Bende aynı fikirdeydim ama her sene gittim tatile. Burnumdan gelse de gittim. Kahvaltıya da gittim,yemeğe de gittim.
Ben birazda gelen yorumlara istinaden yazdım yoksa okudum konunuzu çocuk ağlıyor diye kimsenin kucağına gitmesin mantığı bence yanlış örneğin meme almayan çocuğu anneler ağlatarak aç bırakarak memeye alıştırıyor tamam çocuk katılıncaya kadar ağlasın alışsın değil demek istediğim ama ağlasa bile biraz ısınması için zaman verilmeli bence yine de takdir sizin
Mesela benim teyze kızımın bebeği de böyleydi ben çalışmıyorken getirir bana bırakırdı 7 ay ben baktım hep anneye gidince huysuzlanıyodu bende çok sakindi
Doğdu dogali huysuz zaten. Kolikti, çok gazliydi, şimdi de bize ağlama krizleri hediye kaldı :) uyku eğitimi vermeyi denedim kaç gece. Başında durup sakinleştirmeye çalışmama rağmen morarana kadar ağladı. Yani ağlıyor diyince insanlar normal bir ağlama sanıyor inanın öyle değil. Krize giriyor. O halde benim yaşadığım stresi düşünün. Eve zor atıyorum kendimi.
Bir keresinde oyuncakçıda çalışırken baktım üç yaşlarında bir erkek çocuğu ağlıyor annesi de ilgilenmiyorum ağlamanla ayağına kendince eğitim veriyor bende dayanamadım gittim yanına asla temasta bulunmadan sohbet ettim oyuncağını sordum o gösteriyor bana falan annesi bir hışımla çocuğu tutup çekti kolundan götürdü çömelmiş bir vaziyette kalakaldım
Benim kızımı sevmek kucağına almak isteyenler oluyor tabiki deyip veriyorum ama göz hapsimdeler sürekli neden bu olayı bu kadar büyütüyorsunuz hepimiz insanız kimse yabancı olduğu için mikrop saçan mutant değil bence yersiz kaygılar ağlıyor olabilir ama belki bu şekilde alışacak yavaş yavaş insanları sevmiyor diye insanlardan niye soyutluyorsunuz o zaman sorunu çözmüş olmazsınız sorunu ertelemiş olursunuz
Alistiktan sonra gitmek isterse tabi ki gitsin oynasın gülsün. Zaten benim istediğim de o. Sonra ağlama krizine girince ben uğraşıyorum bana eziyet.
Çok zor kolik bebek ya allah sabır versin 1 yaşına girince bişeyi kalmaz az daha sıkın dişinizi :)
Dört gözle bekliyorum o günleri. :)
Bebekken kucağa vermekten bahsediyoruz sokakta kimse beş yaşındaki çocuğu kucağına almak istemez zaten,bebekken de gel bakalım sana çikolata alayım diyenin ne dediğini anlayıp gidemeyeceğine göre sorun yok bence konuşmaya ve anlamaya başladığında zaten gerekli eğitim verilir zaten kimse o yaştaki çocuğu kucakta taşımak istemez bir de yorumda da yazdığım gibi veriyorum ama sürekli göz hapsimde
Bazen işte sabır kalmıyor çünkü inatla anlamayanlar var. Mesela dün babaannesine gittik. Ek gıdaya geçtiğinden beri hiç anlaşamıyoruz. Güzelce anlatıyorum ama kadındaki mantık su. Her şeyi yesin. Ya küçücük bebeğe lahmacun veriyor. Tamam yiyebilir ben de birşey demedim ama acı. İlk verdi ağladı. Bir daha vermez dedim baktım vermiş bu sefer daha çok ağladı. Ben de patladim tabi. Sabrın da bir sınırı var. Keşke sakin kalabilsem. Ben sinirlendikçe bebeğim de etkileniyor.
Bebekken kucağa vermekten bahsediyoruz sokakta kimse beş yaşındaki çocuğu kucağına almak istemez zaten,bebekken de gel bakalım sana çikolata alayım diyenin ne dediğini anlayıp gidemeyeceğine göre sorun yok bence konuşmaya ve anlamaya başladığında zaten gerekli eğitim verilir zaten kimse o yaştaki çocuğu kucakta taşımak istemez bir de yorumda da yazdığım gibi veriyorum ama sürekli göz hapsimde
Belkide ben toz pembe bakıyorum hala haklısınız sonuçta eline alanın niyetini bilemeyiz
Ne bileyim biraz üzerine gidilmezse belki hiç aşamaz bu Korkusunu diye düşündüm denemek gerekir dedim ama sizin görüşünüzde doğru :)
