Doğum hikayelerini okuyunca özendim size.ben de aşkımın eymenimin dünyaya gelişini anlatayım.
Biz eşimle 25 temmuzda evledik.evlendikten bir hafta sonra eşimle şakayla karışık konuşmaya başladık.bizim bebeğimiz olur mu.hiiiii ya olmazsa falan diye .içimize bi kurt düştü. Ya olmazsa?en iyisi biz bi bebek yapalım içimizdeki ki şüphe gitsin.oluyo mu olmuyo mu bakalım.aradan bir ay geçti.yok .iki ay geçti yok.3 ay geçti .yok derken meğer varmış.ben anlamadım tabi.göğüslerim şişti.ben okuldaki arkadaşlara yakınıyorum.ya bir türlü adet olamadım diye.bi kaç gün geçti böyle.apartmandan bi komşu bebek var mı diye sordu.ben yine yok dedim. Zaten adet olucam ağrım var.o da tecrübeli bi anne bence sen hamilesin dedi.hemen eşimi aradım test al test yapıcam dedim.o sabah 6 da kaltım test yaptım.tabi sonuç hüngür hüngür ağlıyorum.süppper bi duygu.burayı fazla uzattım dimi.neyse doğuma geçeyim.
Hamileliğimin yedinci ayına kadar herşey normaldi.bebek sağlıklı ben çok iyiyim.süper kilo alıyorum.mutluluk tavan.eeee insan 41 kiloyla hamile kalınca her kiloda mutlu oluyo.neyse 7. Ayın sonunda ilçedeki doktor sancıların var doğum başlayabilir dedi.nasıl olurki ben hiç bir şey hisssetmiyorum dedim.doktor erken doğum olacağı için bizi vana sevketti.burda prematüre ünitesi yokmuş.kendi doktorumdan randevu alıp ertesi gün vana gittim.o iki saatlik iğrenç yollardan geçip.gezdip pizza yedim çünki çok iyiyim.arkadaşlarla buluştuk.sonra doktora gittim.nst ye girdim sancı var açılmada başlamış.oda bizi van üniversite hastanesine sevketti.işin ciddi olduğunu o zaman anladım.hastaneye gittik.çok kötü bi yerdi.alışmışız özele.doktor muayene etti doğum başlamış,sezeryana alıcaz dedi. Bi kağıt uzattı bana imzalamam gereken yerleri söyledi (sorumluluk almamak için).ben hüngür hüngür ağlıyorum.bi yandan da imzalıyorum.ha bi de dediki ordada prematüre ünitesi doluymuş bebek doğduktan sonra başka bir özel hastaneye gidecekmiş.madem dedim ben de gider o hastanede doğum yaparım niye ayrılayım oğlumdan.doktorun bana söylediğişey ‘ama o zaman fiyat farkı ödersiniz.’artık yorum sizin.neyse ağlaya ağlaya o hastaneye gittik rica ettik sırada bekleyenlere.içeri girdik ben doktora ağlaya ağlaya anlatıyorum olanları.dur bakalım dedi sakin ol.muayene etti.tamam doğum başalmış ama durdurabiliriz ,durmazsa da bebeğinin kilosu iyi erken doğum olmaz dedi.hastaneye yatış yapıldı.hemen annemi aradım gel ben doğum yapıcam heralde diye. O da hemen geldi izmirden.3 gün kaldım ve bebeğim doğmamaya karar verdi.hastaneden çıktık ama yolculuk yapma dedi doktor ve bir hafta arkadaşlarda kaldım.sonra da evime döndüm.sağolsun iki ay annem baktı bana ben sadece ihtiyaçlarım için kalktım ayağa..15 temmuz normal doğum tarihiydi.11 temuzda tekrar vana gittim.hadi doğsun artık dedim doktora.o da bekle herşey normal dedi.tekrar o iki saatlik iğrenç yolları geri döndüm.14 temmuz sabahı kalktım.tuvalete girdim sabah 7 de.baktı bacaklarımdan bi şay akıyo.allah allah diyorum niye durmuyoki tuvaletim.anneme söyledim.o da kızım suyun gelmiş dedi.hastaneye gittik.ben kapıda bekliyorum burda mı doğurayım vana mı gideyim.sonra o yolları gözüm yemedi.ilçede doğurmaya karar verdim.doğumhaneye çıktık.tabi kapıda herkes kaldı.ben yalnız içeri giridim.suyum çok geldiği için doğumu hızlandırmaları gerektiğini söylediler.rahim ağzına diş ipine benzer bişey koydular.o açılmayı hızlandırıyomuş.bir süre sonra sancılar gelemeye başladı .o anları anlatmıycam.şu kadarını söyleyeyim bir daha bebeğim olursa suyum önce gelirse ve sancı doğal yollarla başlamazsa kesinlikle normal doğum istemem.neyse ben hastaneyi tabiri caizse yıktım.doktor gelene kadar.beni doğum masasına aldılar.doktor normalde doğumlara girmediğini ama benim normal doğumdaki kararlığımdan dolayı (artık o da bıkmıştı bizi vana sevketmekten en son ne olur sezeryanla doğur zaten bebek kilolu demişti) ve uyumlu bi hasta olmamdan dolayı doğuma girdiğini söyledi.adam öyle deyince ben de sustum.kaçırmayayım diye.bu arada biz doğum masasındayız.sağolsun doktorun ve ebelerin yardımıyla çok zor bi doğum 10 dakikada gerçekleşti.bebeğim boncuk gözlüm saat 13:55’te 3700 gr. 50 cm olarak dünyaya gözlerini açtı .o nasıl bir andır ki bütün acıları unutuyosun.o iyimi bütün mesele bu oluyo.eymen doğdu ama ağlamıyo ben panik oldum öyle bakıyo etrafa ama çıt yok.doktor bi şey yok sadece çok yorulmuş dedi.yavrum o da çok çaba harcamış.artık onu izlemey e başladım.odaya geçtik sabaha kadar mucizemi izledim uyumadım uyuyamadım.iyiki doğdun annecim.hayatıma renk kattın.öpmeye koklamaya doyamadığım herşeyim seni çok seviyorum annem.
opuyorumnanaktan