Jinekoloji Vajinismus Nedir? Tecrübe ve deneyimlerimizle Vajinismusu yenelim

berraq .!.:

benmde yasım 24 ben yendım hemde kendı kendıme .sende yterkı ıste

Genişletmek için tıkla...

kkaderim .!.:

lütfen ön yargılı olma arkadaşım,oraya bakamayanlar bile yaptı bir yerden başlamak zorundasın.http://www.kadinlarkulubu.com/showthread.php?t=675956&p=33842426&posted=1#post33842426 eğer bakmadıysan öncelikle bu konunun ilk sayfasını incele ve istersende egzersizlere başla, ama asla durma, eğer azmedersen en fazla 1 hafta en az 1 gecede bile yenebilirsin, hadi bir gaz ver kendine.bu arada inan bu anlattıklarımı yaparken bende çok korkuyordum dizlerim titriyordu ama oldukça acımadığını gördükçede insan gaza geliyor =)

Genişletmek için tıkla...

berraq .!.:

merhaba kanaman olmadı mı ?snın yasadıgını aynen bende yasadım hemde 2 sene yapamadım ılşklıye gıremıyordum raht degıldım huzrsuzdum canım yanar kanamam olur ölürüm hep boyle bos dusunceler .bende bu sıteye uye oldum .ve artk yapmam lazım dedım esımı mutlu etmelıyım ddaha nereye kadr gtcek dedum ve bır akşm denedık nıhayet oldu canım cok acıdı kanamam oldu dr gıttık yırtk olusmus dedı.1 hafta yasak koydu.bhfta sonra yıne korkuyodum esım rahatlattı denedık tekrar.ben ustteydım ve cok raht bı sekılde gırdı hıc acı yoktu .senınde devamı gelır bence hemen yapmalısın .allahım hrkese yardımcı olsun .

Genişletmek için tıkla...

kkaderim .!.:

amin canım Rabbim senden de razı olsun. çok güzel anlatmışsın okurken duygulandım, bu aralar daha da duygusalım nedense =) hamile de değilim ama 3 gün bekle ama arayı açmadan tekrar dene canım ayrıca ikini denemende de mutlaka yağ kullan ama daha az, sonra 3 de kullanmana bile gerek kalmaz inşallah.

Genişletmek için tıkla...

kkaderim .!.:

canım yağ sürdün mü eş denemesinde birde tam girişi acemi olunduğu için hemen bulamayabiliyoruz bu normal, tabiki yol katetmişsin, çok büyük bir başarı, oraya birşey girebiliyor diye beynini ikna ettiğin an eşinlede olur merak etme.aslında bir bakmışsın bir denemede olmuş uzak birşey değil inan bana.

Genişletmek için tıkla...

berraq .!.:

ewet yolun 3 te ıkısını almıssın .şimdı sıra dıgerınde sana bı tavsıye ön sevışme cooookj onemlı arkdsım ıyıce ıslanınca gırmesını soyle canın yanmaz korkma sende atlatacaksın benım gıbı guleceksın pozıtıfleseceksın.banada bır zamnlr hayat zındandı cunku bende 2 sene sonra yendım cok fazla.jınekologa gtmedım gerek duymadım .esımı sevıyordum olsemde yapcam dedım ve oldu

Genişletmek için tıkla...

aykristali .!.:

Ben orta parmakla başladım. İlk egzersizi dün akşam yaptım. Yaptığıma inanamadım. Bir şey sorcam ilk denemeden sonra acıdımı sizdede? Üstüne otururken sızlama oldumu?:18: :26:

Genişletmek için tıkla...

aykristali .!.:

Ben orta parmakla başladım. İlk egzersizi dün akşam yaptım. Yaptığıma inanamadım. Bir şey sorcam ilk denemeden sonra acıdımı sizdede? Üstüne otururken sızlama oldumu?:18: :26:

Genişletmek için tıkla...

setapp .!.:

bana tüm doktorlar sezeryan önerdi ama ben normal doğum yapmak istedim

Genişletmek için tıkla...

driedapricot .!.:

Herkese merhaba,

Bu forumda yeniyim, daha doğrusu bir derdim var bu yüzden yeni üye oldum. Görüyorum ki yalnız değilim, herkes belli bir oranda bu sorundan muzdarip olmuş. Sizlere durumumu biraz detaylı bir şekilde anlatacağım. Umarım sıkılmazsınız ve bana bir yol gösterir, arkadaşlık edersiniz.

Ben üniversite mezunu, meslek sahibi, çalışan bir bayanım. İlk erkek arkadaşıyla evlenebilen, şanslı biriyim aslında. Eşimin de benden önce hiç kız arkadaşı olmamış. Birbirimizi bu saf duygularla sevip bağlandık. 3 sene boyunca flört ettik. İlk kez onunla el ele tutuştum hayatımda. İlk kez onu öptüm. İlk kez bir erkeğin ereksiyonunu onda gördüm, hissettim. İkimiz de zevk alıyorduk birbirimize dokunmaktan. Ama hiçbir zaman ileri gitmedik, hep bir yerde durduk. Soyunmadım bile onun yanında, ta ki evlenene kadar.

