• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

VELAYETİ BABAYA BIRAKMAK

Ben yurtdışında yaşıyorum. Burada 2 hafta bir ebeveynde kalıyorlar, 2 hafta diğer ebeveynde. Bence adaletli olan bu. Bebek sütten kesildikten sonra anne de baba da denktir. Baba çocukla ilgilenmezse, eline telefon-tablet verip kaybolursa, çocuğun hobisiyle okuluyla ilgilenmezse çocukla tabii ki bir bağ kuramaz.

Bizim toplumumuzda çocukla ilgili her şey annenin üzerine kaldığı için çocuk için sıralama anne-anneanne-babaanne-baba şeklinde ilerliyor. Baba olmasa da olur figüran rolünde. Burada bile çocuğunu gidip başka şehirdeki annesinin evinde doğuranların konularını okuduk. Babayı sürecin en başından beri dışlayarak bunu biraz da kadınlar kendileri yapıyor. Adamların zaten canına minnet. Sonra anne-çocuk bağı bambaşka. Baba-çocuk bağı olmadığından öyle duruyor kimse farkında değil.
Anne 7/24 vaktini çocuğa adıyor baba bir tek oynamaya gelince var. Sonra yok iç güdü yok bilmem ne. Erkek olmak varmış bu dünyada yemin ederim.
 
Egecell hanım hiç katilamayacagim yorumunuza. Kızım ilk dogdugunda sezaryenden dolayı babası baktı bir saat yani ilk bağı onla kurdu. Sonraki bir iki hafta da benim kadar onun kokusuyla uyuyordu. Hatta göğsünde saatlerce. Eşim yedi sekiz aydır evden çalışıyor. Baba olarak uykusu , yemeği , alt değiştirmesi her şeyiyle ilgilenir. Her sabah yürüyüşe çıkarlar ikisi . Gel gelelim çocuk babası bir yere gittiğinde baban gitti gelecek dediğimde duruyor .1.5 yaşında bu arada . Ben gidersem en fazla yarım saat sonra çok her tarafı arıyor eve geldiğimde bana yapışıyor bırakmıyor . Anne ve baba kesinlikle bir değil.

Nedenini sorarsanız bence biyolojik sizin karninizda kalp atışınızi duyuyor ilk . Dokuz ay boyunca içinizde doğduktan sonra hele emziriliyorsa bir cocugun en çok huzur bulduğu yer doğal olarak annesi oluyor . Bu sebeple bence her kadın bakacağı kadar çocuk dogurmali. Bir çocuğun olacağı en uygun yer annesinin yani
Benim de babamla aramda çok sıkı bir bağ var annemle olduğundan daha sağlam. Çünkü babamın üstümde daha çok emeği var boşanmış aile çocuğu değilim ama annem nöbetli çalışıyordu mecbur babayla daha çok birlikteydik . Annemi de çok ama çok severim ama babamsız asla olmaz. Çok başka ona kalbim
 
Benim de babamla aramda çok sıkı bir bağ var annemle olduğundan daha sağlam. Çünkü babamın üstümde daha çok emeği var boşanmış aile çocuğu değilim ama annem nöbetli çalışıyordu mecbur babayla daha çok birlikteydik . Annemi de çok ama çok severim ama babamsız asla olmaz. Çok başka ona kalbim
Benimde aynı babamı daha çok severim . Ama küçük bir çocuğun ihtiyaçlari ve isteklerini anca sevkatle yaklasan bir anne karşılayabilir . Belki altı yedi yaşından sonra aynı şekilde hem fiziksel hemde psikolojik olarak bir baba yetebilir ama bilmiyorum daha küçük çocuklarda kesinlikle anne . Yani anne ve çocuk arasındaki o bağ daha farklı . Dediğim gibi benden daha yumuşak huylu bir babası var kızımın ama düştüğünde, canı yandığında sadece benim kucagimi istiyor . Ana gibi yar olmaz sözü gerçekten doğru bence.

