Çok haklısınız sevgi bu değil. Cahilliğime veriyorum. İlk hayatıma giren insan olmuştu ve yaşım küçüktü. Kendimi suçlamaktan psikolojim bozuldu zaten. Ne laflar duydum bir bilseniz diyorum Allahım ben sana ne yaptım da sen bana bunları reva gördün?
Şimdi birazcık mantıkla hareket edip geleceğinize ve evladınızın huzurunu düşünerek hareket etme zamanı bence. Emin olun hayat çok güzel. Ben de öğretmenim maaşımız da çok şükür iyi sayılabilir. Çok güzel bir hayat kurup huzurla hayatınıza devam edin tüm delilleri toplayıp avukatla görüşüp maddi manevi tazminatınızı da alın. Hiç bi lafı da umursamayın. Süreç zorlu olacaktır ama eminim sonunda gerçekten mutlu olacaksınız. Allah hakkınızda hayırlısını versin
Evet kesinlikle.. Hayatın güzelliğini resmen bu iğrenç adamla ilişkime bağlar olmuştum yanlış yapıyorum oysa..kesinlikle öyle.. Çocuğuma ben kendim bakabilirim kimseye de ihtiyacım yok şükürler olsunŞimdi birazcık mantıkla hareket edip geleceğinize ve evladınızın huzurunu düşünerek hareket etme zamanı bence. Emin olun hayat çok güzel. Ben de öğretmenim maaşımız da çok şükür iyi sayılabilir. Çok güzel bir hayat kurup huzurla hayatınıza devam edin tüm delilleri toplayıp avukatla görüşüp maddi manevi tazminatınızı da alın. Hiç bi lafı da umursamayın. Süreç zorlu olacaktır ama eminim sonunda gerçekten mutlu olacaksınız. Allah hakkınızda hayırlısını versin
O adam öyle yapıyor böyle yapıyor onu anladık sen ne yapican önemli olan bu
Geçmiyor zaten. Sürekli de beni suçluyor ailevi konular açıyor
Ve yine sürekli beni suçluyor yok ben ailevi konular açıyor muşum. Yok huzursuz ediyor muşum
Çoook güzel özetlediniz aslında sevilmediğime dair hep şüphelerim vardı en son ki barışma da yine bir duygu kırıntısı gördüğüm için oldu.. Bu yönümü biliyor da aşağılık kullanıyor. Sevgiye zaten açtım ve bunu kullandı sonuna kadar. Doğru söylüyorsunuz artık bir saygım da kalmadı kendisine hayatı rol çünkü.. O kadar sığ bir insan ki sevgisi herşeyi..Muhtemelen evlilik öncesinde sevildiginize inandırıldınız, sonrasında sevilmediğinizi kabul etmek zor geldi. Bu tip durumlarda zaten belli bir süre sevilmediğini kabullenmeye çalışmak ve bu süreçte daha da saplanmakla geçiyor. Bu zamana kadarki hatalarınızı bu adamın sizi sevdiğine inanmak istediğiniz için yapmışsınız, ona şanslar vermişsiniz. Fakat artık gerçek buz gibi gözlerinizin önünde duruyor ve tek de değilsiniz. Bu derece bir sevgisizlikten payını alacak minik bir evladınız da olacak. Kendimize kötülükler yapıyoruz; hatta kendimize yaptığımızı kimse bize yapamaz. Ancak kendi iradesi dışında dünyaya getirilen minik bir canı; mutsuz aile, kavga, üzüntü, sevgisiz baba gibi şeylere maruz bırakmaya hakkımız yok, değil mi ? Ne yapmanız gerektiğini çok iyi biliyorsunuz. Çocuğunuzla kuracağınız küçük dünya, bu şeytan sürüsünün içinde kalmaktan çok çok daha iyidir emin olun. Gücünüzü toparlayın ve yakın köprüleri. Daha güzel günler sizi bekliyor
Benim niyetim ev tutup ayrılmak
4 sene geçmiş bu adamdan koca olmaz olursada size gün yüzü göstermes. adamda merhamet yok ve hep bir bahane arayışında . ilk başta çocuk için yıpratmış sizi ,şimdi de çocuk olacak beni boşayamaz kafasında. nasıl bir insan gül gibi anlaşıp mutlu olmak varken. sorun sadece sizde olsa neyse galiba anne ve babalarda çok müdaleciSelam arkadaşlar. Nasılsınız? 4 buçuk yıllık evli ve 6 aylık hamileyim. Eşimle en başından sıkıntılı bir ilişkimiz vardı. Hep hararetli kavga eder barışırdık. Evlenince de farklı olmadı tabiki..Ben buna cahillik diyorum başka hiçbirşey değil.. İlk yıl eşim resmen beni yaşlandırdı.. Çok anlayışsız bir adamdı. Ne yemek beğenir ne iş beğenir.. Ki ben o zaman atama bekliyordum.. Yani tecrübesizlikte vardı.. Ama şuan anlıyorum bu adam beni sevmiyormuş hiçbir şeyi görmemezlikten gelmiyordu.. Sabah işe gidince uykudan uyandırırdı neymiş çok uyumaya alışır mışım
Bi de herşeye karışan, baskıcı ailesi vardı tabiki.. Ablaları sürekli akıl veriyordu sürekli.. Abisiyle mesajlarını yakaladım abisi diyor yok yüz verme, kendini ezdirme.. Sonra atandım. Paralanınca biraz değişir gibi oldu. Ama ailesine gönderiyordu. Ki evde yine aynıydı herşeye karışır, herşeye laf ederdi. Artık en son depresyona girdim. Hiçbir iş yapamaz hale geldim. En son boşanma aşamasına geldik. Bu süreçte istenmeyen şeyler yaşandı.. Her iki tarafta hoş olmayan şeyler.. Yaptığımın hata olduğunu görüyorum ama milletin baskıları, gelen gidenin laf çarpması, vicdan yaptırmaları vs barıştık. Ve ben hamile kalamama rağmen hamile de kaldım. İlk başlarda iyiydi düzelmiş gibiydi. Sonra ailem gelecekti misafirliğe babası arıyor yüzlerce laf gelemezler onları evine sokarsan hakkım helal değil vs.. Nasıl iğrenç insanlar. Bu olaydan sonra yine değişti. Ben de maalesef sürekli bu konuları açıyorum çünkü çok üzdüler hala devam ediyorlar. Eşimse hemen küfür edip bağırıp, çağırıyor. Bi ton laf sayıyor bende tabiki. Paramı vermeyeceğim sana artık dedim. Çünkü çook alakasız ilgisiz bebeğine karşı bile. Çocuk ailen ve senin diyo. Muhtemelen ailesi dolduruyor. Ne yapmayalım? Kendimi üzmekten bıktım zaten hassas dönemdeyim.