Evlenmeden önce ilk gece korkusu diye bir fikir yoktu aklımda. Hiç korkmuyordum, hatta kimseyle konuşma gereği bile duymadım hazırlık aşamasında. Balayına gittiğimizde yavaş yavaş gerilmeye başladım. Eşim de gergindi, çünkü tecrübesizdi. Biraz denedik, benim bacaklarım titremeye başlayınca eşim hiç zorlamadı. Acelesi yok, zaten düğünde çok yorulduk, biraz dinlenelim, yarın deneriz dedi. Benim de işime geldi açıkçası. Balayını turist olarak geçirdik, gezik tozduk, ama karı koca olamadık.

Balayından döndükten sonra her denemede ben kasılıyordum, eşim de sertleşme sorunu yaşıyordu. Aslında ilk başta sertleşiyordu ama birkaç sefer girmeye çalıştıktan sonra aniden kaybediyordu ereksiyonunu. İşin en komik ve acınası tarafı da ikimiz de belli bir eğitim seviyesini yakalamış insanlar olarak vajinanın nerede olduğunu, penisin nereye gireceğini bilmiyorduk. Rastgele zorluyordu işte. Çok utanıyorum anlatırken ama anlatmazsam delireceğim artık..

Küçük bir beldede yaşıyoruz. Bulduğumuz tek psikoloğa gitmek zorunda kaldık. O da bu alanda uzman değilmiş zaten, pek yardımcı olamadı. Bulunduğumuz yerden ayrılamıyoruz, büyük şehirlerdeki başarılı doktorlara da gidemiyoruz. Psikolog birbirimize masaj yapmamızı önerdi, o da bir işe yaramadı malesef. Bir de eşim viagra kullandı 1-2 sefer uzun ereksiyon için, yine olmadı, yine olmadı… Benim acıyor acıyor diye bağırmalarım da etkiledi galiba, hevesi kaçtı bir noktadan sonra.

Şu an 4 senelik evliyiz ve hala bu sorunun üstesinden gelemedik. Ne zaman içime girmeyi denese, ben kasılıyorum, onun ereksiyonu geçiyor ve biz gecenin bir körü ağlayıp kavga ediyoruz. Aslında birbirimizi çok seviyoruz, aşkımız baki. Çevremizde herkes bilir birbirimize ne kadar düşkün olduğumuzu. Ben onunla evlenirken herkesi karşıma aldım, onun ailesinin yaptığı her şeye kulak tıkayıp sadece ona olan sevgimle hareket ettim ve evlilik kararımdan kimse beni caydıramadı. Bunları anlatıyorum, çünkü bizimkisi gerçekten bir aşk evliliği.

Birbirimizi sürtünme yoluyla tatmin ediyoruz ya da bazen pek hazetmesem de oral yolla tatmin oluyoruz. Haftada 2-3 sefer yapıyoruz bunu ve zevk de alıyoruz. Fakat durup düşününce, bunun artık salakça bir hal aldığını fark ettim. Artık yeter diye bağırmak istiyorum, çünkü bir şey yapmazsam bu sanki bir ömür boyu böyle devam edecek. Sürtünme yoluyla sevişmeyi yediremiyorum artık. Herkes seks yapıyor, biz neden yapamıyoruz diye kafamda kurup duruyorum. Cinselliği yaşayan insanları kıskanıyorum. Bazen acaba eşimi tecrübe kazanıp beni yönlendirmesi için başka bir kadına mı yollasam diye bile düşünüyorum, ama gitmez ki… Gitse bile ondan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz ki..

Geçen sene eşimin youtube hesabına girip izlediği videoları inceledim. Filmlerdeki bütün açık saçık sahneleri, artı 18 videoları izlemiş. Çok iğrendim, kavga çıkardım, ağladım. Söz verdirdim bir daha izlemeyeceğine, ama asla emin olamam izlemediğinden. Çünkü daha birkaç gün önce mastürbasyon yapıp yapmadığı konusunda sıkıştırdım, boş bir anına denk geldi herhalde, arada yapıyorum dedi. Çok üzüldüm. Bizim böyle bir sorunumuz varken sen neden mastürbasyon yapıyorsun, neden bana gelmiyorsun, neden denemiyoruz ya da neden benden istemiyorsun seni tatmin etmemi diye sordum. O da gençlik alışkanlığı işte diye cevap verdi, bir daha yapmayacağım söz dedi..

Bir haftadır bu siteyi takip ediyorum. Çare bulanları gördüm, birbirine destek olan kadınları gördüm, kız kardeşlik yapıyorsunuz birbirinize. Hepinizi kutluyorum bu destekleyici tavrınızdan dolayı. Lütfen bana da bir kardeşlik, bir ablalık yapın. 3 senelik flört dönemimizi, 4 senelik evliliğimizi heba ettim.

