Meraba hanımlar, ben de bir derdimi paylaşayım istedim..
4 yılı aşmış bir ilişkimiz var, ama tükendik galiba sonunda!
Saygı bitince ilişki biter diyorlar, saygının bitmesi ne demek? Kavgalarda bana aşırı bağırması, küfretmesi, kes sesini, sus lan fln demesi..
Bir kere bana vurmaya kalkması, ama vurmadan elini indirmesi (vursaydı yere yapışırdım galiba)
Saygı bitmiş demektir değil mi?
Tabi benim de hatalarım var sadece onun yaptıklarını yazdım ama ben de eskisi gibi değilim.
İkimiz de eskisi gibi değiliz..
Ve kendimi ona mecbur hissettiğimi farkettim (bekaret değil)
Yani o benim ilk sevgilim, ilk sarıldığım, ilk öptüğüm adam.. İlk oldu son olsun takıntım var (obsesifim)
Evlenmeyi düşünüyoruz ya da ben düşünüyorum sadece.. Kendi kendime gelin güvey oluyorum galiba..
Çünkü o da çok bunaldığı için evliliğe cesaret edemiyor diye düşünüyorum..
Her kavgada ayrılmaya kalkıyor, acaba diyorum onu özgür mü bıraksam artık?
Ama ilişkimiz için çok savaş verdim, bir de akrabalara aileme ne diyeceğim diyorum ister istemez..
Okula hiç gitmiyor, işe gircem diyor iş bulmuyor, geç yatar geç kalkar
Ben ise okula giden, disiplinli, sorumluluk sahibi, bu mayısta da yaz tatili için işte çalışacak olan biriyim..
Ha bir de aramızda maddi uçurum var (aslında ailelerimizin arasında maddi uçurum var desem daha doğru olur)
İşte 4 yıl oldu, çok paylaşım oldu, ilkim o diye ayrılamıyorum galiba..
Bana ne tavsiye edersiniz?
Acaba diyorum annemle paylaşsam mı?
Bir de başkası benle evlenmek istemez uzun süre ilişkim olduğu için kabul etmez beni diye korkuyorum