Tabi ki bir anne bu duygulara sahip degilse ve bosanjnca ben çocuk bakıyorum diye hırsını o çocuktan alacaksa babasinda kalması daha dogru olur
 
Anne olmadığım için çocuk temalı konularda yorum yapmamaya gayret ediyorum ne haddime diye.

Fakat bu konuda bir şey demek istiyorum.
Kimse konu sahibini veya benzer durumda olan kişiyi linçlemesin lütfen.Herkesin öyküsü farklı olabilir.
Boşanan çocuklu kadınlar “eşşek gibi bakacak” “ben annesiysem o da babası”,”bu çocuğu ben babamın evinden getirmedim”,”boşansak da bekar gibi yaşayamaz eşşek gibi sorumlulukları yapacak” diyorlar haklı olarak.

Yenidoğan değilse çocuk ve anne sütüne ihtiyacı yoksa annesinde kaldığı gibi babasında da kalabilir pekala. Hani o annesiyse diğeri de babası ya.
Konu sahibine nasıl yaparsın vay önceliğin çocuğun olmalı diyenlere -çocuk güvende babasının yanında olacak cami avlusuna bırakılmayacak.

Boşandıktan sonra eski koca mutlu olamasın hayatına kimseyi alamasın,veya yeni düzen kurulduğunda git oğlum babanın evinde kal huzurlarını kaçır diye kullanılacaksa ilk baştan anne dürüstçe çocuğu versin babaya bence.

Ben olsam vermem net. Ama babasına vereni de yargılamam sanırım
Niye ban Arsizi nickin bence ban alma güzel yorumların 👍🏼ne kadar doğru bir yere dokunmuş cümlelerin evet ya eşek gibi bakacak babadada kalacak oluyor ayrıca anneye birşey olsa Allah korusun babayada muhtaç kalınabilir bende annelik üzerinden yargılamaya karşıyım bu erkekler hiç bende babayim deme sen babamisin ne biçim babasının demiyor birbirine hep bı dayanışma icindeler hep birbirlerini koruyorlar
 
Ya o kadar fazla garip olay yaşadık ki,zenginliğe bu sebepten bağladım ben. Tüm kanıtlar o yöndeydi 😊
Gerçi kızların bu davranışı anneme hiç dokunmadı. Ben üzerime düşeni yaptım, bakmam gerekirdi baktım kızlara der geçer hala.
Anneniz hem akıllı hem de şahsiyet sahibi bi insanmış
 
Benimde aynı babamı daha çok severim . Ama küçük bir çocuğun ihtiyaçlari ve isteklerini anca sevkatle yaklasan bir anne karşılayabilir . Belki altı yedi yaşından sonra aynı şekilde hem fiziksel hemde psikolojik olarak bir baba yetebilir ama bilmiyorum daha küçük çocuklarda kesinlikle anne . Yani anne ve çocuk arasındaki o bağ daha farklı . Dediğim gibi benden daha yumuşak huylu bir babası var kızımın ama düştüğünde, canı yandığında sadece benim kucagimi istiyor . Ana gibi yar olmaz sözü gerçekten doğru bence.

Tabi ki bir anne bu duygulara sahip degilse ve bosanjnca ben çocuk bakıyorum diye hırsını o çocuktan alacaksa babasinda kalması daha dogru olur

anneyle çocuk arasındaki o bağ farklı diyorsunuz ya (sen ve birkaç arkadaş daha yazmış) ne farkı var? yani anneyle çocuk arasında babayla olmayan nasıl bir bağ farkı var tam olarak?

konu sahibesi ben varım.
velayeti veren değil verilenim.
anneyle çocuk arasındaki o farklı bağdan haberim yok. bilmediğim bir duygunun eksikliğinide hissetmiyorum. babam bir yana dünya bir yana.
 
