Vajinusmus nedeniyle boşanıyorum

Merhaba sevgili hanımlar. Görüşlerinize çok ihtiyacım var. Eşimle 3 yıllık güzel bir flörtün ardından birbirimizi çok severek evlendik. Bu evliliğe ailemi ikna etmek zor oldu. Eşim alevi diye babam karşı çıktı, çok mücadele verdim çoğunu o bile bilmiyor. En son babam gözyaşlarıma kıyamadığı için razı oldu o günler elbette ki çok zordu. Eşimde şeytan tüyü vardır çok dışadönük ve dilbazdır kısa sürede aileme, akrabalarıma, arkadaşlarıma kendini çok sevdirdi. Herkesin sevgilisi oldu diyebilirim. Görenlerin gıpta ile baktığı, imrendiği bir ilişkimiz vardı. Ortak bir hayat görüşüne sahibiz. İyi anlaşırız, birbirimizi darlamayız, sosyal insanlarız. Ailesi beni çok sever ben de onları. Peki sorun ne? 4 yıldır evliyiz ve evlendiğimiz günden beri Vajinusmus problemi yaşıyorum. Bu kadar uzun süre bu dert çekilir mi demeyin, lütfen önyargıyla yaklaşmayın. Bu sorunu sadece çeken bilir. Eşim çok anlayışlı bir insandır beni sabırla bekledi yıllardır fakat cinsellik olmazsa evliliğin olmayacağını onun için önemli olduğunu da vurgulayarak. Sorunun geçici olduğunu, yakın zamanda aşacağımı düşünerek erteledim hep. İlk yıldan itibaren Vajinusmus meselesini başka şeyler gölgelemeye başladı. Geçim derdi…Eşim ve ben öğretmeniz o kamuda ben özelde. Eşim daha fazla kazanç sağlamak adına sürekli özel ders almaya başladı. Gecesi gündüzü olmadan çalışıyordu. Hatta bazen haftada 7 gün. (Şu anda böyle) Bu durum beni çok rahatsız ediyordu. Çünkü ilgisiz, yalnız ve ötelenmiş hissediyordum, tek yaptığı yorgun argın eve geldikten sonra yemek yiyip tv izlerken koltukta uyuyakalmaktı. Rahatsızlığımı dile getirince gelir gider dengesini önüme koyup beni hep susturdu. “Çalışmak zorundayım, ödemelerimiz var vs.” O zaman da vicdan azabı hissederdim susardım. Bazen üzülürdü haklısın dikkat edeceğim derdi ama değişen bir şey olmazdı. Yazlarımız çok güzel geçer, yazlığa gideriz tatile çıkarız birbirimize vakit ayırırız okul bittiği için ama yazdan sonra hep o büyü bozulur. Geçen yıl harika geçen yurtdışı tatilimizden sonra ben evimize çok yakın iyi bir okula geçiş yaptım, en sonki neşemiz buydu sanırım sonra yine eski rutinimize geri döndük. Günlük yaşamın stresi, yoğun çalışma temposu, ülke gündemleri derken iyice koptuk birbirimizden arkadaşlarımızın yanında çok iyi şen şakraktık ama evdeki iletişimimiz çok azdı. Eşim çift terapisti ve cinsel terapiste gitmemiz gerektiğinden bahsetti bir kaç kez fakat bunu söylerken ben elimden geleni yaptım yeterince sabrettim diyerek söyleniyordu. Paniğe kapıldım, basiretim bağlandı ve ben bu duruma kayıtsız kaldım. Sorunumuz yokmuş ya da düzelecekmiş gibi davranmaya devam ettim. Halbuki ben bir eğitmenim ne cehalet… İnanın neden bu duruma kayıtsız kaldım hala anlam veremem, düşünmekten başım çatlar. En ihtiyacımız olan şeydi çünkü. Nitekim eşim bir ay önce gizlice psikoloğa gitmeye başladığını benden boşanmak istediğini bana karşı artık hiçbir duygu, sevgi hissetmediğini söyledi. Onu sevdiğimi, her şeyi düzeltmek için elimden geleni yapacağımı söyledim. Ama o artık bir çabasının