Bunun psikolojik yükü her şeyden ağır. Sevişenleri kıskanmak, cinsellikle ilgili soruları binbir yalanla geçiştirmek, çocuk düşünmüyor musunuz artık diye soranlara ne cevap vereceğini bilememek, gençliğim çürüyor diye düşünüp depresyonlara girmek, kocanızın mastürbasyonda kimleri hayal ettiğini kafaya takıp uykuların haram olması… Gerçekten çok ama çok zor. Egzersizlere başlayacağım ve bir de böyle deneyeceğim. Bakalım içime bir şey girmesi fikrine alışabilecek miyim?

Aslında bunun sebebi yetiştirilme tarzımız. Ne kadar eğitim görürsek görelim, çocuklukta öğretilenler kişiliğimize işliyor. Avret mahalini koru derdi de başka bir şey demezdi babaannem. Bisiklete binmemi bile hoş karşılamazdı, kutuna bastırıyorsun bisiklete binerek zarar veriyorsun derdi. Gece uyurken iki elimi bacaklarımın arasına sokardım ısınsın diye, görünce hemen elimi çıkarırdı bacaklarımın arasından, günah derdi. Daha bunun gibi bir sürü örnek verebilirim. İşte bu koca karı laflarının sonucunda vajinasını dahi tanımayan, hatta vajinasına bakamayan bir kadın oldum. Belki herkesin saygı duyduğu biri oldum ama sevdiği erkekle yekvücut olamayan, bu mutluluğu yaşamaktan aciz biri oldum. 4 senedir susuyorum, sabır taşı olsa çatlardı. Bu siteye de çekingenliğimden giremedim, yoksa haberim vardı aslında böyle bir siteden. En yakın dostlarıma, kardeşlerime, anneme, akrabalarıma söyleyemedim. İnsanlar anlıyor mu acaba diye kurup duruyorum kendi kendime. Kocamla aramızda her gün büyüyen bir sır halini aldı bu mesele. Şu an bunları yazmak bile bir özgürlük, bir rahatlama benim için. Becerebilir miyim bilmiyorum, ama en azından artık niyetliyim bu sorunumu çözüme kavuşturmaya. Yoksa evliliğimi daha fazla uzatmayacağım. Kocam olmadan hayatın bir anlamı yok, ama en azından bu yükten kurtulurum. Ya da daha mutsuz olurum, ne bileyim...

Sıkılmadan okuyan varsa ve bana yol göstermek isterse, can kulağıyla dinlerim. Çünkü artık sabrımın ve gücümün sonuna geldim. Anlayışlı ve yapıcı yorumlarınızı bekliyorum. Herkese Allah yardım etsin, inşallah hepimiz bu ağır yükten kurtuluruz da bebeklerimiz olur, tam anlamıyla aile oluruz bir gün...

Genişletmek için tıkla...

driedapricot .!.:

Herkese merhaba,

Bu forumda yeniyim, daha doğrusu bir derdim var bu yüzden yeni üye oldum. Görüyorum ki yalnız değilim, herkes belli bir oranda bu sorundan muzdarip olmuş. Sizlere durumumu biraz detaylı bir şekilde anlatacağım. Umarım sıkılmazsınız ve bana bir yol gösterir, arkadaşlık edersiniz.

Ben üniversite mezunu, meslek sahibi, çalışan bir bayanım. İlk erkek arkadaşıyla evlenebilen, şanslı biriyim aslında. Eşimin de benden önce hiç kız arkadaşı olmamış. Birbirimizi bu saf duygularla sevip bağlandık. 3 sene boyunca flört ettik. İlk kez onunla el ele tutuştum hayatımda. İlk kez onu öptüm. İlk kez bir erkeğin ereksiyonunu onda gördüm, hissettim. İkimiz de zevk alıyorduk birbirimize dokunmaktan. Ama hiçbir zaman ileri gitmedik, hep bir yerde durduk. Soyunmadım bile onun yanında, ta ki evlenene kadar.

Evlenmeden önce ilk gece korkusu diye bir fikir yoktu aklımda. Hiç korkmuyordum, hatta kimseyle konuşma gereği bile duymadım hazırlık aşamasında. Balayına gittiğimizde yavaş yavaş gerilmeye başladım. Eşim de gergindi, çünkü tecrübesizdi. Biraz denedik, benim bacaklarım titremeye başlayınca eşim hiç zorlamadı. Acelesi yok, zaten düğünde çok yorulduk, biraz dinlenelim, yarın deneriz dedi. Benim de işime geldi açıkçası. Balayını turist olarak geçirdik, gezik tozduk, ama karı koca olamadık.

Balayından döndükten sonra her denemede ben kasılıyordum, eşim de sertleşme sorunu yaşıyordu. Aslında ilk başta sertleşiyordu ama birkaç sefer girmeye çalıştıktan sonra aniden kaybediyordu ereksiyonunu. İşin en komik ve acınası tarafı da ikimiz de belli bir eğitim seviyesini yakalamış insanlar olarak vajinanın nerede olduğunu, penisin nereye gireceğini bilmiyorduk. Rastgele zorluyordu işte. Çok utanıyorum anlatırken ama anlatmazsam delireceğim artık..

