Merhaba ben yaşadım. Uzun süreli sevgilim oldu çok ta seviyordum ( ben öyle sanıyormuşum) büyük bir ihanete uğradım. Birkaç ay sonra biriyle tanıştım. Başta o kadar ilgiliydi ki. Ben ilgi göstermiyordum. Aklım eskide ya. Bir süre görüştük ve dokunuşu bakışı kokusu muhteşemdi. Ona ilgi duymaya başladım. Hatta aşık oldum. O bana anlattı. Bir şeyler yaşıyoruz sonuca eremiyoruz korkundan dolayı ve ben günlerce ağrı çekiyorum falan dedi. Dayanamıyorum seni öpmeden ama artık bunu yapmayalım sevişmeyelim dedi. Ben de kendimi hazırladım psikolojik olarak. Bir şey yok, acımayacak falan diye. Sonra biz onunla birlikte olduk. Çok naif davrandı. Bu acıya katlanacağım, onu kaybetmek istemiyorum. Herkes yapıyor, ölen kalan yok falan diye. O da bunu daha önce hiç bozmamış, hep daha önce ilişkiye girmiş insanlar girmiş hayatına, bu yüzden nasıl davranacağını bilmiyordu ama hisler onu yönlendiriyordu. Ve azıcık karıncalanır gibi bir acıyla bu iş oldu. Ben dur dediğim her an durdu. Yıllarca gözümde o kadar büyütmüşüm ki. Psikolojik olarak kendini hazırlamalısın. Ben de o kadar araştırdım ki tedavisi çok pahalı.
Sen bir de evlisin. Bu adam biz bunu birkaç gün üst üste yaşadıktan sonra uzaklaştı benden. Bana aşık zannettiğim adamın umrunda bile olmadım biliyor musun. Bu hastalıktan kurtuldum ama sadece onunla oldu ve şimdi ben hpv ile uğraşıyorum. Haberi bile yok. Tek başıma mücadele veriyorum işte