olmayacağını, elinden geleni yaptığını, kendisinin ve ruh sağlığının her şeyden önemli olduğunu söyleyerek kararının çok net olduğunu bildirdi. Onu çok seviyorum, boşanmak istemiyorum. Yıkıldım, 1 ayda 7 kilo verdim. Bizim evliliğimizde yüz kızartıcı bir sebep yok. Ne aldatma, ne yalan, ne şiddet. Hala düzelebileceğini düşünüyorum benim vajinusmus sorunum ve stres bizi bu hale getiren ama çözülebileceğine inanıyorum her şeyi yapmaya hazırım. Ben çocukken bir akrabamız tarafından cinsel tacize uğradım kendime bile söyleyemediğim bir olay en büyük travmam bundan kaynaklanıyor, kimse bilmiyor. Dehşet bir olaydı, hatırladıkça ölecek gibi hissediyorum. Kimseye bir uzmana dahi anlatmak istemediğim için erteledim sürekli, asıl sorunun bundan kaynaklandığını biliyorum.Eşime anlatmalı mıyım? Boşanmamak için yalan söylediğimi düşünür diye korkuyorum. Sizce anlatsam vazgeçer mi? Yardım edin bana nolur.
Yazdıklarınızı empati kurarak okumaya çalıştım insanın kendini sizin yerinize koyması çok güç benim yaşadığımla bağdaştıramadım bile ( bende bir cumhuriyet savcısı tarafından ) sarkıntılığa maruz kaldım yaşım çok küçüktü(19)kendisinin yaşı 65 civarı vardı dünyam başıma yıkıldı mesleğimden soğudum o an o meslekten adliye koridorlarından ellerim titreyerek çıktığımı hatırlıyorum donmuştum sanki staj diye gittiğim yerde böyle bir olayla karşılaşmak beni yıkmıştı ve mezuniyetten sonra hukuk bürolarınada adliye binalarına karşı da bir fobim oluştu hâla tiksiniyorum ki yaşadığım fiziksel bir saldırı değildi ama ona rağmen beni çok etkiledi ...
Sizin konunuz aşılması zor ama kendinize şans vermelisiniz ve eşiniz için başarmalısınız . Eşinize aşıksınız. Gözlerinizi kapatın ve sadece eşinize odaklanın insan sevdiğiyle bir olmak ister sizde istiyorsunuz elbette. Siz sadece eşinize aitsiniz ve onun mahremisiniz. Geçmişi unutamazsınız elbette ama izlerini sildiniz. Bedeninizde o anı hatırlatacak bir iz yok. SİZ TERTEMİZSİNİZ. Lütfen kendinizi hırpalamayın geçmişin hesabını kendinize sormayın. Eşinizle duygusal bağınızı güçlendirmeye karar vermelisiniz .. Mesela eşinizin neyine aşık oldunuz size olan bakışlarına mı? Boyuna posuna mı ? Fikirlerine mi? Güzel gönlüne mi? Fiziksel özelliklerini biraz daha genişletirsek dudaklarına , gözlerine mi ? İşte birçok sebep var aşkınızı doruklara taşımalısınız. Dünya herzaman dönüyor ama siz aynı yerdesiniz kaldığınız yerden devam etmek zorundasınız. Eşinize sımsıkı sarılın düşünsenize birçok kadın eşi tarafından hırpalanıyor belkide yatak odasında dövülüyor ama siz şanslısınız eşiniz sizi sadece sizi bekliyor eşinizle birleşmekten utanmayın, siz sadece onun mahremisiniz bunu unutmayın. Ama geçmişin izlerini kafanızdan sildirin bunu bir uzman eşliğinde yapabileceğiniz gibi eşinizlede yapabilirsiniz. Eşiniz sizin aşkınız,çocukluğunuz,güzel anılarınız. Onu tüm bedeninizle ve aklınızla yatağınıza davet edin ve sadece onun olun..
Size en içten dualarımla birlikte içimden gelenleri yazmak istedim umarım yanlış birşey yazmamışımdır. Rabbim yar ve yardımcınız olsun güzel haberlerinizi merak içinde bekleyeceğim.🙏
 