Küçük bir beldede yaşıyoruz. Bulduğumuz tek psikoloğa gitmek zorunda kaldık. O da bu alanda uzman değilmiş zaten, pek yardımcı olamadı. Bulunduğumuz yerden ayrılamıyoruz, büyük şehirlerdeki başarılı doktorlara da gidemiyoruz. Psikolog birbirimize masaj yapmamızı önerdi, o da bir işe yaramadı malesef. Bir de eşim viagra kullandı 1-2 sefer uzun ereksiyon için, yine olmadı, yine olmadı… Benim acıyor acıyor diye bağırmalarım da etkiledi galiba, hevesi kaçtı bir noktadan sonra.

Şu an 4 senelik evliyiz ve hala bu sorunun üstesinden gelemedik. Ne zaman içime girmeyi denese, ben kasılıyorum, onun ereksiyonu geçiyor ve biz gecenin bir körü ağlayıp kavga ediyoruz. Aslında birbirimizi çok seviyoruz, aşkımız baki. Çevremizde herkes bilir birbirimize ne kadar düşkün olduğumuzu. Ben onunla evlenirken herkesi karşıma aldım, onun ailesinin yaptığı her şeye kulak tıkayıp sadece ona olan sevgimle hareket ettim ve evlilik kararımdan kimse beni caydıramadı. Bunları anlatıyorum, çünkü bizimkisi gerçekten bir aşk evliliği.

Birbirimizi sürtünme yoluyla tatmin ediyoruz ya da bazen pek hazetmesem de oral yolla tatmin oluyoruz. Haftada 2-3 sefer yapıyoruz bunu ve zevk de alıyoruz. Fakat durup düşününce, bunun artık salakça bir hal aldığını fark ettim. Artık yeter diye bağırmak istiyorum, çünkü bir şey yapmazsam bu sanki bir ömür boyu böyle devam edecek. Sürtünme yoluyla sevişmeyi yediremiyorum artık. Herkes seks yapıyor, biz neden yapamıyoruz diye kafamda kurup duruyorum. Cinselliği yaşayan insanları kıskanıyorum. Bazen acaba eşimi tecrübe kazanıp beni yönlendirmesi için başka bir kadına mı yollasam diye bile düşünüyorum, ama gitmez ki… Gitse bile ondan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz ki..

Geçen sene eşimin youtube hesabına girip izlediği videoları inceledim. Filmlerdeki bütün açık saçık sahneleri, artı 18 videoları izlemiş. Çok iğrendim, kavga çıkardım, ağladım. Söz verdirdim bir daha izlemeyeceğine, ama asla emin olamam izlemediğinden. Çünkü daha birkaç gün önce mastürbasyon yapıp yapmadığı konusunda sıkıştırdım, boş bir anına denk geldi herhalde, arada yapıyorum dedi. Çok üzüldüm. Bizim böyle bir sorunumuz varken sen neden mastürbasyon yapıyorsun, neden bana gelmiyorsun, neden denemiyoruz ya da neden benden istemiyorsun seni tatmin etmemi diye sordum. O da gençlik alışkanlığı işte diye cevap verdi, bir daha yapmayacağım söz dedi..

Bir haftadır bu siteyi takip ediyorum. Çare bulanları gördüm, birbirine destek olan kadınları gördüm, kız kardeşlik yapıyorsunuz birbirinize. Hepinizi kutluyorum bu destekleyici tavrınızdan dolayı. Lütfen bana da bir kardeşlik, bir ablalık yapın. 3 senelik flört dönemimizi, 4 senelik evliliğimizi heba ettim.

Bunun psikolojik yükü her şeyden ağır. Sevişenleri kıskanmak, cinsellikle ilgili soruları binbir yalanla geçiştirmek, çocuk düşünmüyor musunuz artık diye soranlara ne cevap vereceğini bilememek, gençliğim çürüyor diye düşünüp depresyonlara girmek, kocanızın mastürbasyonda kimleri hayal ettiğini kafaya takıp uykuların haram olması… Gerçekten çok ama çok zor. Egzersizlere başlayacağım ve bir de böyle deneyeceğim. Bakalım içime bir şey girmesi fikrine alışabilecek miyim?

Aslında bunun sebebi yetiştirilme tarzımız. Ne kadar eğitim görürsek görelim, çocuklukta öğretilenler kişiliğimize işliyor. Avret mahalini koru derdi de başka bir şey demezdi babaannem. Bisiklete binmemi bile hoş karşılamazdı, kutuna bastırıyorsun bisiklete binerek zarar veriyorsun derdi. Gece uyurken iki elimi bacaklarımın arasına sokardım ısınsın diye, görünce hemen elimi çıkarırdı bacaklarımın arasından, günah derdi. Daha bunun gibi bir sürü örnek verebilirim. İşte bu koca karı laflarının sonucunda vajinasını dahi tanımayan, hatta vajinasına bakamayan bir kadın oldum. Belki herkesin saygı duyduğu biri oldum ama sevdiği erkekle yekvücut olamayan, bu mutluluğu yaşamaktan aciz biri oldum. 4 senedir susuyorum, sabır taşı olsa çatlardı. Bu siteye de çekingenliğimden giremedim, yoksa haberim vardı aslında böyle bir siteden. En yakın dostlarıma, kardeşlerime, anneme, akrabalarıma söyleyemedim. İnsanlar anlıyor mu acaba diye kurup duruyorum kendi kendime. Kocamla aramızda her gün büyüyen bir sır halini aldı bu mesele. Şu an bunları yazmak bile bir özgürlük, bir rahatlama benim için. Becerebilir miyim bilmiyorum, ama en azından artık niyetliyim bu sorunumu çözüme kavuşturmaya. Yoksa evliliğimi daha fazla uzatmayacağım. Kocam olmadan hayatın bir anlamı yok, ama en azından bu yükten kurtulurum. Ya da daha mutsuz olurum, ne bileyim...

