oooof oof!!! ben aylardır alıştım gizli gizli ağlamaya. çünkü ağlarken görürse iyice delleniyor, "ben ne yaptım da bu kadar ağlıyorsun?? bu kadar kötü bir insan mıyım?? gene noldu??" yani ağlamam bile kabahat... şu an görmemesi normal çünkü yattı. içi, ağlamama sızlayacaksa, hiç sızlamasın daha iyi. kendimi acındırmak istemem. kendi akıl etmeli üzülebileceğimi. ne yapacağımı şaşırdım. tabusu prezervatif. sertleşme kaybını ona bağlıyor. ben de hap kullanamıyorum, sağlığım müsait değil. bugün de ona dellendi, herkes prez. mi kullanıyormuş?? neden hap içemiyormuşum?? neden her şey onu buluyormuş??? falan da filan... bi de eşiyle olursa prez. takmamalıymış. bunu daha bugün öğrendim, 1 senedir direniyordu da, prezervatifin ona fahişeyle birlikte olma duygusunu hatırlattığını aklıma bile getirmemiştim. bunu nasıl çözebilirim ki?? kendi uydurmaları işte... çok doldu taştı, ona da hak veriyorum, git yardım al diyorum ama nerdee!! ben burda size derdimi döküyorum rahatlıyorum onun öyle bir şansı yok, bana da konuşmuyor. böyle erimesini izliyorum, dayanamıyorum artık
bunlara ben sebep oldum, hepsi benim suçum diye düşünmekten delircem artık