aslında kendine baskı yapma derdim bu durumda ama bu rahatsızlık biraz baskı istiyor farkındayım, eşim olsun üzülme rahatsız değiliz biz zamanla olur dedikçe kaçması kolay oluyordu, baktım artık bişeyler söylemeye başladı kızmasın diye bak ne yapacağımı şaşırdım ve o gün aklıma gelen malum yöntemle kurtuldum çok şükür, o yüzden arkadaşlar bugün yada yarın yada 1 yıl sonra yada 10 yıl sonra ne kadar bu strese dayanabilirsiniz? ne kadar bu yükü taşıyabilirsiniz? ben hep bunları düşündüm bu neden yüzünden eşim benden ayrılsa Allah korusun ne olacak başka biriyle yine evlenmek zorundasın eee adın evlenmiş boşanmış olacak ama yeni evlendiğin insan bakalım ne kadar tahammül edecek bu duruma ,yine öyle yada böyle bu durum çıkmayacak mı karşımıza, biliyorum ayrılık ve başka insan düşüncesi çok kötü iğrenç ama Allah başımıza da vermesin ama ben olabilecek olumsuz durumları zihnimde canlandırıp artık olmalı diye motive etmeye çalıştım kendimi, yada hırslandırmaya,ya dedim eşim başka birine yönelirse Allah kourusun, ya düşündüğünde her ihtimal var. bunları üzmek içinsöylemiyorum biliyosunuz belki saçmada gelebilir ama bu düşünceler beynimi kemirdi zamanında belki saçma belkide gerçek olabilecek şeyler ama eşlerimiz bu kadar düşünceliyken iyi kötü bizi severken :)) herkesin değişken olduğu için böyle söyledim, lütfen onlar bizi kırmaya başlamadan biraz pes etmeden yapabileceklerimizi ısrarla yapalım nolur, başarı çok da uzak da değil biliyosunuz.