Bu keyfi yapılan bir sey degil , tamamen psikolojik saçmalık filan diye nitelendirmeyin
En babası 1 yılda iyileşiyor, uzmanlar diyor bunu. 4 yıl boyunca doktora gitmemiş konu sahibi, iddiasına göre bu konuyu açtıktan sonra doktora gidip kısa sürede yendi. Sizin zorunuza gitmez miydi 1 haftada geçecek bir sıkıntı için 4 yıl süründürülmek?
 
Ben de evliliğimin 4 .senesinde yenebildim .Ustelik aparat tedavisi de almistim ama bir turlu olmuyordu , yani tedavi bile alınsa kafada bitmesi önemli , alanında iyi bir doktordan psikoterapi yardımı alarak yenebildim .Ama konu sahibi hemen yendiyse daha onceden tabi destek alsa iyi olurmus , cunku giden zaman oluyor ve kisi kendini ve esini yipratiyor
En babası 1 yılda iyileşiyor, uzmanlar diyor bunu. 4 yıl boyunca doktora gitmemiş konu sahibi, iddiasına göre bu konuyu açtıktan sonra doktora gidip kısa sürede yendi. Sizin zorunuza gitmez miydi 1 haftada geçecek bir sıkıntı için 4 yıl süründürülmek?
 
Ben de evliliğimin 4 .senesinde yenebildim .Ustelik aparat tedavisi de almistim ama bir turlu olmuyordu , yani tedavi bile alınsa kafada bitmesi önemli , alanında iyi bir doktordan psikoterapi yardımı alarak yenebildim .Ama konu sahibi hemen yendiyse daha onceden tabi destek alsa iyi olurmus , cunku giden zaman oluyor ve kisi kendini ve esini yipratiyor
Geçmiş olsun, hastalık değil çabasızlık dayanılmaz sinir bozucu. Kendine empati beklerken karşı tarafa onu vermemek.. Tepkilerin çoğu ona yani, başka şeye değil. 4 yıl boyunca bir erkek şeyini kaldıramayıp bir de bunu düzeltmek için en ufak çaba göstermese herkes boşan derdi. Adama neler neler sayardık burda. Konu sahibi yine iyi,görece vicdanlı bile davranıldı burda ona. 🙂
 