Var,babamın eski eşi :KK66:
İki kızının velayetini babama bırakıp yeni kocaya kaçmış. Senelerce çocuklarını görmemiş. Babam annemle evlendiğinde kızlar 11 ve 9 yaşındalarmış. Annem baktı ikisine de. Evlendirene kadar eli üzerlerinden ayrılmadı. Ama sonra nooldu,anneleri zengin olduğu için kıymetli oldu ve annemi aramadılar bile. Böyle hikayeler de var yani. Babaya bırakılan her çocuk sefil olmaz. Anneye bağlı. Başka kocaya kaçan anneler de var, çocuklarına gözü gibi bakan babalar da var.
Anneniz cok iyi bir insanmış. Eski esinin çocuğuna bakan bir kadın görmedim hiç.kimisi babayla bile gorusturmuyor.
 
anneyle çocuk arasındaki o bağ farklı diyorsunuz ya (sen ve birkaç arkadaş daha yazmış) ne farkı var? yani anneyle çocuk arasında babayla olmayan nasıl bir bağ farkı var tam olarak?

konu sahibesi ben varım.
velayeti veren değil verilenim.
anneyle çocuk arasındaki o farklı bağdan haberim yok. bilmediğim bir duygunun eksikliğinide hissetmiyorum. babam bir yana dünya bir yana.
Çok farkı var kanunlar bile extra bir durum olmadıkça özellikle küçük çocukları anneye veriyor neden? E belki Diyeceksin anne sütü vs. Evet sonuçta babanın anne kadar yetemediği aşikar 🤷‍♀️
 
Çok farkı var kanunlar bile extra bir durum olmadıkça özellikle küçük çocukları anneye veriyor neden? E belki Diyeceksin anne sütü vs. Evet sonuçta babanın anne kadar yetemediği aşikar 🤷‍♀️

gayet yeterli diyorum işte.
 
Benim eski sevgilim daha 18 yaşında iken evlenmiş 18 yaşındaki bir kızla. Kız hamile kalmış bebek sahibi olmuşlar evlenmek durumunda kalmışlar ancak 1 sene sonra bosanmislar. Bebek önce annede kalmış ama sonra anne küçük bakmamış o yüzden askerden gelince adam almış kız çocuğunu. Yani cocuk 4 yaşından itibaren babada kalmış. Adam da yönetmenlik yapmış montaj şu bu çocuk setlerde büyümüş. Kız şimdi 20 yaş civarındadır sanırım o zamanlar 18 yaşında okuyordu ama babası ile diyaloğu aşırı iyiydi. Anne zTen evlenmiş Kız 5 yaşında anne ile çok sohbetleri yoktu. Ama kız sevgilisi olsa biseyi olsa önce adama getiriyordu. Adamda böyle sarışın kıvırcık saçlı kaslı masli yeşil gözlü bir adamdı kız baya gurur duyuyordu babası ile. Beni bile yakistiramiyordu babasına:)) ama güzel bakmış kızına. Ne zaman bulussak babasını arayıp eve cagiriyordu paylasamadigi için. Annesi ise umrunda değildi. Yani baba var baba var sanirim
 
Egecell hanım hiç katilamayacagim yorumunuza. Kızım ilk dogdugunda sezaryenden dolayı babası baktı bir saat yani ilk bağı onla kurdu. Sonraki bir iki hafta da benim kadar onun kokusuyla uyuyordu. Hatta göğsünde saatlerce. Eşim yedi sekiz aydır evden çalışıyor. Baba olarak uykusu , yemeği , alt değiştirmesi her şeyiyle ilgilenir. Her sabah yürüyüşe çıkarlar ikisi . Gel gelelim çocuk babası bir yere gittiğinde baban gitti gelecek dediğimde duruyor .1.5 yaşında bu arada . Ben gidersem en fazla yarım saat sonra çok her tarafı arıyor eve geldiğimde bana yapışıyor bırakmıyor . Anne ve baba kesinlikle bir değil.

Nedenini sorarsanız bence biyolojik sizin karninizda kalp atışınızi duyuyor ilk . Dokuz ay boyunca içinizde doğduktan sonra hele emziriliyorsa bir cocugun en çok huzur bulduğu yer doğal olarak annesi oluyor . Bu sebeple bence her kadın bakacağı kadar çocuk dogurmali. Bir çocuğun olacağı en uygun yer annesinin yani
Haklısınız. O yaş bebek zaten, çocuk diyemeyiz.
Ama bu çocuklar büyüyüp anneden bağımsızlaştıkça babayla da kalabilmeye
başlayacaklar. Oğlum 4.5 yaşında. 3-4 gün rahat kalır babasıyla. Çocuk yaşı ve babanın babalık yapmaya niyeti olması önemli. Eşiniz de bu kadar ilgiliyse büyüdükçe onunla da kalabilecek çocuklarınız.

Velayet kimde olursa olsun zaten çocuklar herhangi bir ebeveynden uzun süreli ayrı kalmamalı.
Çocuğun yaşına ve özel şartlara göre velayet babaya pekala verilir. Belki çocukların asıl psikolojisini bozan şey babaya verilmek değil de babaanneye sepetlenmektir.

Arkadaşlar anneler önemli hastalık/ameliyat geçirebiliyor. Hatta allah korusun ölebiliyorlar. Yani anne de bir insan. Baba, annenin yedeği olmak zorunda belli bir yaştan sonra.
 
anneyle çocuk arasındaki o bağ farklı diyorsunuz ya (sen ve birkaç arkadaş daha yazmış) ne farkı var? yani anneyle çocuk arasında babayla olmayan nasıl bir bağ farkı var tam olarak?

konu sahibesi ben varım.
velayeti veren değil verilenim.
anneyle çocuk arasındaki o farklı bağdan haberim yok. bilmediğim bir duygunun eksikliğinide hissetmiyorum. babam bir yana dünya bir yana.
Yukarıda anlattım nasıl farklı bir bağ olduğunu . Benim eşim ve yakın arkadaşı yazilimla uğraşıyor ikisi de çocuklarıyla ilgileniyor ama dediğim gibi çocuk babayı oyun arkadaşı olarak görse de zor anlarında anneyi istiyor. Kaldı ki her babanın evde olup çocuğa bakma şansı da yok . Önceden de belirttiğim gibi çocuk büyükse ve baba daha çok bakmak istiyorsa tabi ki olabilir . Benim gördüğüm ve bana göre doğru olan bu. Bir anne boşaninca bakabilecegi kadar çocuk yapmalı
 
Haklısınız. O yaş bebek zaten, çocuk diyemeyiz.
Ama bu çocuklar büyüyüp anneden bağımsızlaştıkça babayla da kalabilmeye
başlayacaklar. Oğlum 4.5 yaşında. 3-4 gün rahat kalır babasıyla. Çocuk yaşı ve babanın babalık yapmaya niyeti olması önemli. Eşiniz de bu kadar ilgiliyse büyüdükçe onunla da kalabilecek çocuklarınız.

Velayet kimde olursa olsun zaten çocuklar herhangi bir ebeveynden uzun süreli ayrı kalmamalı.
Çocuğun yaşına ve özel şartlara göre velayet babaya pekala verilir. Belki çocukların asıl psikolojisini bozan şey babaya verilmek değil de babaanneye sepetlenmektir.

Arkadaşlar anneler önemli hastalık/ameliyat geçirebiliyor. Hatta allah korusun ölebiliyorlar. Yani anne de bir insan. Baba, annenin yedeği olmak zorunda belli bir yaştan sonra.
Keşke gerçekten şartlar bu şekilde olsa. Boşanan erkeklerin bir çoğu çocuktan da boşanıyor . Bence de bir çocuk bosandigi takdirde sadece iki üç haftada bir kez diğer ebeveyni görmemeli burası ayrı bir konu .