Sıkılmadan okuyan varsa ve bana yol göstermek isterse, can kulağıyla dinlerim. Çünkü artık sabrımın ve gücümün sonuna geldim. Anlayışlı ve yapıcı yorumlarınızı bekliyorum. Herkese Allah yardım etsin, inşallah hepimiz bu ağır yükten kurtuluruz da bebeklerimiz olur, tam anlamıyla aile oluruz bir gün...

Genişletmek için tıkla...

driedapricot .!.:

Herkese merhaba,

Bu forumda yeniyim, daha doğrusu bir derdim var bu yüzden yeni üye oldum. Görüyorum ki yalnız değilim, herkes belli bir oranda bu sorundan muzdarip olmuş. Sizlere durumumu biraz detaylı bir şekilde anlatacağım. Umarım sıkılmazsınız ve bana bir yol gösterir, arkadaşlık edersiniz.

Ben üniversite mezunu, meslek sahibi, çalışan bir bayanım. İlk erkek arkadaşıyla evlenebilen, şanslı biriyim aslında. Eşimin de benden önce hiç kız arkadaşı olmamış. Birbirimizi bu saf duygularla sevip bağlandık. 3 sene boyunca flört ettik. İlk kez onunla el ele tutuştum hayatımda. İlk kez onu öptüm. İlk kez bir erkeğin ereksiyonunu onda gördüm, hissettim. İkimiz de zevk alıyorduk birbirimize dokunmaktan. Ama hiçbir zaman ileri gitmedik, hep bir yerde durduk. Soyunmadım bile onun yanında, ta ki evlenene kadar.

Evlenmeden önce ilk gece korkusu diye bir fikir yoktu aklımda. Hiç korkmuyordum, hatta kimseyle konuşma gereği bile duymadım hazırlık aşamasında. Balayına gittiğimizde yavaş yavaş gerilmeye başladım. Eşim de gergindi, çünkü tecrübesizdi. Biraz denedik, benim bacaklarım titremeye başlayınca eşim hiç zorlamadı. Acelesi yok, zaten düğünde çok yorulduk, biraz dinlenelim, yarın deneriz dedi. Benim de işime geldi açıkçası. Balayını turist olarak geçirdik, gezik tozduk, ama karı koca olamadık.

Balayından döndükten sonra her denemede ben kasılıyordum, eşim de sertleşme sorunu yaşıyordu. Aslında ilk başta sertleşiyordu ama birkaç sefer girmeye çalıştıktan sonra aniden kaybediyordu ereksiyonunu. İşin en komik ve acınası tarafı da ikimiz de belli bir eğitim seviyesini yakalamış insanlar olarak vajinanın nerede olduğunu, penisin nereye gireceğini bilmiyorduk. Rastgele zorluyordu işte. Çok utanıyorum anlatırken ama anlatmazsam delireceğim artık..

Küçük bir beldede yaşıyoruz. Bulduğumuz tek psikoloğa gitmek zorunda kaldık. O da bu alanda uzman değilmiş zaten, pek yardımcı olamadı. Bulunduğumuz yerden ayrılamıyoruz, büyük şehirlerdeki başarılı doktorlara da gidemiyoruz. Psikolog birbirimize masaj yapmamızı önerdi, o da bir işe yaramadı malesef. Bir de eşim viagra kullandı 1-2 sefer uzun ereksiyon için, yine olmadı, yine olmadı… Benim acıyor acıyor diye bağırmalarım da etkiledi galiba, hevesi kaçtı bir noktadan sonra.

Şu an 4 senelik evliyiz ve hala bu sorunun üstesinden gelemedik. Ne zaman içime girmeyi denese, ben kasılıyorum, onun ereksiyonu geçiyor ve biz gecenin bir körü ağlayıp kavga ediyoruz. Aslında birbirimizi çok seviyoruz, aşkımız baki. Çevremizde herkes bilir birbirimize ne kadar düşkün olduğumuzu. Ben onunla evlenirken herkesi karşıma aldım, onun ailesinin yaptığı her şeye kulak tıkayıp sadece ona olan sevgimle hareket ettim ve evlilik kararımdan kimse beni caydıramadı. Bunları anlatıyorum, çünkü bizimkisi gerçekten bir aşk evliliği.