Merhaba sevgili hanımlar. Görüşlerinize çok ihtiyacım var. Eşimle 3 yıllık güzel bir flörtün ardından birbirimizi çok severek evlendik. Bu evliliğe ailemi ikna etmek zor oldu. Eşim alevi diye babam karşı çıktı, çok mücadele verdim çoğunu o bile bilmiyor. En son babam gözyaşlarıma kıyamadığı için razı oldu o günler elbette ki çok zordu. Eşimde şeytan tüyü vardır çok dışadönük ve dilbazdır kısa sürede aileme, akrabalarıma, arkadaşlarıma kendini çok sevdirdi. Herkesin sevgilisi oldu diyebilirim. Görenlerin gıpta ile baktığı, imrendiği bir ilişkimiz vardı. Ortak bir hayat görüşüne sahibiz. İyi anlaşırız, birbirimizi darlamayız, sosyal insanlarız. Ailesi beni çok sever ben de onları. Peki sorun ne? 4 yıldır evliyiz ve evlendiğimiz günden beri Vajinusmus problemi yaşıyorum. Bu kadar uzun süre bu dert çekilir mi demeyin, lütfen önyargıyla yaklaşmayın. Bu sorunu sadece çeken bilir. Eşim çok anlayışlı bir insandır beni sabırla bekledi yıllardır fakat cinsellik olmazsa evliliğin olmayacağını onun için önemli olduğunu da vurgulayarak. Sorunun geçici olduğunu, yakın zamanda aşacağımı düşünerek erteledim hep. İlk yıldan itibaren Vajinusmus meselesini başka şeyler gölgelemeye başladı. Geçim derdi…Eşim ve ben öğretmeniz o kamuda ben özelde. Eşim daha fazla kazanç sağlamak adına sürekli özel ders almaya başladı. Gecesi gündüzü olmadan çalışıyordu. Hatta bazen haftada 7 gün. (Şu anda böyle) Bu durum beni çok rahatsız ediyordu. Çünkü ilgisiz, yalnız ve ötelenmiş hissediyordum, tek yaptığı yorgun argın eve geldikten sonra yemek yiyip tv izlerken koltukta uyuyakalmaktı. Rahatsızlığımı dile getirince gelir gider dengesini önüme koyup beni hep susturdu. “Çalışmak zorundayım, ödemelerimiz var vs.” O zaman da vicdan azabı hissederdim susardım. Bazen üzülürdü haklısın dikkat edeceğim derdi ama değişen bir şey olmazdı. Yazlarımız çok güzel geçer, yazlığa gideriz tatile çıkarız birbirimize vakit ayırırız okul bittiği için ama yazdan sonra hep o büyü bozulur. Geçen yıl harika geçen yurtdışı tatilimizden sonra ben evimize çok yakın iyi bir okula geçiş yaptım, en sonki neşemiz buydu sanırım sonra yine eski rutinimize geri döndük. Günlük yaşamın stresi, yoğun çalışma temposu, ülke gündemleri derken iyice koptuk birbirimizden arkadaşlarımızın yanında çok iyi şen şakraktık ama evdeki iletişimimiz çok azdı. Eşim çift terapisti ve cinsel terapiste gitmemiz gerektiğinden bahsetti bir kaç kez fakat bunu söylerken ben elimden geleni yaptım yeterince sabrettim diyerek söyleniyordu. Paniğe kapıldım, basiretim bağlandı ve ben bu duruma kayıtsız kaldım. Sorunumuz yokmuş ya da düzelecekmiş gibi davranmaya devam ettim. Halbuki ben bir eğitmenim ne cehalet… İnanın neden bu duruma kayıtsız kaldım hala anlam veremem, düşünmekten başım çatlar. En ihtiyacımız olan şeydi çünkü. Nitekim eşim bir ay önce gizlice psikoloğa gitmeye başladığını benden boşanmak istediğini bana karşı artık hiçbir duygu, sevgi hissetmediğini söyledi. Onu sevdiğimi, her şeyi düzeltmek için elimden geleni yapacağımı söyledim. Ama o artık bir çabasının olmayacağını, elinden geleni yaptığını, kendisinin ve ruh sağlığının her şeyden önemli olduğunu söyleyerek kararının çok net olduğunu bildirdi. Onu çok seviyorum, boşanmak istemiyorum. Yıkıldım, 1 ayda 7 kilo verdim. Bizim evliliğimizde yüz kızartıcı bir sebep yok. Ne aldatma, ne yalan, ne şiddet. Hala düzelebileceğini düşünüyorum benim vajinusmus sorunum ve stres bizi bu hale getiren ama çözülebileceğine inanıyorum her şeyi yapmaya hazırım. Ben çocukken bir akrabamız tarafından cinsel tacize uğradım kendime bile söyleyemediğim bir olay en büyük travmam bundan kaynaklanıyor, kimse bilmiyor. Dehşet bir olaydı, hatırladıkça ölecek gibi hissediyorum. Kimseye bir uzmana dahi anlatmak istemediğim için erteledim sürekli, asıl sorunun bundan kaynaklandığını biliyorum.Eşime anlatmalı mıyım? Boşanmamak için yalan söylediğimi düşünür diye korkuyorum. Sizce anlatsam vazgeçer mi? Yardım edin bana nolur.
Anlatma, bir uzmana anlat. Eşininde travması olur bu durum
 
Siz yenseniz de adam boşanır gibi geliyor bana çünkü 4 yıl uzun bir süre birikmişlik var umarım yanılırım sizden ayrılacağına dair fikrinden emin olmak için terapiste gitmiş geçmiş yılın yorgunluğu sizin yenmeniz yeniler mi bilemiyorum soğumuşluk umarım yoktur
 
Benim de anlamadığım farklı bir durum var biz de borçla kredi ile her şeyi kendimiz yaptık, hala evi ödüyoruz ama ikimizde asgari ücretli çalışandık. İki öğretmen niye ekstra uzun saatli özel derse muhtaç kaldı kocanız. Kaç saat özel derse gidiyordu onu bari bölüşseydiniz 2 3 saat de siz alıp en azından birbirinize zamanınız olurdu.

