- 21 Şubat 2015
- 858
- 1.884
- 83
Hep yakınlarımla paylaştım bu konudaki sorunlarımı ama işte ben gibi hepsi henüz 21 yaşında kanı deli akan tipler olduğundan 
kendimden büyük insanlardan veya yaşıtım olupta bu konuya başka pencereden bakıcak insanlardan fikir almak istiyorum.
Şimdi şöyle ki benim üç senelik bir ilişkim var özet olarak siyahla beyaz olmasakta farklıyız. Çok basit konularda bile zıt insanlarız bu ister siyaset olsun ister bir kuruyemiş markasının kalitesi olsun. Gülmeyin cidden bu konu üzerinde bile zıtlaşabilitemiz var,olduda benden 5 yaş büyük olur kendileri ağırdır oturmasını kalkmasını bilir falan ama ben genelde onun kafa yapısı olarak benden küçük olduğunu düşünürüm bu belkide kendimi bahsettiğim zıtlaşmalarda haklı görmemle alakalıdır bilemiyorum. Bi diğer belirgin özelliğimizde biz öyle ufak çapta tartışma yaşamayız genelde kavgaların sebebini bile unuturum ama hiddetli olurlar gereksiz bi şekilde. Çok yersiz saman alevi sinirlenmeleri olur anında pişman olur falan. Şu yüzük takma muhabbetine ciddi kafa takan bir insan,ayrı şehirlerdeyiz ben üni. okuyorum ve o da aklınca "benimdir" veya "sahipli" dercesine bunu yapmamı istiyor. Bilmiyorum belki bunu anlamlı bulanlar vardır anlarım ama ben bı tarz şeylerin özel olduğunu ve olması gerektiği zamanlar olduğunu düşünürüm.Söz-nişan gibi. Onlar içinde yaşım henüz erken. Bunun dışında belki saçma gelebilir ama hani çok babacı bi insan olduğumdan belki babam ondan bağımsız böyle bir şeyler yaşandığını duysa zaten üzülür bir de kendimce isminide koymuşum ne biliyim öyle işte saçma ve gereksiz geliyor. En son kavgamızda buydu ve bozuğuz biraz.Bunların haricinde standart sevgiliyiz işte. Sıkıntım şu ki artık bu kadar zaman geçti,belki ciddi şeylerin başlangıcı olucak bir zaman sonra arkadaşlarım hep bana "sen bi insana kolay kolay değer veremiyosun bak o da seni şöyle seviyo böyle seviyo biraz sinirli sadece" gibi telkinler veriyor. Erkek arkadaşımı annem tanıyor ailesinden dolayı,öyle asla falan demiyor ama hiç bi zamanda ılımlı bakmadı belki mesleğinden belki biraz mesafeli soğuk duruşundan bilmiyorum ama bana hep "aman beggg sende yani başka insan mı kalmadı" tarzında yorumlar yapıyor. Bilen bir kaç büyük akrabamda öyle.Ve ben bugüne kadar annesi olumsuz yorumlar yaptığı halde evlenip çok mutlu olan biriyle karşılaşmadım sezgilerine inanıyorum belkide. Ama dediğim gibi sağlı sollu çok farklı yorumlar alıyorum ya seviyosun seviliyosun devam et tarzında ya da aman boşver tadında anneminkiler gibi. Yani özetle benin annemin sezgilerine,ilişkimdeki dalgalanmalara bir yön vermem gerek
Teşekkürler şimdiden
Eklme: bu ani sinirleri veya gereksiz hiddetinin değişmesi adına çok uzun bir ayrılık süreci geçti bir müddet iyiye gitti sonra eski haline yavaş yavaş geri gelmeye başlıyor gördüğüm kadarıyla.
kendimden büyük insanlardan veya yaşıtım olupta bu konuya başka pencereden bakıcak insanlardan fikir almak istiyorum.Şimdi şöyle ki benim üç senelik bir ilişkim var özet olarak siyahla beyaz olmasakta farklıyız. Çok basit konularda bile zıt insanlarız bu ister siyaset olsun ister bir kuruyemiş markasının kalitesi olsun. Gülmeyin cidden bu konu üzerinde bile zıtlaşabilitemiz var,olduda
benden 5 yaş büyük olur kendileri ağırdır oturmasını kalkmasını bilir falan ama ben genelde onun kafa yapısı olarak benden küçük olduğunu düşünürüm bu belkide kendimi bahsettiğim zıtlaşmalarda haklı görmemle alakalıdır bilemiyorum. Bi diğer belirgin özelliğimizde biz öyle ufak çapta tartışma yaşamayız genelde kavgaların sebebini bile unuturum ama hiddetli olurlar gereksiz bi şekilde. Çok yersiz saman alevi sinirlenmeleri olur anında pişman olur falan. Şu yüzük takma muhabbetine ciddi kafa takan bir insan,ayrı şehirlerdeyiz ben üni. okuyorum ve o da aklınca "benimdir" veya "sahipli" dercesine bunu yapmamı istiyor. Bilmiyorum belki bunu anlamlı bulanlar vardır anlarım ama ben bı tarz şeylerin özel olduğunu ve olması gerektiği zamanlar olduğunu düşünürüm.Söz-nişan gibi. Onlar içinde yaşım henüz erken. Bunun dışında belki saçma gelebilir ama hani çok babacı bi insan olduğumdan belki babam ondan bağımsız böyle bir şeyler yaşandığını duysa zaten üzülür bir de kendimce isminide koymuşum ne biliyim öyle işte saçma ve gereksiz geliyor. En son kavgamızda buydu ve bozuğuz biraz.Bunların haricinde standart sevgiliyiz işte. Sıkıntım şu ki artık bu kadar zaman geçti,belki ciddi şeylerin başlangıcı olucak bir zaman sonra arkadaşlarım hep bana "sen bi insana kolay kolay değer veremiyosun bak o da seni şöyle seviyo böyle seviyo biraz sinirli sadece" gibi telkinler veriyor. Erkek arkadaşımı annem tanıyor ailesinden dolayı,öyle asla falan demiyor ama hiç bi zamanda ılımlı bakmadı belki mesleğinden belki biraz mesafeli soğuk duruşundan bilmiyorum ama bana hep "aman beggg sende yani başka insan mı kalmadı" tarzında yorumlar yapıyor. Bilen bir kaç büyük akrabamda öyle.Ve ben bugüne kadar annesi olumsuz yorumlar yaptığı halde evlenip çok mutlu olan biriyle karşılaşmadım sezgilerine inanıyorum belkide. Ama dediğim gibi sağlı sollu çok farklı yorumlar alıyorum ya seviyosun seviliyosun devam et tarzında ya da aman boşver tadında anneminkiler gibi. Yani özetle benin annemin sezgilerine,ilişkimdeki dalgalanmalara bir yön vermem gerek Teşekkürler şimdiden
Eklme: bu ani sinirleri veya gereksiz hiddetinin değişmesi adına çok uzun bir ayrılık süreci geçti bir müddet iyiye gitti sonra eski haline yavaş yavaş geri gelmeye başlıyor gördüğüm kadarıyla.
Son düzenleme:
