Hiç çocuk sevindirmemek, yüzüne bakmamak, gülmemek de cool olmak veya entellektüellik değil.
Algı oraya doğru gidiyor her şeyi tersinden anlayan toplum olduğumuz için..
Yalap şap yapışılmasın (evet yapan var. arkadaşımla buluştuğumuz bir avm de bebeklerimize yemek yedirirken bir genç kız grubu gelip okşayıp finalde de bir güzel öpüp gitmişlerdi biz orada yokmuşuz gibi),
Yoldan geçen yabancı biri sıfatındaysanız sırf çocuk diye temas etme özgürlüğünüz olmadığı bilinsin (Ben bir yetişkinim benim gelip suratımı biri okşayabilir mi? Ne kadar tuhaf bir sahne değil mi?),
Bir annenin kendi çocuğu ile ilgili "o öyle olmaz bunu böyle yap" diye bilmişlik taslanmasın,
Şimdilik kâfi..
Ben markette falan gördüğüm yüzüme bakan çocuklara gülerim göz kırparım. Daha da hoşuna gittiyse beklenti içindeyse konuşurum yeter..