Vajinusmus konusuna gelince bir açıklama yapmanıza gerek yok travma 🆚. Gidin tedavinize bir an önce başlayın, eğer ciddi anlamda da boşanma isteğine devam ederse kendi bilir. Hiçbir çabanın geç kalınmışlığı yoktur ama yapmamanın pişmanlığını yaşarsınız.
 
Sakin eskiden olanlari anlatmayın, insan oglu ileride küçücük bir kavgada yuzunuze vurur, erkekler sinir anlarinda hemen kucumserler soz anlatmayın,
 
Bence adam sizden bosanacak bunu kabul edin. Bosanmasa bile sizi sevgilisi olarak gormedigi icin ilk firsatta aldatir yine bosanirsiniz. Iliskiniz bitmis artik. Bosanmamayi da cevre baskisindan korktugunuz icin istemiyorsunuz bence, esiniz kendine asik birini hak ediyor. Siz de gercekten sevdiginiz biriyle evlenirsiniz umarim. Bu adami tutkuyla sevmemissiniz lutfen onu da kendinizi de kandirmayi birakin.
 
Vajinismusu iki seansta yendim. Eşimle ilişkiye de girdik fakat maalesef hala boşanma mevzusundan vazgeçmiş değil. Zaman ne gösterir bilmiyorum. Psikolojik destek almaya da başlayacağım. Herkese çok teşekkürler.
duygular bitince cinsellik onu düzeltmez bence. çok geç kalmışsınız maalesef. eşinizin sevgisini bitiren vajinusmus değil sizin 4 yıl hiçbir adım atmamış olmanız muhtemelen. hakkınızda hayırlısı olsun
 
eşinize çok güveniyordunuz ve bu konudan boşanmak isteyeceği aklınıza bile gelmediği için psikolog tedavi vs ilgilenmediniz pek anladığım kadarıyla. ben kendisine çok hak verdim 4 yıl çok uzun bir süre, sizden çok daha fedakar ve düzeltmeye çalışan eşiniz olmuş artık pes etmiş adam. Ama yine de bu konudan boşanmanız çok üzücü olur. Siz de işin ciddiyetinin farkına vardığınızı bu hastalığın erteleme hastalığı olduğunu anlatın evliliğinizi kurtarmaya çalışın ama yalvarmak ısrarcı olmak falan sizi basitleştirir, insanı iyice uzaklaştıran şeyler bunlar, düzeltirken bile dikkat etmek lazım. İnşallah hakkınızda hayırlısı olur
 
Merhaba isterseniz yardımcı olabilirim. Bende vajinismus sorunuyla karşı karşıya kalmıştım. 2 aylık evliydim hiç geçmeyecek gibi düşündüm ama doğru bir yönlendirmeyle kısa sürede çözebilirsiniz. Kesin çözümü olan bir sorun o yüzden lütfen ihmal etmeyin
 
