma sonrası stres bozukluğuna bağladılar. Birkaç kereden sonra tedaviyle birlikte yaşamadım.
Sonra tamamen geçtiğini sanıyordum ama geçmemiş. Bu sefer dedemi kaybettiğim dönem tekrarladı. Yine doktor, tedavi, uyku merkezine vs. gittim. Ama ne zaman çok stresli bir durum yaşasam tekrar ediyor.
En son geçen ay yaşadım. Bir daha yaşamam sanıyordum. Gece kalkmışım, ayakkabılarımı giymişim, üzerime sweatshirt bile almışım, anahtarı cebime koyup evden çıkmışım. Gecenin üçü saat. Eşim yoktu o gün evde, iş için şehir dışındaydı. Artık nereye gidiyorduysam birden kuvvetli ışıkla uyandım. Yolun ortasındayım, önümde bir araba, kornaya basıyor. Çıktı geldi, ne oldu, yardım lazım mı diye. İnsan o kadar korkuyor ki, yattığın yerde değilsin, ne zaman ve nasıl oraya gelmişsin haberin yok. Ölüyormuşsun, karşında yabancı bir adam var, hırlı mı hırsız mı belli değil. Tutup kolundan arabaya atsa belki haberin olmayacak ya da karşılık veremeyeceksin. Gerçekten hoş bir şey değil.
Evin içindeyken yaşayınca da korkunç. Bazen uyanıyordum karşımda annem, ama ben duvara dönmüşüm salak salak konuşuyorum. Anlamsız dediklerim. İnsan korkuyor, utanıyor, ne bileyim kötü bir deneyim.
Konu sahibi, ailenizin daha özenli davranması gerek. Kapıları kilitlemeden yatmayın, kilit bozuk demeyin. Evde ne kadar kilit varsa yaptırın. Balkondan düşer, atlar, evden çıkar başına bir şey gelir. Mutfakta kesici aletlerle kendisine zarar verebilir. Kendisini geçtim belki ev ahalisine de zararı dokunabilir istemeden. Lütfen bir an evvel tedbir alın. Gerekirse abinize burada yazanları gösterin. Öncelikle kayıt altına alın ve ona izletin. Başına gelebilecekleri anlatın. Sizin için de abiniz için de üzüldüm. Geçmiş olsun.
Babamı kaybettiğim dönem yaşadım ilk olarak ben. 23 yaşındaydım. Ufak da değildim. Ama baba tarafımda uyku sorunları vardır zaten. Babam, kardeşim, ben de dahil uykumuzda hep konuşurduk. Bunu ilk yaşadığımda farkında bile değildim. Annem hemen doktora götürdü beni sağ olsun. Travma sonrası stres bozukluğuna bağladılar. Birkaç kereden sonra tedaviyle birlikte yaşamadım.
Sonra tamamen geçtiğini sanıyordum ama geçmemiş. Bu sefer dedemi kaybettiğim dönem tekrarladı. Yine doktor, tedavi, uyku merkezine vs. gittim. Ama ne zaman çok stresli bir durum yaşasam tekrar ediyor.
En son geçen ay yaşadım. Bir daha yaşamam sanıyordum. Gece kalkmışım, ayakkabılarımı giymişim, üzerime sweatshirt bile almışım, anahtarı cebime koyup evden çıkmışım. Gecenin üçü saat. Eşim yoktu o gün evde, iş için şehir dışındaydı. Artık nereye gidiyorduysam birden kuvvetli ışıkla uyandım. Yolun ortasındayım, önümde bir araba, kornaya basıyor. Çıktı geldi, ne oldu, yardım lazım mı diye. İnsan o kadar korkuyor ki, yattığın yerde değilsin, ne zaman ve nasıl oraya gelmişsin haberin yok. Ölüyormuşsun, karşında yabancı bir adam var, hırlı mı hırsız mı belli değil. Tutup kolundan arabaya atsa belki haberin olmayacak ya da karşılık veremeyeceksin. Gerçekten hoş bir şey değil.
Evin içindeyken yaşayınca da korkunç. Bazen uyanıyordum karşımda annem, ama ben duvara dönmüşüm salak salak konuşuyorum. Anlamsız dediklerim. İnsan korkuyor, utanıyor, ne bileyim kötü bir deneyim.
Konu sahibi, ailenizin daha özenli davranması gerek. Kapıları kilitlemeden yatmayın, kilit bozuk demeyin. Evde ne kadar kilit varsa yaptırın. Balkondan düşer, atlar, evden çıkar başına bir şey gelir. Mutfakta kesici aletlerle kendisine zarar verebilir. Kendisini geçtim belki ev ahalisine de zararı dokunabilir istemeden. Lütfen bir an evvel tedbir alın. Gerekirse abinize burada yazanları gösterin. Öncelikle kayıt altına alın ve ona izletin. Başına gelebilecekleri anlatın. Sizin için de abiniz için de üzüldüm. Geçmiş olsun.
Annem ve babam çok kez konuştu, doktora git artık gel beraber gidelim diye. Ama asla ikna olmuyor, biz de koca adamı kolundan tutup çekip götüremiyoruz sonuçta..
Abiniz sizi uyandırıp bir seyler anlattıgında "evet cok haklısın" gibi cümleler kurun ki sinirlenmesin. Bir an önce tedavi görmesi sart. Gecmisler olsun..