Aradığım yorum yemin ederim hiç merhameti yok. Kavga etsek ağlasam hiiç dönüp te bakmaz. Şimdi çocuktan sonra hiç tınnamamaya başladı zaten. Ben de tam tersi çok merhametli bir insanım bunu kullandı pislik. Adam olmuyor zaten olmayacak
Daha beter şeyler de var emin olun. Marketten turşu aldım diye evde huzursuzluk çıkmıştı ben parayı çar çur ediyor muşum. İnsan değiller zaten insanlıktan yoksunları
Boşanabilirsiniz mesela. Hem bebeğiniz hem de sizin geleceğiniz için boşanın bu adamdan ve ailesindenSelam arkadaşlar. Nasılsınız? 4 buçuk yıllık evli ve 6 aylık hamileyim. Eşimle en başından sıkıntılı bir ilişkimiz vardı. Hep hararetli kavga eder barışırdık. Evlenince de farklı olmadı tabiki..Ben buna cahillik diyorum başka hiçbirşey değil.. İlk yıl eşim resmen beni yaşlandırdı.. Çok anlayışsız bir adamdı. Ne yemek beğenir ne iş beğenir.. Ki ben o zaman atama bekliyordum.. Yani tecrübesizlikte vardı.. Ama şuan anlıyorum bu adam beni sevmiyormuş hiçbir şeyi görmemezlikten gelmiyordu.. Sabah işe gidince uykudan uyandırırdı neymiş çok uyumaya alışır mışım
Bi de herşeye karışan, baskıcı ailesi vardı tabiki.. Ablaları sürekli akıl veriyordu sürekli.. Abisiyle mesajlarını yakaladım abisi diyor yok yüz verme, kendini ezdirme.. Sonra atandım. Paralanınca biraz değişir gibi oldu. Ama ailesine gönderiyordu. Ki evde yine aynıydı herşeye karışır, herşeye laf ederdi. Artık en son depresyona girdim. Hiçbir iş yapamaz hale geldim. En son boşanma aşamasına geldik. Bu süreçte istenmeyen şeyler yaşandı.. Her iki tarafta hoş olmayan şeyler.. Yaptığımın hata olduğunu görüyorum ama milletin baskıları, gelen gidenin laf çarpması, vicdan yaptırmaları vs barıştık. Ve ben hamile kalamama rağmen hamile de kaldım. İlk başlarda iyiydi düzelmiş gibiydi. Sonra ailem gelecekti misafirliğe babası arıyor yüzlerce laf gelemezler onları evine sokarsan hakkım helal değil vs.. Nasıl iğrenç insanlar. Bu olaydan sonra yine değişti. Ben de maalesef sürekli bu konuları açıyorum çünkü çok üzdüler hala devam ediyorlar. Eşimse hemen küfür edip bağırıp, çağırıyor. Bi ton laf sayıyor bende tabiki. Paramı vermeyeceğim sana artık dedim. Çünkü çook alakasız ilgisiz bebeğine karşı bile. Çocuk ailen ve senin diyo. Muhtemelen ailesi dolduruyor. Ne yapmayalım? Kendimi üzmekten bıktım zaten hassas dönemdeyim.
Boşanmak istiyorum zaten adam o kadar adi ki akşam ciddi konuşmaya çalışıyorum diyor ki tmm ulan pislik önceden istediğim de niye yüz laf ettiniz tabi çocuk var ya blöf yaptığımı sanıyor
İsteseniz bu kadar eziyetten sonra boşanırdınız. silkelenip kendinize gelmelisiniz. Bu adam düzelmeyecek.
O kadar yalama oldu ki boşanma konusu bile artık ciddiye alınmıyor düşünün ama ortada evlilik fln da yok yani sadece zaman geçiyor
