- 21 Aralık 2014
- 9.020
- 28.466
- 798
- Konu Sahibi Less-is-More
- #121
Hiç çocuk seven bir yapım olmadı. Dışarıda gördüğüm çocuklarada uzaktan bir tebessüm edip gülerim. Ne öperim, ne kucağıma alıp sarılırım.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Evet benzer durumu bu sabah sağlık ocağında yaşadım ben de. O yüzden konu açtım. Devlet Hastanesinde kan aldiramadim çünkü ağlama krizine girdi. Bizim hemsiremizi tanıdığı için onun yanına gittim. E ağladı tabi kan alınırken. Ben sakinleştirmeye çalışıyorum insanlar dediğiniz gibi üstüne geliyor. Yabancıları sevmiyor diyorum kucağına almaya çalışan var. En son aldım dışarı çıktım. Biri bana bunu söylese yaklasmam çocuğun yanına. Özellikle yaşlılarda bir ben tecrubeliyim havası var ki yenemiyorsun.
Beni de öyle görmüş olabilirsinkonuyla alakası yok ama yazmak istedim. çocuğum yokken avm de yolda izde bir eliyle bebek arabası itip diğer eliyle bebeğini kucağında tutan tipleri görünce eziyete bak koy çocuğu arabasına rahat rahat yürü ne garip insanlar diye düşünürdüm. sonra tecrübe ettim o fiziksel yorgunluk zihinsel yorgunluktan evlaymış. :))
yorumunuzla konu arasında ne yazık ki hiçbir ilgi yok. Konu sahibi bebeğinin korkup sağlamasından bahsediyor siz " çocuğu tanışa hapsetmekten". Iyi de sevilmeyi istemeyen bebek, annenin bir dahli yok duruma.Evet herkesin evladi biriciktir. Ama cocuguda bi fanusa kapatmicagimiza göre? Yada bencede siz cocugunuzu fanusa kapatin oyle daha rahat edersiniz. Bu nasil bir konudur. Insanlar cocugu şaaap şuupp diye yalayarak sevmiyor elbette. Ama iste toplumda hata kimsenin cocugunu semiceksin. Sonra anneler boyle şaha cikiyor. Sevmeyin efenim kimseni cocugunu. Markette bas bas aglatin. Disari cikmak yerine cocuk markette bas bas aglatarak alisverisinize devam edin.
Beni de öyle görmüş olabilirsin
Bende bebek arabasıyla markete gider market alışverişini şanslıysam o arabasında otururken yapar,dönüş yolunda bir elimde araba bir elimde kızım dönerdim zira aman mızıldanmasın da ben razıyım taşımaya diyerek. Zaten sonra pes ettim,bebek arabasıyla vedalaşıp mei tai slingi bağlayıp gezmeye başladım. En azından ağlamıyordu. Elim kolum dolu ,karnıma bağlı bir bebek,insanlar banada deliymişim gibi bakiyordu "al bir bebek arabası neden bu eziyet "dercesine. Bilmiyorlardı ki arabam bile vardı ama oto koltuğuna oturmadığı için ben her yere yürüyordum.
İste yaşamayan bilmiyor.
Bunu bana yazdıniz sanirım.Evet herkesin evladi biriciktir. Ama cocuguda bi fanusa kapatmicagimiza göre? Yada bencede siz cocugunuzu fanusa kapatin oyle daha rahat edersiniz. Bu nasil bir konudur. Insanlar cocugu şaaap şuupp diye yalayarak sevmiyor elbette. Ama iste toplumda hata kimsenin cocugunu semiceksin. Sonra anneler boyle şaha cikiyor. Sevmeyin efenim kimseni cocugunu. Markette bas bas aglatin. Disari cikmak yerine cocuk markette bas bas aglatarak alisverisinize devam edin.
Her anne bir kez de olsa yasamıştır bunu herhalde. Yada cok sanslidir yasamamıstirBebek arabasıyla çıkıp kanguruya alıp dönüyorum eve :)))
Kesinlikle bu tarz yorumlar yapan insanlar bu durumu hiç yasamamislar. İnşallah yaşamazlar da. Defalarca evimin 100 m ilerisindeki bir markete gidip bütün sokağı balkona dokercesine ağlayan bir bebekle yarım yamalak alışveriş yapıp eve döndüğüm oldu zamanında. Dediğim gibi kolikti ve sebepsiz, yerli yersiz ağlama krizlerine giriyordu. Yavaş yavaş azaldı ağlamaları evet. Kimse onunla ilgilenmezse rahat rahat işimi görüp evime donebiliyorum. Bunu ben tercih etmedim. Bebeğimi ben sakinmadim. Eğer ağlamayacağıni bilsem gelip sevmek isteyen insanları da yadirgamazdim bu benim düşüncem. Yüzünden opmedikleri sürece tabi ki sevebilirler, ben yanındayım sonuçta. İnsanlar inatla anlamak istedikleri gibi anlamışlar. Sasiyorum. En basitinden doktoruna bile aylardır goturemedim çünkü son goturdugumde muayene edemedi. Nefessiz kalana kadar ağladı. Bu da mı benim tercihim yani?yorumunuzla konu arasında ne yazık ki hiçbir ilgi yok. Konu sahibi bebeğinin korkup sağlamasından bahsediyor siz " çocuğu tanışa hapsetmekten". Iyi de sevilmeyi istemeyen bebek, annenin bir dahli yok duruma.