Birbirimizi sürtünme yoluyla tatmin ediyoruz ya da bazen pek hazetmesem de oral yolla tatmin oluyoruz. Haftada 2-3 sefer yapıyoruz bunu ve zevk de alıyoruz. Fakat durup düşününce, bunun artık salakça bir hal aldığını fark ettim. Artık yeter diye bağırmak istiyorum, çünkü bir şey yapmazsam bu sanki bir ömür boyu böyle devam edecek. Sürtünme yoluyla sevişmeyi yediremiyorum artık. Herkes seks yapıyor, biz neden yapamıyoruz diye kafamda kurup duruyorum. Cinselliği yaşayan insanları kıskanıyorum. Bazen acaba eşimi tecrübe kazanıp beni yönlendirmesi için başka bir kadına mı yollasam diye bile düşünüyorum, ama gitmez ki… Gitse bile ondan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz ki..

Geçen sene eşimin youtube hesabına girip izlediği videoları inceledim. Filmlerdeki bütün açık saçık sahneleri, artı 18 videoları izlemiş. Çok iğrendim, kavga çıkardım, ağladım. Söz verdirdim bir daha izlemeyeceğine, ama asla emin olamam izlemediğinden. Çünkü daha birkaç gün önce mastürbasyon yapıp yapmadığı konusunda sıkıştırdım, boş bir anına denk geldi herhalde, arada yapıyorum dedi. Çok üzüldüm. Bizim böyle bir sorunumuz varken sen neden mastürbasyon yapıyorsun, neden bana gelmiyorsun, neden denemiyoruz ya da neden benden istemiyorsun seni tatmin etmemi diye sordum. O da gençlik alışkanlığı işte diye cevap verdi, bir daha yapmayacağım söz dedi..

Bir haftadır bu siteyi takip ediyorum. Çare bulanları gördüm, birbirine destek olan kadınları gördüm, kız kardeşlik yapıyorsunuz birbirinize. Hepinizi kutluyorum bu destekleyici tavrınızdan dolayı. Lütfen bana da bir kardeşlik, bir ablalık yapın. 3 senelik flört dönemimizi, 4 senelik evliliğimizi heba ettim.

Bunun psikolojik yükü her şeyden ağır. Sevişenleri kıskanmak, cinsellikle ilgili soruları binbir yalanla geçiştirmek, çocuk düşünmüyor musunuz artık diye soranlara ne cevap vereceğini bilememek, gençliğim çürüyor diye düşünüp depresyonlara girmek, kocanızın mastürbasyonda kimleri hayal ettiğini kafaya takıp uykuların haram olması… Gerçekten çok ama çok zor. Egzersizlere başlayacağım ve bir de böyle deneyeceğim. Bakalım içime bir şey girmesi fikrine alışabilecek miyim?

Aslında bunun sebebi yetiştirilme tarzımız. Ne kadar eğitim görürsek görelim, çocuklukta öğretilenler kişiliğimize işliyor. Avret mahalini koru derdi de başka bir şey demezdi babaannem. Bisiklete binmemi bile hoş karşılamazdı, kutuna bastırıyorsun bisiklete binerek zarar veriyorsun derdi. Gece uyurken iki elimi bacaklarımın arasına sokardım ısınsın diye, görünce hemen elimi çıkarırdı bacaklarımın arasından, günah derdi. Daha bunun gibi bir sürü örnek verebilirim. İşte bu koca karı laflarının sonucunda vajinasını dahi tanımayan, hatta vajinasına bakamayan bir kadın oldum. Belki herkesin saygı duyduğu biri oldum ama sevdiği erkekle yekvücut olamayan, bu mutluluğu yaşamaktan aciz biri oldum. 4 senedir susuyorum, sabır taşı olsa çatlardı. Bu siteye de çekingenliğimden giremedim, yoksa haberim vardı aslında böyle bir siteden. En yakın dostlarıma, kardeşlerime, anneme, akrabalarıma söyleyemedim. İnsanlar anlıyor mu acaba diye kurup duruyorum kendi kendime. Kocamla aramızda her gün büyüyen bir sır halini aldı bu mesele. Şu an bunları yazmak bile bir özgürlük, bir rahatlama benim için. Becerebilir miyim bilmiyorum, ama en azından artık niyetliyim bu sorunumu çözüme kavuşturmaya. Yoksa evliliğimi daha fazla uzatmayacağım. Kocam olmadan hayatın bir anlamı yok, ama en azından bu yükten kurtulurum. Ya da daha mutsuz olurum, ne bileyim...

Sıkılmadan okuyan varsa ve bana yol göstermek isterse, can kulağıyla dinlerim. Çünkü artık sabrımın ve gücümün sonuna geldim. Anlayışlı ve yapıcı yorumlarınızı bekliyorum. Herkese Allah yardım etsin, inşallah hepimiz bu ağır yükten kurtuluruz da bebeklerimiz olur, tam anlamıyla aile oluruz bir gün...