Merhaba sevgili hanımlar. Görüşlerinize çok ihtiyacım var. Eşimle 3 yıllık güzel bir flörtün ardından birbirimizi çok severek evlendik. Bu evliliğe ailemi ikna etmek zor oldu. Eşim alevi diye babam karşı çıktı, çok mücadele verdim çoğunu o bile bilmiyor. En son babam gözyaşlarıma kıyamadığı için razı oldu o günler elbette ki çok zordu. Eşimde şeytan tüyü vardır çok dışadönük ve dilbazdır kısa sürede aileme, akrabalarıma, arkadaşlarıma kendini çok sevdirdi. Herkesin sevgilisi oldu diyebilirim. Görenlerin gıpta ile baktığı, imrendiği bir ilişkimiz vardı. Ortak bir hayat görüşüne sahibiz. İyi anlaşırız, birbirimizi darlamayız, sosyal insanlarız. Ailesi beni çok sever ben de onları. Peki sorun ne? 4 yıldır evliyiz ve evlendiğimiz günden beri Vajinusmus problemi yaşıyorum. Bu kadar uzun süre bu dert çekilir mi demeyin, lütfen önyargıyla yaklaşmayın. Bu sorunu sadece çeken bilir. Eşim çok anlayışlı bir insandır beni sabırla bekledi yıllardır fakat cinsellik olmazsa evliliğin olmayacağını onun için önemli olduğunu da vurgulayarak. Sorunun geçici olduğunu, yakın zamanda aşacağımı düşünerek erteledim hep. İlk yıldan itibaren Vajinusmus meselesini başka şeyler gölgelemeye başladı. Geçim derdi…Eşim ve ben öğretmeniz o kamuda ben özelde. Eşim daha fazla kazanç sağlamak adına sürekli özel ders almaya başladı. Gecesi gündüzü olmadan çalışıyordu. Hatta bazen haftada 7 gün. (Şu anda böyle) Bu durum beni çok rahatsız ediyordu. Çünkü ilgisiz, yalnız ve ötelenmiş hissediyordum, tek yaptığı yorgun argın eve geldikten sonra yemek yiyip tv izlerken koltukta uyuyakalmaktı. Rahatsızlığımı dile getirince gelir gider dengesini önüme koyup beni hep susturdu. “Çalışmak zorundayım, ödemelerimiz var vs.” O zaman da vicdan azabı hissederdim susardım. Bazen üzülürdü haklısın dikkat edeceğim derdi ama değişen bir şey olmazdı. Yazlarımız çok güzel geçer, yazlığa gideriz tatile çıkarız birbirimize vakit ayırırız okul bittiği için ama yazdan sonra hep o büyü bozulur. Geçen yıl harika geçen yurtdışı tatilimizden sonra ben evimize çok yakın iyi bir okula geçiş yaptım, en sonki neşemiz buydu sanırım sonra yine eski rutinimize geri döndük. Günlük yaşamın stresi, yoğun çalışma temposu, ülke gündemleri derken iyice koptuk birbirimizden arkadaşlarımızın yanında çok iyi şen şakraktık ama evdeki iletişimimiz çok azdı. Eşim çift terapisti ve cinsel terapiste gitmemiz gerektiğinden bahsetti bir kaç kez fakat bunu söylerken ben elimden geleni yaptım yeterince sabrettim diyerek söyleniyordu. Paniğe kapıldım, basiretim bağlandı ve ben bu duruma kayıtsız kaldım. Sorunumuz yokmuş ya da düzelecekmiş gibi davranmaya devam ettim. Halbuki ben bir eğitmenim ne cehalet… İnanın neden bu duruma kayıtsız kaldım hala anlam veremem, düşünmekten başım çatlar. En ihtiyacımız olan şeydi çünkü. Nitekim eşim bir ay önce gizlice psikoloğa gitmeye başladığını benden boşanmak istediğini bana karşı artık hiçbir duygu, sevgi hissetmediğini söyledi. Onu sevdiğimi, her şeyi düzeltmek için elimden geleni yapacağımı söyledim. Ama o artık bir çabasının olmayacağını, elinden geleni yaptığını, kendisinin ve ruh sağlığının her şeyden önemli olduğunu söyleyerek kararının çok net olduğunu bildirdi. Onu çok seviyorum, boşanmak istemiyorum. Yıkıldım, 1 ayda 7 kilo verdim. Bizim evliliğimizde yüz kızartıcı bir sebep yok. Ne aldatma, ne yalan, ne şiddet. Hala düzelebileceğini düşünüyorum benim vajinusmus sorunum ve stres bizi bu hale getiren ama çözülebileceğine inanıyorum her şeyi yapmaya hazırım. Ben çocukken bir akrabamız tarafından cinsel tacize uğradım kendime bile söyleyemediğim bir olay en büyük travmam bundan kaynaklanıyor, kimse bilmiyor. Dehşet bir olaydı, hatırladıkça ölecek gibi hissediyorum. Kimseye bir uzmana dahi anlatmak istemediğim için erteledim sürekli, asıl sorunun bundan kaynaklandığını biliyorum.Eşime anlatmalı mıyım? Boşanmamak için yalan söylediğimi düşünür diye korkuyorum. Sizce anlatsam vazgeçer mi? Yardım edin bana nolu
 
Merhaba, öncelikle şunu söylemeleyim ki geçim derdimiz var demişsin ama hem yurt için hem yurt dışı tatile gidiyorsunuz yani bunlara harcadığınız para ile bir uzmana gitseniz çoktan çözülmüştu. Ben 3 yıl sonunda vajinusmu evde tek başıma yendim ama param olsa uzmana da giderdim. Ben evde tek başıma çözmek zorundaydim ve çözdüm de. Nasıl cozdugumu profilimde ki gösterimde anlatmıştım.
 
