İnsan ara ara giriyor heralde bu psikolojiye canım Rabbim belki önümüze bir şanş çıkarır doğru zaman gelince herşey kendiliğinden gerçekleşir eşler de kendiliğinden çabalamaya başlar belki bilmiyorum artık hayırlısı olsun demekten başka bişi gelmio elimizden en güzel tevekkül bu belkide yaşayıp görücez herşeyi. Biz 5 yıllık evliyiz yaş geldi 29 a genç anne olmayı çok isterdim ama nasip olmucaksa yapıcak bişiyimiz de yok

Allah bilir herşeyin doğrusunu... Bide yıllar geçtikçe insan çocuksuz yaşntıya da alışıyo rahatlığa iyice alışıo çocuk olunca bi anda alıştığın herşey değişecek bunu biliyoruz zaten ama bu rahat hayata alışınca ve yaş da gidince nası olur bilmiyorum düşünsene 5 yıldır çocuksuz bir evililik yaşıyosun bu uzun bir süre... uyku sorunun yok günün her öğünü yemek yaoma zorunlulupun yok evi hergün dezenfekte etme zorunluluğun yok işten eve geldiğinde dinlenebiliosun çocuğunla ilgilenme zorunluluğun yok bunlar evliliğin başında tatlı gelio tabi ama çocuk çok gecikmeden olunca ona da adapte oluyosun kolaylıkla sonrasında şimdi bizim 5 yıl oldu iyice saldık kendimizi rahatlık konusunda sorumluluğumuz yok çünkü bir can için daha da olmazsa bilmiyorum artık:) insan hayatında çocuğun olgunluk açısından da önemi çok büyük bence çünkü büyük ve harikulade bir sorumluluk içgüdüsel fedakarlık... Doğanın kanunu bi bakıma yani ama çabalıyoruz yıllardır işte. Biz evliliğimizin 2. Yılından beri istiyoruz bir çocuğumuzun olmasını bizden bir parçaya sahip olabilmeyi onu hayırlısıyla büyütebilmeyi anneliği babalığı tatmayı

3 yılı bitirdik şimdi 3 yıldır deniyoruz çabalıyoruz çok uzun bi süre bizim için düşünsene sürekli her ay bir ümit 36 ayın her ayı bir ümitle yaşadık... ameliyat olalı da 10 ay oldu hayat ne gösterecek Rabbim bizim için ne yazmış daha neler görücez bakalım yaşayıp görücez kaderi tenkit etmek olmaz neden çocuğumuz olmuyo diye yani buyüzden çabalamaya çalışmalara devam edicez elbet Allahın izniyle inşallah ama şu ara bi ara verdim düşünme konusunda yorulduğumu hissettiğim için işte