- 29 Ocak 2021
- 1.778
- 3.400
- Konu Sahibi legendary1
- #1
Merhaba arkadaşlar, erkek arkadaşımla altı senelik bir ilişkim var. Ben yapı olarak monotonluktan, her gün aynı şeylerin yaşanmasından aşırı derecede sıkılan ve mutsuz olan biriyim. Sorunum da tam da bununla alakalı. Bu mevzuyu bir kaç arkadaşıma açtığımda normal olduğundan bahsettiler, her ilişkinin belli bir zaman sonunda monotonluğa bağladığından bahsettiler. Monotonluk olarak nitelendireceğim şeyleri madde madde yazacağım sizlere normal mi bunlar sağlıklı bir ilişki yaşıyorum mu danışmak istedim.
Erkek arkadaşımın aşırı yoğun bir işi var bunu başta belirteyim. Sürekli 36 saat nöbetleri oluyor ve nöbet ertesi izni yok. Çalışırken yemek yemediği, kişisel ihtiyaçlarını karşılamadığı zamanlar da çok oluyor öncelikle bunu belirtmek istedim. Ben çalışmıyorum boştayım, yakın zamanda bir işe başlayacağım. Sorun ettiğim sıkıntılar şunlar:
-Erkek arkadaşım beni günde iki kez arıyor. Biri öğle molasında, diğeri iş çıkışı. Saati saatine her gün aynı dakikalarda konuşuyoruz.
-Telefon görüşmelerimizde muhabbetimiz hep aynı: “naber nasılsın ne yaptın bugün” “ne yiceksin”
-Erkek arkadaşım mesajlarda güzel hitap etse de yüz yüze o hitaptan eser yok. Mesajda bitanem canım derken yüz yüze kullanmıyor.
-Bana eskisi gibi güzel sözler iltifatlar da etmiyor, hiç diyemesem de daha az diyim, geçen 4-5 sene önceki konuşmalarımızı okuduğumda daha fazla ilgili sevgi dolu olduğunu gördüm.
-Yüz yüze görüştüğümüzde bütün planı hep bana bırakıyor, ne yapalım diye direkt bana soruyor. Kendisi plan yapıp bu hafta şöyle yapalım böyle yapalım demiyor.
-Gün içinde konuşmalarımız hep aynı. Yüz yüze bir tık daha fazla konuşuyoruz, o zaman susma çok olmuyor. Ama telefonda uzun susmalar olabiliyor. İş yerindeki sorunları yansıtmayı seven biri değil, işten ve arkadaşlarından hiç bahsetmiyor (işten ötürü de sosyalleşemiyor da eve gidince çoğu zaman uyuyakalıyor zaten) farklı konuşacak konu da olmuyor haliyle, çünkü bende çalışmıyorum full evdeyim.
-Ben bu saydığım şeyleri ilgisizlik gibi algılıyorum ama haksızlık mı ediyorum karar veremiyorum. Bir tarafım bi farklılık, daha fazla sıcaklık, bi bir şey arıyor ama çözemiyorum ne olduğunu.
Düşüncelerinizi merak ediyorum.
Erkek arkadaşımın aşırı yoğun bir işi var bunu başta belirteyim. Sürekli 36 saat nöbetleri oluyor ve nöbet ertesi izni yok. Çalışırken yemek yemediği, kişisel ihtiyaçlarını karşılamadığı zamanlar da çok oluyor öncelikle bunu belirtmek istedim. Ben çalışmıyorum boştayım, yakın zamanda bir işe başlayacağım. Sorun ettiğim sıkıntılar şunlar:
-Erkek arkadaşım beni günde iki kez arıyor. Biri öğle molasında, diğeri iş çıkışı. Saati saatine her gün aynı dakikalarda konuşuyoruz.
-Telefon görüşmelerimizde muhabbetimiz hep aynı: “naber nasılsın ne yaptın bugün” “ne yiceksin”
-Erkek arkadaşım mesajlarda güzel hitap etse de yüz yüze o hitaptan eser yok. Mesajda bitanem canım derken yüz yüze kullanmıyor.
-Bana eskisi gibi güzel sözler iltifatlar da etmiyor, hiç diyemesem de daha az diyim, geçen 4-5 sene önceki konuşmalarımızı okuduğumda daha fazla ilgili sevgi dolu olduğunu gördüm.
-Yüz yüze görüştüğümüzde bütün planı hep bana bırakıyor, ne yapalım diye direkt bana soruyor. Kendisi plan yapıp bu hafta şöyle yapalım böyle yapalım demiyor.
-Gün içinde konuşmalarımız hep aynı. Yüz yüze bir tık daha fazla konuşuyoruz, o zaman susma çok olmuyor. Ama telefonda uzun susmalar olabiliyor. İş yerindeki sorunları yansıtmayı seven biri değil, işten ve arkadaşlarından hiç bahsetmiyor (işten ötürü de sosyalleşemiyor da eve gidince çoğu zaman uyuyakalıyor zaten) farklı konuşacak konu da olmuyor haliyle, çünkü bende çalışmıyorum full evdeyim.
-Ben bu saydığım şeyleri ilgisizlik gibi algılıyorum ama haksızlık mı ediyorum karar veremiyorum. Bir tarafım bi farklılık, daha fazla sıcaklık, bi bir şey arıyor ama çözemiyorum ne olduğunu.
Düşüncelerinizi merak ediyorum.