2 seneye yakin vajinismus yasadim. Ne kadar zor bir süreç oldugunu biliyorum.

Vajinismus bir erteleme hastalığı. Siz ertelemenin dibine vurmuş eşiniz ciddiyetle boşanma yoluna gidince de ne olursa yaparım moduna geçmişsiniz.
Keşke o 4 sene icinde de cabalasaydiniz.
 
Neden bu konuda hep kadina suc atilir. Erkeginde vajinismusta payi var. Erkegin destek olmasi gerekirken kadina daha cok piskolojik sıkingi yapiyor. Acik acik konus deki bende tedaviye varmisin yüzde yüz. Miy miy ederse boşan cünkü tedavi süreci seni cok zorlicak ve erkegin o sürecte motive etmesi lazim ve ödevlerde yardimci olmasi lazim. Benim ki bana destek vermedi, bu sürecte cok git gelleri oldu, terapim yarida kaldi ve boşaniyorum. Artik yapamicagini söyledi ve tedavi icin gec kaldigimi. Icim aciyor tabiki ve kimseyle konusmak istemiyorum. Artik vajinismusu kendi kendime yenecegim ve tedavimi olcam.
 
Adam boşanmak isteyince mi aklın başına geldi?
Benim böyle bi problemim olsa doktor doktor gezer gerekirse ülkenin en iyi doktorunu bulur dünya para döker iyileşmek için çabalardım
Hatalısınız
Bu hastaligi gecirmeyen biri anliyamaz. Piskolojik bir hastalik ve farkindaligin ve algilarin kapali oluyor. Erkeğe de iş düsüyor ama cogu erkek kadina suc atiyor.n
 
Neden bu konuda hep kadina suc atilir. Erkeginde vajinismusta payi var. Erkegin destek olmasi gerekirken kadina daha cok piskolojik sıkingi yapiyor. Acik acik konus deki bende tedaviye varmisin yüzde yüz. Miy miy ederse boşan cünkü tedavi süreci seni cok zorlicak ve erkegin o sürecte motive etmesi lazim ve ödevlerde yardimci olmasi lazim. Benim ki bana destek vermedi, bu sürecte cok git gelleri oldu, terapim yarida kaldi ve boşaniyorum. Artik yapamicagini söyledi ve tedavi icin gec kaldigimi. Icim aciyor tabiki ve kimseyle konusmak istemiyorum. Artik vajinismusu kendi kendime yenecegim ve tedavimi olcam.
4 sene diyor kadın, oradan oraya gezmişler, bu kadar yıkıldığına göre kavgaları da yokmuş zaten. Daha ne desteği olacak adamın ömür boyu mu bekleyecek?
 
Neden bu konuda hep kadina suc atilir. Erkeginde vajinismusta payi var. Erkegin destek olmasi gerekirken kadina daha cok piskolojik sıkingi yapiyor. Acik acik konus deki bende tedaviye varmisin yüzde yüz. Miy miy ederse boşan cünkü tedavi süreci seni cok zorlicak ve erkegin o sürecte motive etmesi lazim ve ödevlerde yardimci olmasi lazim. Benim ki bana destek vermedi, bu sürecte cok git gelleri oldu, terapim yarida kaldi ve boşaniyorum. Artik yapamicagini söyledi ve tedavi icin gec kaldigimi. Icim aciyor tabiki ve kimseyle konusmak istemiyorum. Artik vajinismusu kendi kendime yenecegim ve tedavimi olcam.
Konu sahibinin eşi ona destek olmuş ama kendisi kabul etmemiş korktuğu için..
ama sanırım yenmiş 👍🏻

Bu arada bende vajinismustum, evlenir evlenmez ilk ayna burdaki gruplarda yenen arkadaşlardan bilgi ve yardım aldım . Apartlar var ve kegel egzersizleri var onlarla kendi kendime evde 1 ay içinde yendim.

İsteyince ve korkmayınca yeniyorsunuz .. yeterki inanın. Yendiiiğimdeki o mutluluk çok başka birşeydi ..🙏🏻🙏🏻
 
X