ben olsam aynen şöyle derdim '' biz anne ve babadan başka kimsenin kucağına gitmiyoruz,sevmiyoruz öyle''Bebeğim onuncu ayında ve son birkaç aydır insanları çok yabancılıyor. Biri suratına bakıp konuşmaya çalışsa bile hemen ağlamaya basliyor. Bunu güzel bir dille insanlara anlatmaya çalışıyorum. Hatta bazen işi sakaya vurup "aman adam yerine koymayın şunu" diyerek olayın benim sakinmam olmadığını, bebeğin bundan kendisinin rahatsız olduğunu anlamalarını sağlamaya calisiyorum. Ama nedense çoğu kişide ver bir de ben deniyim hevesi var. Yani benim oğlum denek mı? Neyi ispatlamaya çalışıyorsun? İstemiyor işte. Kırıcı olmak istemiyorum çünkü gerçekten bebeğimi kimse sevmesin, aman mikrop bulaşır, hasta olur kafasında bir insan değilim. Ama bu konu gerçekten zorluyor beni. Daha ne diyebilirim insanların anlaması için?
Bizde de çatık kaslar, her an akmaya hazir gozpinarinda bekleyen bir damla yaş, eksimis bir surat ve sonucunda kulak tirmalayan bir ağlama.Hem de ne biçim... Artık ceylan kulaklarım kartal gözlerim var evrim geçirdim çocukla beraber.
Sizin durum iyi ciddi diyorum, böyle giderse ne güzel yabancı bilen, ayıran, kendini geride tutup süzen bir çocuk olur. Millete de aldırış etme "Kusura bakmayın, ağlıyor yani, sonra susturacağım diye paralanıyorum hiç gerek yok böyle seviverin uzaktan; uzaktan seviliriz biz" filan söyleyin, gerisini duymazdan gelin geçin.
Benim oğlan neden böyle oldu acaba? Herkese öpücükler, el sallamalar selamlar göz kırpıp kikirdemeler, yolda sokakta tanımadığı tiplere salça olmalar, çocukları yakalayıp darlamalar; oyuncaklarımızı ne varsa dağıtmalar...![]()
Açıklama yapmanıza hiç gerek yok bence.Kesinlikle bu tarz yorumlar yapan insanlar bu durumu hiç yasamamislar. İnşallah yaşamazlar da. Defalarca evimin 100 m ilerisindeki bir markete gidip bütün sokağı balkona dokercesine ağlayan bir bebekle yarım yamalak alışveriş yapıp eve döndüğüm oldu zamanında. Dediğim gibi kolikti ve sebepsiz, yerli yersiz ağlama krizlerine giriyordu. Yavaş yavaş azaldı ağlamaları evet. Kimse onunla ilgilenmezse rahat rahat işimi görüp evime donebiliyorum. Bunu ben tercih etmedim. Bebeğimi ben sakinmadim. Eğer ağlamayacağıni bilsem gelip sevmek isteyen insanları da yadirgamazdim bu benim düşüncem. Yüzünden opmedikleri sürece tabi ki sevebilirler, ben yanındayım sonuçta. İnsanlar inatla anlamak istedikleri gibi anlamışlar. Sasiyorum. En basitinden doktoruna bile aylardır goturemedim çünkü son goturdugumde muayene edemedi. Nefessiz kalana kadar ağladı. Bu da mı benim tercihim yani?
Teşekkürler beni anladığıniz için.
Birisi "ay ne tatlı çok insan canlısı"
Ben "hıhı evet aynen"
İçimdeki ben "keşke olmasa. öptürme çocuğum öptürme off"![]()
Ayni benHiç çocuk seven bir yapım olmadı. Dışarıda gördüğüm çocuklarada uzaktan bir tebessüm edip gülerim. Ne öperim, ne kucağıma alıp sarılırım.
Bide başka versiyonları var..kızım 5 6 aylıkken herkese giderdi ve komşunun birinide çok sever bana bile gelmezdi ..komşudaki gurur kimsede yok ama öyle böyle değil..tabi biraz büyüdü kızım aklı erince kimseye gitmemeye başladı..geçen gün merdivenlerde komşu yine çağırdı kızımı gitmedi tabi kızım..o sen dışarı çıkıyorsun ya ondan sende duruyo yoksa bana gelirdi dedi..benimle yarışıyor yaaaBebeğim onuncu ayında ve son birkaç aydır insanları çok yabancılıyor. Biri suratına bakıp konuşmaya çalışsa bile hemen ağlamaya basliyor. Bunu güzel bir dille insanlara anlatmaya çalışıyorum. Hatta bazen işi sakaya vurup "aman adam yerine koymayın şunu" diyerek olayın benim sakinmam olmadığını, bebeğin bundan kendisinin rahatsız olduğunu anlamalarını sağlamaya calisiyorum. Ama nedense çoğu kişide ver bir de ben deniyim hevesi var. Yani benim oğlum denek mı? Neyi ispatlamaya çalışıyorsun? İstemiyor işte. Kırıcı olmak istemiyorum çünkü gerçekten bebeğimi kimse sevmesin, aman mikrop bulaşır, hasta olur kafasında bir insan değilim. Ama bu konu gerçekten zorluyor beni. Daha ne diyebilirim insanların anlaması için?
Her anne bir kez de olsa yasamıştır bunu herhalde. Yada cok sanslidir yasamamıstir