Genişletmek için tıkla...

driedapricot .!.:

Herkese merhaba,

Bu forumda yeniyim, daha doğrusu bir derdim var bu yüzden yeni üye oldum. Görüyorum ki yalnız değilim, herkes belli bir oranda bu sorundan muzdarip olmuş. Sizlere durumumu biraz detaylı bir şekilde anlatacağım. Umarım sıkılmazsınız ve bana bir yol gösterir, arkadaşlık edersiniz.

Ben üniversite mezunu, meslek sahibi, çalışan bir bayanım. İlk erkek arkadaşıyla evlenebilen, şanslı biriyim aslında. Eşimin de benden önce hiç kız arkadaşı olmamış. Birbirimizi bu saf duygularla sevip bağlandık. 3 sene boyunca flört ettik. İlk kez onunla el ele tutuştum hayatımda. İlk kez onu öptüm. İlk kez bir erkeğin ereksiyonunu onda gördüm, hissettim. İkimiz de zevk alıyorduk birbirimize dokunmaktan. Ama hiçbir zaman ileri gitmedik, hep bir yerde durduk. Soyunmadım bile onun yanında, ta ki evlenene kadar.

Evlenmeden önce ilk gece korkusu diye bir fikir yoktu aklımda. Hiç korkmuyordum, hatta kimseyle konuşma gereği bile duymadım hazırlık aşamasında. Balayına gittiğimizde yavaş yavaş gerilmeye başladım. Eşim de gergindi, çünkü tecrübesizdi. Biraz denedik, benim bacaklarım titremeye başlayınca eşim hiç zorlamadı. Acelesi yok, zaten düğünde çok yorulduk, biraz dinlenelim, yarın deneriz dedi. Benim de işime geldi açıkçası. Balayını turist olarak geçirdik, gezik tozduk, ama karı koca olamadık.

Balayından döndükten sonra her denemede ben kasılıyordum, eşim de sertleşme sorunu yaşıyordu. Aslında ilk başta sertleşiyordu ama birkaç sefer girmeye çalıştıktan sonra aniden kaybediyordu ereksiyonunu. İşin en komik ve acınası tarafı da ikimiz de belli bir eğitim seviyesini yakalamış insanlar olarak vajinanın nerede olduğunu, penisin nereye gireceğini bilmiyorduk. Rastgele zorluyordu işte. Çok utanıyorum anlatırken ama anlatmazsam delireceğim artık..

Küçük bir beldede yaşıyoruz. Bulduğumuz tek psikoloğa gitmek zorunda kaldık. O da bu alanda uzman değilmiş zaten, pek yardımcı olamadı. Bulunduğumuz yerden ayrılamıyoruz, büyük şehirlerdeki başarılı doktorlara da gidemiyoruz. Psikolog birbirimize masaj yapmamızı önerdi, o da bir işe yaramadı malesef. Bir de eşim viagra kullandı 1-2 sefer uzun ereksiyon için, yine olmadı, yine olmadı… Benim acıyor acıyor diye bağırmalarım da etkiledi galiba, hevesi kaçtı bir noktadan sonra.

Şu an 4 senelik evliyiz ve hala bu sorunun üstesinden gelemedik. Ne zaman içime girmeyi denese, ben kasılıyorum, onun ereksiyonu geçiyor ve biz gecenin bir körü ağlayıp kavga ediyoruz. Aslında birbirimizi çok seviyoruz, aşkımız baki. Çevremizde herkes bilir birbirimize ne kadar düşkün olduğumuzu. Ben onunla evlenirken herkesi karşıma aldım, onun ailesinin yaptığı her şeye kulak tıkayıp sadece ona olan sevgimle hareket ettim ve evlilik kararımdan kimse beni caydıramadı. Bunları anlatıyorum, çünkü bizimkisi gerçekten bir aşk evliliği.

Birbirimizi sürtünme yoluyla tatmin ediyoruz ya da bazen pek hazetmesem de oral yolla tatmin oluyoruz. Haftada 2-3 sefer yapıyoruz bunu ve zevk de alıyoruz. Fakat durup düşününce, bunun artık salakça bir hal aldığını fark ettim. Artık yeter diye bağırmak istiyorum, çünkü bir şey yapmazsam bu sanki bir ömür boyu böyle devam edecek. Sürtünme yoluyla sevişmeyi yediremiyorum artık. Herkes seks yapıyor, biz neden yapamıyoruz diye kafamda kurup duruyorum. Cinselliği yaşayan insanları kıskanıyorum. Bazen acaba eşimi tecrübe kazanıp beni yönlendirmesi için başka bir kadına mı yollasam diye bile düşünüyorum, ama gitmez ki… Gitse bile ondan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmaz ki..

Geçen sene eşimin youtube hesabına girip izlediği videoları inceledim. Filmlerdeki bütün açık saçık sahneleri, artı 18 videoları izlemiş. Çok iğrendim, kavga çıkardım, ağladım. Söz verdirdim bir daha izlemeyeceğine, ama asla emin olamam izlemediğinden. Çünkü daha birkaç gün önce mastürbasyon yapıp yapmadığı konusunda sıkıştırdım, boş bir anına denk geldi herhalde, arada yapıyorum dedi. Çok üzüldüm. Bizim böyle bir sorunumuz varken sen neden mastürbasyon yapıyorsun, neden bana gelmiyorsun, neden denemiyoruz ya da neden benden istemiyorsun seni tatmin etmemi diye sordum. O da gençlik alışkanlığı işte diye cevap verdi, bir daha yapmayacağım söz dedi..

