- 4 Ağustos 2018
- 406
- 290
- 18
- Konu Sahibi Bir iki Dort
- #1
Uzerimdeki karamsarligi atamiyorum..cunku ne hayal kursam ya olmuyor ve baskalarinin hayallerime ulastigini gorerek mutsuz hissediyorum kendimi..
Ben kotu kalpli birisi degilim.Herkes mutlu olsun istiyorum..ama bazen insanlar beni sevmedigini o kadar belli ediyor ki dusundugum zaman cok uzuluyorum.sadece erkek arkadasim seviyor beni..Baska kimse gercekten sevmiyor.. Okulda cok sevdigim dostlarim vardi mesela..ne zaman yeni bir kiz arkadasimiz bize dahil olsa ilk yaptigssey beni pasife etmek dislamak..beni rencide etmek ..gormezden gelmek..Ben de kendimi hemen geri cekerim..Asla bana soyle soyle yapti diye anlatmam..kucuklugumden beri boyle oldu..mesela A ve B kisisiyle cok yakiniz.sonra aramiza C gliyor.Ve beni disliyor.Arkamdan konusuyor.Tabi dostlarim beni birakmiyor onu benden habersiz uyariyorlar ben cok sonra ogreniyorum bunu.ama uzuldugumle kaliyorum..
Erkeklerle hic boyle sorunum olmadi.Sessiz sakin,uysal biriyim ben ama somurtan insanlari sevmem,hep guleryuzluyumdur.Belki de sessiz bir kiz ooldugum icin dostluklar kuramiyorum..universitedeki arkadaslarim artik eskisi gibi gorusmuyor benimle..
Bazilariyla calistigim yerde karsilasiyorum.Hemen dedikodu..Birbirlerinin yuzune gulup arkalarindan kuyularini kaziyorlar.kimbilir benim icin de neler soyluyorlardir
Annem "sen brnim arkadasim olsan sana selam bile vermezdim "demisti bana. ben artik kkimsenin beni sevmeyecegine dost olarak dahi srvmeyecegine inandim.
Annem ve babam bile kendi isteklerine gore yasamami istiyor.sinavlara hazirlanmak icin isyerinden ayrildim,paraya ihtiyacim oluyor.Sorun oluyor aramizda Hep agliyorum.
Erkek arkadasimla evlenemiyoruz.Aslinda ona asik degilim ama cok seviyorum onu ve deger veriyorum ona.cunku kimse deger vermiyor bana.Actigim annemle ilgili konulari okumussaniz aileme uzakligimi anlamissinizdir
sinavi kazanmakazanmak istiyorum once hedeflerime ulasmak istiyorum sonra evlenmek istiyorum.
Arkadaslarima bakiyorum.herkes ne kadar duzenini oturtmus mutlu ...benim mutlu olmama ise ailem bir engel..islerim engel..hersey engel..bir de yuzume gulup arkamdan konusmalari.. nefret etmeye baslaidm insanlardan..
Herkes sahte..kuzenlerim hatta ailem..kimse benim mutlu olmami istemiyor sanki..
Gucluyum,kimseye ihtiyacim yok diyorum bazen.Ama bir de gercekler var.benim duzenim oturmuyor.İnsanlarin sahteliginden uzaklasmak istiyorum.Uzaklasmam ise mumkun dgil.Simdi aileme,evlendiktem sonra ise esime bagli olacagim..hicbir zaman kendimi gerceklestiremeyecegim.herkrs yine ezecek hor gorecek beni ..
Herkrs mutlu ..ben uzaktan seyreden bir nokta..
Ben kotu kalpli birisi degilim.Herkes mutlu olsun istiyorum..ama bazen insanlar beni sevmedigini o kadar belli ediyor ki dusundugum zaman cok uzuluyorum.sadece erkek arkadasim seviyor beni..Baska kimse gercekten sevmiyor.. Okulda cok sevdigim dostlarim vardi mesela..ne zaman yeni bir kiz arkadasimiz bize dahil olsa ilk yaptigssey beni pasife etmek dislamak..beni rencide etmek ..gormezden gelmek..Ben de kendimi hemen geri cekerim..Asla bana soyle soyle yapti diye anlatmam..kucuklugumden beri boyle oldu..mesela A ve B kisisiyle cok yakiniz.sonra aramiza C gliyor.Ve beni disliyor.Arkamdan konusuyor.Tabi dostlarim beni birakmiyor onu benden habersiz uyariyorlar ben cok sonra ogreniyorum bunu.ama uzuldugumle kaliyorum..
Erkeklerle hic boyle sorunum olmadi.Sessiz sakin,uysal biriyim ben ama somurtan insanlari sevmem,hep guleryuzluyumdur.Belki de sessiz bir kiz ooldugum icin dostluklar kuramiyorum..universitedeki arkadaslarim artik eskisi gibi gorusmuyor benimle..
Bazilariyla calistigim yerde karsilasiyorum.Hemen dedikodu..Birbirlerinin yuzune gulup arkalarindan kuyularini kaziyorlar.kimbilir benim icin de neler soyluyorlardir

Annem ve babam bile kendi isteklerine gore yasamami istiyor.sinavlara hazirlanmak icin isyerinden ayrildim,paraya ihtiyacim oluyor.Sorun oluyor aramizda Hep agliyorum.
Erkek arkadasimla evlenemiyoruz.Aslinda ona asik degilim ama cok seviyorum onu ve deger veriyorum ona.cunku kimse deger vermiyor bana.Actigim annemle ilgili konulari okumussaniz aileme uzakligimi anlamissinizdir

Arkadaslarima bakiyorum.herkes ne kadar duzenini oturtmus mutlu ...benim mutlu olmama ise ailem bir engel..islerim engel..hersey engel..bir de yuzume gulup arkamdan konusmalari.. nefret etmeye baslaidm insanlardan..
Herkes sahte..kuzenlerim hatta ailem..kimse benim mutlu olmami istemiyor sanki..
Gucluyum,kimseye ihtiyacim yok diyorum bazen.Ama bir de gercekler var.benim duzenim oturmuyor.İnsanlarin sahteliginden uzaklasmak istiyorum.Uzaklasmam ise mumkun dgil.Simdi aileme,evlendiktem sonra ise esime bagli olacagim..hicbir zaman kendimi gerceklestiremeyecegim.herkrs yine ezecek hor gorecek beni ..
Herkrs mutlu ..ben uzaktan seyreden bir nokta..