Çocuk büyüdükçe nerede rahat ediyorsa orada yaşamına devam eder ama ben küçük bir çocuğun en çok ihtiyacı olan şeyin annesi olduğunu düşünüyorum . Benim çevremde iki tane örnek var biri ananem bundan tam elli yıl önce üç çocukla boşanmış ve o çocukları bırakmamış fabrikada çalışmış biri de akrabam eşi evden çıkmasına bile izin vermemis üç çocukla o da kendine bir hayat kurdu . Benim annelikten anladığım budur.
 
Geçenlerde bir veli geldi okula. Boşanmışlar ve çocuklar babayla kalıyor. Adamın söylediği cümle aynen şu “hocam kusura bakmayın eski eşim koca arama derdinden gelemedi.”
Ne cevap verilir böyle bir şeye bilmiyorum, cevap da veremedik zaten. Bu hikayelerde yanan hep çocuklar oluyor. Koşullar ne olursa olsun bakamayacağınız çocuğu yapmayın.
 
Ben ayrıca düşünüyorum şimdi eşim belki ben ölsem benden iyi bakar . Ruh hali daha dingin bir insan fiziksel ihtiyaçları da hayli hayli karşılar. Ben birkac ay önce eşime şey demiştim . Bana birşey olursa ailelerden birinin olduğu şehire taşın . Babannesi veya annanesi yanında olsun . O da kimsenin yanına gitmem ben bakarım diyor ama ne bileyim bence çocukların yanında anne figürünun daha önemli olduğunu düşünüyorum
 
Ben ayrıca düşünüyorum şimdi eşim belki ben ölsem benden iyi bakar . Ruh hali daha dingin bir insan fiziksel ihtiyaçları da hayli hayli karşılar. Ben birkac ay önce eşime şey demiştim . Bana birşey olursa ailelerden birinin olduğu şehire taşın . Babannesi veya annanesi yanında olsun . O da kimsenin yanına gitmem ben bakarım diyor ama ne bileyim bence çocukların yanında anne figürünun daha önemli olduğunu düşünüyorum
Aynısını ben söyledim anneme tembih ettim ne olur bırakma hiç bana bisey olsa oğlumu diye anne kokusu nedir iyi bilirim annem uzun uzun çalışırdı iş seyahatlerine giderdi babamla evde kalırdım yemeğimi yedirir banyomu yaptırırdı işte bakmak bu. Anne şefkati değil ki bu. Hayatta kalmak sadece.. annem işteyken hep annemin tişörtüyle kokusuyla uyurdum , ev telefonundan cebini arardım aradığınız kişiye ulaşılamıyor sesi travmadır bende uçakla seyahat ederdi kapatırdı, devamlı arardım.. babam da baba değildi çalışmadığı için annem maaşı iyi bir işe gidiyordu evi geçindirmek için.. annesizlik çok zor allah yaşatmasın hiçbir çocuğa..
 
Aynısını ben söyledim anneme tembih ettim ne olur bırakma hiç bana bisey olsa oğlumu diye anne kokusu nedir iyi bilirim annem uzun uzun çalışırdı iş seyahatlerine giderdi babamla evde kalırdım yemeğimi yedirir banyomu yaptırırdı işte bakmak bu. Anne şefkati değil ki bu. Hayatta kalmak sadece.. annem işteyken hep annemin tişörtüyle kokusuyla uyurdum , ev telefonundan cebini arardım aradığınız kişiye ulaşılamıyor sesi travmadır bende uçakla seyahat ederdi kapatırdı, devamlı arardım.. babam da baba değildi çalışmadığı için annem maaşı iyi bir işe gidiyordu evi geçindirmek için.. annesizlik çok zor allah yaşatmasın hiçbir çocuğa..
Bende buna inanıyorum ya. Bende anneme tembih ettim birkaç defa kızıma bak onu bırakma diye
 
Back
X