Bir haftadır bu siteyi takip ediyorum. Çare bulanları gördüm, birbirine destek olan kadınları gördüm, kız kardeşlik yapıyorsunuz birbirinize. Hepinizi kutluyorum bu destekleyici tavrınızdan dolayı. Lütfen bana da bir kardeşlik, bir ablalık yapın. 3 senelik flört dönemimizi, 4 senelik evliliğimizi heba ettim.

Bunun psikolojik yükü her şeyden ağır. Sevişenleri kıskanmak, cinsellikle ilgili soruları binbir yalanla geçiştirmek, çocuk düşünmüyor musunuz artık diye soranlara ne cevap vereceğini bilememek, gençliğim çürüyor diye düşünüp depresyonlara girmek, kocanızın mastürbasyonda kimleri hayal ettiğini kafaya takıp uykuların haram olması… Gerçekten çok ama çok zor. Egzersizlere başlayacağım ve bir de böyle deneyeceğim. Bakalım içime bir şey girmesi fikrine alışabilecek miyim?

Aslında bunun sebebi yetiştirilme tarzımız. Ne kadar eğitim görürsek görelim, çocuklukta öğretilenler kişiliğimize işliyor. Avret mahalini koru derdi de başka bir şey demezdi babaannem. Bisiklete binmemi bile hoş karşılamazdı, kutuna bastırıyorsun bisiklete binerek zarar veriyorsun derdi. Gece uyurken iki elimi bacaklarımın arasına sokardım ısınsın diye, görünce hemen elimi çıkarırdı bacaklarımın arasından, günah derdi. Daha bunun gibi bir sürü örnek verebilirim. İşte bu koca karı laflarının sonucunda vajinasını dahi tanımayan, hatta vajinasına bakamayan bir kadın oldum. Belki herkesin saygı duyduğu biri oldum ama sevdiği erkekle yekvücut olamayan, bu mutluluğu yaşamaktan aciz biri oldum. 4 senedir susuyorum, sabır taşı olsa çatlardı. Bu siteye de çekingenliğimden giremedim, yoksa haberim vardı aslında böyle bir siteden. En yakın dostlarıma, kardeşlerime, anneme, akrabalarıma söyleyemedim. İnsanlar anlıyor mu acaba diye kurup duruyorum kendi kendime. Kocamla aramızda her gün büyüyen bir sır halini aldı bu mesele. Şu an bunları yazmak bile bir özgürlük, bir rahatlama benim için. Becerebilir miyim bilmiyorum, ama en azından artık niyetliyim bu sorunumu çözüme kavuşturmaya. Yoksa evliliğimi daha fazla uzatmayacağım. Kocam olmadan hayatın bir anlamı yok, ama en azından bu yükten kurtulurum. Ya da daha mutsuz olurum, ne bileyim...

Sıkılmadan okuyan varsa ve bana yol göstermek isterse, can kulağıyla dinlerim. Çünkü artık sabrımın ve gücümün sonuna geldim. Anlayışlı ve yapıcı yorumlarınızı bekliyorum. Herkese Allah yardım etsin, inşallah hepimiz bu ağır yükten kurtuluruz da bebeklerimiz olur, tam anlamıyla aile oluruz bir gün...

Genişletmek için tıkla...

Benefsetuna .!.:

Çok üzüldüm canım kardeşim..zor bi durum eşinin yaşadıklarıda ve yaptıklarıda neyse bu önemli deil ama bu sorun şkinçzinde sorunu sana yardımcı olması gerek bence güzelce konuşu. Bu aralar burası durgun bende 6 ay olacak evleneli 2.5 ay sonra yendim eski sayfalardan aç oku rast gele.herkesin yenme yöntemi süresi farklı ne aşamadasın onu bul bacaklarını açıyor msn vajinanı tanıyor msn.bunlar önemli netten ben önce inceleyip vajinayı tanımıştım.sonra ayna ike kendiminkine bakamıştım sonra kulak çöpü streçledim jelledim ve delikten sok girince tamam oldu dedim ve çok rahatladım. Parmakta denedim oldu ama parmak bana göre deil di.kulak çöpüne peçete sarıp kalımlaştırdım ve bi haftada yendim eş denemesindede pozisyonum allta yastık koy sen kendin kontrol et yerleştir sonrada bacaklarının eşinin beline dola kolaylıkla oluyor jel yada z yağı çok ii oluyor.ve sonrasında eşinle bağında artıyor hemen başla hedef koy kendine mesele bir hafta bir ay neyse artık dua et eşinide ihmal etme karşılıklı yardımcı olun erkekler içinde zor çünki onlarda şehvet daha ağır basıyor.tabiki düzene girince bayanda çok güzel hissediyor hadi kolay gelsınnnn

Genişletmek için tıkla...